Bybelboeke

Die eerste brief van Johannes is die langste van die drie briewe wat aan Johannes toegeskryf word. In sekere opsigte sluit hierdie drie briewe nou aan by die die Evangelie volgens Johannes. Dit is nie bekend of die brief deur die apostel Johannes geskryf is nie. Die brief is waarskynlik aan die einde van die eerste eeu n.C. geskryf. Die brief waarsku teen vals leraars wat ontken dat Jesus ooit mens geword het nie.

1 en 2 Konings vorm saam ʼn deurlopende verhaal wat ʼn vervolg op 1 en 2 Samuel is. In Bybels is die verhaal oor twee boeke versprei — waarskynlik as gevolg van die omvang van die narratief. In hierdie boeke lees ons verhale oor die konings wat ná Dawid geheers het.

1 en 2 Konings vorm deel van ʼn groot historiese werk, wat saam met die boeke Josua, Rigters, 1 Samuel en 2 Samuel die geskiedenis van Israel en Juda dek tot omtrent 560 v.C.

Die eerste brief aan die Korintiërs is die tweede langste brief van Paulus. Die heel belangrikste onderwerp in die brief is die verdeeldheid in die gemeente.

Die eerste brief van Petrus is een van die sogenaamde algemene of katolieke briewe, wat nie aan ’n spesifieke persoon of gemeenskap gerig is nie, maar ’n omsendbrief met soveel moontlik Christelike lesers in gedagte. Die brief word toegeskryf aan die apostel Petrus. Dit is nie bekend wanneer die brief geskryf is nie.

Die eerste brief van Petrus is gerig aan die gemeentes in Pontus, Galasië, Kappadosië, Asië en Bitinië (1 Petrus 1:1). Al hierdie streke is in Klein-Asië geleë.

Die eerste brief van Petrus is ’n brief wat met groot omsigtigheid onder die naam van die apostel Petrus geskryf is.

In 1 Samuel lees ons van die profeet Samuel, koning Saul wat die eerste koning van Israel is, en die opkoms van koning Dawid. 1 en 2 Samuel vorm ʼn aaneenlopende verhaal, maar in Bybels is die verhaal oor twee boeke versprei en selfs verder in 1 en 2 Konings voortgesit.

1 Samuel is deel van ʼn groot historiese werk wat die boeke van Josua, Rigters, 1 Konings en 2 Konings insluit. Hierdie boeke het te make met die geskiedenis van Israel en Juda tot omtrent 560 v.C. In sy huidige vorm dateer die boek waarskynlik uit die tydperk 550 tot 500 v.C.

1 Samuel speel af in die oorgangsperiode tussen die tyd van die rigters en die tyd van die konings. In die oorweging van die samestelling van 1 Samuel se teks, moet ons ook 2 Samuel 1 insluit. In 1 Samuel 1 tot 2 Samuel 1 kan drie dele onderskei word:

Die eerste brief aan die Tessalonisense is waarskynlik omstreeks 50 n.C. geskryf. Paulus het die brief saam met sy medewerkers, Silvanus en Timoteus, geskryf.

Die eerste brief aan Timoteus is waarskynlik nie deur Paulus self geskryf nie, maar deur een van sy volgelinge. Indien die brief nie van Paulus afkomstig is nie, is dit aan die einde van die eerste of die begin van die tweede eeu geskryf.

Die tweede brief van Johannes is ’n kort briefie wat, soos 1 Johannes en 3 Johannes, aan die apostel Johannes toegeskryf word. In sekere opsigte pas hierdie drie briewe baie goed in by die Evangelie volgens Johannes.
Die brief waarsku teen vals leraars wat ontken dat Jesus ooit ’n mens was.

1 en 2 Konings vorm saam ʼn deurlopende verhaal wat ʼn vervolg op 1 en 2 Samuel is. In Bybels is die verhaal oor twee boeke versprei — waarskynlik as gevolg van die omvang van die narratief. In hierdie boeke lees ons verhale oor die konings wat ná Dawid geheers het.

1 en 2 Konings vorm deel van ʼn groot historiese werk, wat saam met die boeke Josua, Rigters, 1 Samuel en 2 Samuel te make het met die geskiedenis van Israel en Juda tot omtrent 560 v.C.

Dit word algemeen aanvaar dat 2 Korintiërs voorwaar deur Paulus geskryf is. Kenners is egter verdeeld oor die vraag of die teks oorspronklik een geheel was. Dit is ook moontlik dat die brief saamgestel is deur ʼn latere redaktor, wat twee, drie, vier of selfs vyf briewe wat Paulus aan die Korintiërs geskryf het, saamgevoeg het.

Hoewel die tweede brief van Petrus ’n brief genoem word, dra dit nie die kenmerke van ’n persoonlike brief nie. Die geskrif het meer in gemeen met die “testament”-genre. Die geskrif word toegeskryf aan die apostel Petrus. Dit is nie bekend wanneer die brief geskryf is nie.

Daar bestaan ’n duidelike mate van ooreenstemming tussen 2 Petrus en die brief van Judas. Baie Bybelgeleerders meen dat die brief van Judas die oudste van die twee is en dat hierdie brief deur die skrywer van 2 Petrus gebruik is.

Die tweede brief van Petrus is waarskynlik aan die begin van die tweede eeu n.C. deur ’n volgeling van die apostel Petrus geskryf.

Die tweede brief van Petrus word toegeskryf aan die apostel Petrus. Hierdie brief toon baie ooreenkomste met die brief van Judas.

2 Samuel begin direk na die einde van 1 Samuel. Albei boeke vorm ʼn aaneenlopende verhaal, maar in Bybels word dit altyd oor twee boeke versprei. Die verhaal word selfs verder in 1 Konings en 2 Konings voortgesit. In 2 Samuel is die koningskap van Dawid die sentrale tema.

1 en 2 Samuel is deel van ʼn groot historiese werk wat saam met die boeke Josua, Rigters, 1 Konings en 2 Konings te make het met die geskiedenis van Israel en Juda tot omtrent 560 v.C. In sy huidige vorm dateer die boek waarskynlik uit die tydperk 550 tot 500 v.C.

Die tweede brief aan die Tessalonisense is geskryf onder die naam van Paulus, maar is waarskynlik nie deur Paulus self geskryf nie. Dit is onbekend wie die brief geskryf het en wanneer dit geskryf is.

Die tweede brief aan Timoteus word toegeskryf aan die apostel Paulus en is gerig aan sy medewerker, Timoteus. Dit is onbekend wanneer en deur wie hierdie brief geskryf is. Die brief gee opdragte aan die leiers van die Christelike gemeenskap. Die eerste en tweede brief aan Timoteus, staan saam met die brief aan Titus bekend as die “pastorale briewe”.

Die tweede brief aan Timoteus is waarskynlik nie deur Paulus geskryf nie, maar deur een van sy volgelinge. Indien die brief nie van Paulus afkomstig is nie, is dit aan die einde van die eerste of die begin van die tweede eeu geskryf.

Die derde brief van Johannes is ’n kort brief wat, soos 1 Johannes en 2 Johannes, aan die apostel Johannes toegeskryf word. In sekere opsigte pas hierdie drie briewe baie goed in by die Evangelie volgens Johannes.

In die boek Amos kan twee dele onderskei word: Amos 1 – 6 en Amos 7 – 9.

Behalwe die briewe van Paulus is daar ook ander briewe in die Nuwe Testament:

Paulus begin al sy briewe op ’n soortgelyke manier. Hy begin met sy eie naam, die geadresseerde(s) en die rede vir die brief. Paulus het die korrespondensiegebruike van sy dag gebruik.

Van die 27 boeke van die Nuwe Testament is 21 aan ons oorgelewer as briewe. Briewe het oor die algemeen ’n aantal vaste kenmerke: