Na die Woord – Dag 96

Soos warrelwinde deur die Suidland trek,

so kom daar iemand uit die woestyn,

uit die land waarvoor almal bang is.

₂'n Harde oordeel is aan my geopenbaar:

die verraaier pleeg verraad,

die verwoester saai verwoesting.

Elam, jy moet oorlog maak! Medië, jy moet begin veg!

Die Here maak 'n einde aan al die lyding.

₃Skrik oorweldig my, angs oorval my soos dié van 'n vrou

wat 'n kind in die wêreld bring.

Ek is verskrik oor wat ek gehoor het,

ek is bang oor wat ek gesien het.

₄My verstand staan stil, angs oorweldig my,

die rustigste deel van die dag is nou vir my 'n verskrikking.

₅'n Tafel word gedek,

die eetgerei is reggesit,

hulle begin eet en drink!

Dan kom die bevel: “Leiers, wees gereed!

Smeer die skilde met olie!”

₆So het die Here vir my gesê:

Sit 'n wag uit, hy moet sê wat hy sien.

₇As hy 'n strydwa sien, 'n strydwa met perde,

of 'n strydwa met donkies, of een met kamele,

moet hy baie goed oplet.

₈Die wag het uitgeroep:

“Meneer, ek het die hele dag deur wag gestaan,

ek het die hele nag op my pos gebly.

₉Daar kom 'n man op 'n strydwa,

'n strydwa met perde.

Hy hou aan roep: Geval, geval het Babel,

al sy afgodsbeelde lê stukkend op die grond!”

₁₀My volk, jy wat vertrap is op die dorsvloer,

ek het vir jou gesê wat die Here vir my gesê het,

die Almagtige, die God van Israel.

Iemand roep na my van Seïr af:

“Wag, wanneer is die nag verby?

Wag, wanneer is die nag verby?”

₁₂Die wag antwoord:

“Die môre het gekom, maar dit is nog nag.

As julle weer wil kom vra, kom vra gerus,

julle kan elke keer weer kom vra.”

Handelaars van Dedan,

julle wat in die bosse van Arabië oornag,

₁₄gee water vir dié wat dors het;

julle wat in Tema woon,

bring kos vir die vlugtelinge!

₁₅Die mense vlug vir die oorlog:

vir die swaard wat wil doodmaak,

vir die boog wat reg is om te skiet.

Die mense vlug vir die wrede oorlog.

₁₆Dit het die Here vir my gesê:

Binne 'n jaar, 'n jaar wat so ondraaglik sal wees soos dit vir 'n dagloner is, sal daar 'n einde kom aan Kedar se rykdom.

₁₇Selfs van sy dapper soldate wat met pyl en boog veg,

sal maar min oorbly!

Die Here die God van Israel het dit gesê.

“Gee pad van my af. Ek is hartseer,

moet my nie probeer troos

oor die ramp wat my volk getref het nie.”

₆Elam kom met pyl en boog,

hulle ry op strydwaens en perde,

Kir maak sy oorlogswapens gereed.

₇Juda se vlaktes waarop hy trots is, staan vol strydwaens en perderuiters,

sy stadspoorte is beleër,

₈sy vestingmure sal afgebreek word.

Dan sal julle gryp na die wapens in die Paleis van die Bos,

₉julle sal sien hoe baie gate daar is in die mure van die Dawidstad

en julle sal die water van die onderste kanaal opdam,

₁₀en die huise in Jerusalem nagaan.

Julle sal party huise afbreek om die stadsmuur te versterk

₁₁en julle sal 'n dam tussen die mure bou vir die water van die ou kanaal.

Julle het nie geluister na Hom wat die stad gemaak het nie,

julle het Hom wat dit lank gelede gestig het, nie gehoorsaam nie.

₁₂Daardie dag sal die Here my God, die Almagtige, julle roep om te huil en te treur,

om julle koppe kaal te skeer en om rouklere aan te trek.

₁₃Maar nou is julle nog vrolik en plesierig,

julle slag beeste en kleinvee, julle eet vleis en julle drink wyn, julle sê:

“Laat ons eet en drink, want môre is ons dood.”

₁₄Die Here die Almagtige

het aan my bekend gemaak:

Hierdie sonde sal julle

tot die dag van julle dood toe

nie vergewe word nie.

Huil, bemannings van die skepe wat op pad is na Tarsis toe,

want julle moederstad is verwoes.

Julle het dit gehoor toe julle van Kittiërland af gekom het.

₂Julle moet stil wees, inwoners van die eiland,

julle wat handel dryf met Sidon, julle wie se rykdom oor die see aankom!

₃Oor die groot waters word die graan van die Sigor, die oes van die Nyl,

na Tirus toe gebring; daarmee dryf die nasies handel.

₄Laat sak jou kop in skaamte, Sidon,

want die see, die vestingstad van die see, sê:

“Ek het nooit geboortepyne gehad nie,

ek het nie kinders in die wêreld gebring nie;

ek het nie jongmanne grootgemaak,

dogters opgevoed nie.”

₅Die Egiptenaars sal skrik

wanneer hulle die berig oor Tirus hoor.

₆Julle moet na Tarsis toe vaar.

Huil, inwoners van die eiland!

₇Is dit die stad wat altyd feesgevier het,

die stad wat al so lank bestaan,

die stad wie se mense in ver lande gaan woon het?

₈Wie het die besluit geneem oor die ondergang van Tirus,

Tirus wat krone vir konings uitgedeel het,

wie se handelaars soos prinse ontvang is,

wie se sakelui die meeste op die aarde geëer is?

₉Die Here die Almagtige het dit besluit.

Hy breek die trots,

Hy maak die hoogmoed tot niks, Hy verneder dié wat oor die hele aarde geëer word!

₁₀Bewerk julle grond soos dit by die Nyl gedoen word, inwoners van Tarsis,

want daar is nie meer 'n hawe om mee handel te dryf nie.

₁₁Die Here het sy hand oor die see uitgesteek

en Hy skud die koninkryke.

Hy het bevel gegee om Fenisië se vestingstede te vernietig.

₁₂Hy het gesê: “Sidon, jou dae van feesvier is op 'n end,

jy sal verwoes word.

Maak klaar, vlug oor na die Kittiërs toe!

Ook dáár is nie rus vir jou nie.”

₁₃Kyk na die Galdeërs se land,

sy volk bestaan nie meer nie:

hulle land is deur die Assiriërs 'n woonplek vir woestyndiere gemaak,

die Assiriërs het stormramme daarteen opgerig en die paleise platgestamp,

dit 'n puinhoop gemaak.

₁₄Huil, bemannings van die skepe wat op pad is Tarsis toe,

want die stad waarvan julle afhanklik was, is verwoes.

₁₅In daardie tyd sal Tirus sewentig jaar lank vergete lê,

die leeftyd van 'n koning.

Aan die einde van die sewentig jaar sal dit met Tirus gaan

soos in die lied oor die prostituut:

₁₆“Vat jou lier,

stap deur die stad, vergete prostituut!

Speel mooi,

sing baie liedjies sodat hulle weer aan jou kan dink!”

₁₈Sy wins en verdienste sal vir die Here afgesonder word, dit sal nie opgegaar of gebêre word nie, want sy wins sal bestem wees vir dié wat in die diens van die Here is,

om vir hulle volop kos en mooi klere te koop.

₁Die Here gaan die aarde verwoes, vernietig,

sy voorkoms verander en sy inwoners verstrooi.

₂Dieselfde lot gaan almal tref:

priester en volk,

slaaf en besitter,

slavin en eienares,

koper en verkoper,

uitlener en lener,

skuldeiser en skuldenaar.

₃Die aarde sal verwoes word, heeltemal verwoes word,

dit sal leeg geplunder word.

Die Here het dit gesê.

₄Die aarde sal droog word, uitdroog,

die wêreld sal wegkwyn van droogte;

hemel en aarde sal vergaan,

₅want die aarde is verontreinig deur sy inwoners:

hulle was ongehoorsaam aan die wet van die Here,

hulle het sy voorskrifte geminag,

sy vaste verbond verbreek;

₆daarom sal 'n vloek die aarde verteer

en sal sy inwoners boet vir hulle sonde;

daarom sal die inwoners van die aarde verbrand word,

en daar sal min mense oorbly.

₇Die wingerde sal verdroog en die wyn sal skaars word;

wie vrolik was, sal sug.

₈Die tamboeryne sal nie meer gehoor word nie,

daar sal nie meer 'n oeslied wees nie,

die lier sal nie meer gehoor word nie.

₉Niemand sal meer sing as hy wyn drink nie,

bier sal galbitter word vir dié wat dit drink.

₁₀Die stad sal afgebreek word, dit sal onbewoonbaar word.

Die huise is toegeval, niemand kan daar inkom nie.

₁₁In die strate sal mense kerm om wyn,

die gejuig sal verdwyn,

op die aarde sal daar geen vreugde meer wees nie.

₁₂In die stad sal alles verwoes wees,

die stadspoorte sal daar rondlê, stukkend geslaan.

₁₃Dit sal so kaal wees op die aarde en onder die volke

soos wanneer die olywe afgeslaan

en die laaste druiwe van die wingerde afgeoes is.

₁₄Die mense wat oorbly, sal juig,

hulle sal die mag van die Here besing,

van die weste af sal hulle Hom prys.

₁₅Dié in die ooste moet die Here eer;

hulle wat op die eilande van die see woon,

moet die Naam van die Here die God van Israel prys.

₁₆Van die uithoeke van die aarde af hoor ons

liedere waarin die groot mag van die Regverdige besing word.

Maar ék sê: Ek kwyn weg, ek kwyn weg, dit is klaar met my.

Die ontroues handel troueloos,

troueloos handel hulle.

₁₇Angs, vanggate en strikke wag vir die inwoners van die land.

₁₈Wie van die gevaar af probeer wegkom,

beland in die vanggate, wie uit die vanggate probeer uitklim,

word in die strik gevang.

Strome water sal uit die hemel val,

die fondamente van die aarde sal skud

₁₉en die aarde sal in stukke breek,

heen en weer waggel en wankel.

₂₀Die aarde sal slinger soos 'n dronk mens,

heen en weer wieg soos 'n biesieskerm.

Die aarde se oortredinge rus swaar op hom,

hy sal val en nie weer opstaan nie.

₂₁Dié dag sal die Here die magte in die hemel daarbo straf,

ook die konings van die aarde daaronder.

₂₂Hulle sal bymekaar gebondel word

soos gevangenes wat in 'n gat toegesluit is.

Hulle sal in 'n tronk opgesluit word,

na geruime tyd sal hulle hulle straf kry.

₂₃Die volmaan sal dof word

wanneer die Here die Almagtige

op Sionsberg en in Jerusalem as Koning sal heers

en sy mag laat blyk voor die leiers van sy volk.

₁Here, U is my God!

Ek wil U prys en u Naam loof!

U het wonders gedoen;

dinge wat U lankal besluit het,

het U volgens plan uitgevoer.

₂U het die groot stad verander in puinhope,

die vestingstad in ruïnes.

Die vesting van die vyand is nie meer 'n stad nie,

dit sal nooit herbou word nie.

₃Die sterk nasie sal voor U buig,

in die stad van die trotse volk sal hulle U dien,

₄want U is 'n toevlug vir die armes,

'n toevlug vir die behoeftiges in hulle nood,

'n skuilplek teen die stortbuie,

'n skaduwee teen die hitte.

Die geweld van die wrede volk is soos 'n winterstorm,

₅soos sonsteek in 'n dor land.

U het die rumoer van die vyand laat ophou,

die oorwinningsliedere van die trotse volk laat verdwyn

soos hitte verdwyn onder die skaduwee van 'n wolk.

'n feesmaal met die beste om te eet en te drink,

goeie kos en geurige wyn.

₇Op hierdie berg sal Hy die doek verwyder,

die doek wat oor al die volke gegooi was,

waarmee al die nasies toegemaak was.

₈Hier sal die Here God die dood vir ewig vernietig,

en die trane op almal se gesigte afvee.

Oor die hele aarde sal Hy die smaad verwyder

wat sy volk aangedoen is.

Die Here het dit gesê.

₉Wanneer dit gebeur, sal elkeen sê:

Kyk daar, dit is ons God,

ons het op Hom vertrou, Hy het ons gered.

Dit is die Here! Ons het op Hom vertrou.

Laat ons bly wees en juig omdat Hy ons gered het.

₁₀Die mag van die Here sal op hierdie berg geopenbaar word:

Hy sal Moab aan die voet daarvan vertrap

soos stoppels op 'n mishoop vertrap word.

₁₁Moab sal sy hande in die mishoop uitsteek

soos 'n swemmer wat probeer wegswem,

maar God sal hulle in hulle trots verneder

al probeer hulle om hulleself te red.

₁₂Hy sal Moab se vestings, hulle hoë mure, laat omval,

Hy sal hulle plat op die grond neergooi.

Hoor my gebed, Here,

luister tog na my smeking.

U is getrou en regverdig,

antwoord my tog!

₂Moet tog nie 'n regsaak teen my begin nie,

want niemand wat leef, is voor U onskuldig nie!

₃'n Vyand vervolg my,

hy trap my in die grond,

hy hou my gevange in die donker.

Ek is soos iemand wat lankal dood is.

₄Ek het alle moed verloor,

ek is verslae.

₅Ek dink aan die verre verlede,

ek peins oor alles wat U gedoen het

en oor die werk van u hande dink ek na.

₆Ek strek my hande uit in gebed na U toe,

ek is voor U soos 'n uitgedorde land. Sela

₇Antwoord my tog gou, Here,

ek is heeltemal gedaan.

Moet tog nie van my af wegkyk

dat ek word soos dié wat sterwe nie.

₈Laat my elke môre u liefde ondervind,

want in U stel ek my vertroue.

Wys my die pad wat ek moet loop,

want my hoop is op U gevestig.

₉Red my van my vyande, Here,

want by U skuil ek.

₁₀Leer my om u wil te doen, want U is my God!

Laat u goeie Gees my op 'n gelyk pad lei.

₁₁Ter wille van u Naam, Here, laat my lewe.

U is regverdig, red my uit die nood.

₁₂Vernietig in u trou my vyande,

laat al my teëstanders omkom,

want ek is u dienaar.