Pinkstertyd – Dag 6 (30 Junie)

Geen mens kan sonder hoop lewe nie. Die grootste waarde van die Bybel is dat dit God se manier is om die hoop binne ons lewend te hou, want deur die Bybel leer ons vir God, die Bron van hoop, ken. Die Bybel herinner ons aan waar ons hoop vandaan kom. Wanneer ons dus die Bybel met hierdie doel voor oë gebruik, moet ons dit doen om die hoop wat God vir ons deur sy Woord wil gee, daarin te soek en te vind.

Volgens die Skrifgedeelte is hoop die gevolg van twee belangrike lesse wat ons uit die Skrif leer. Die eerste is standvastigheid. Dit wil sê, om aan te hou glo en op God te vertrou, ten spyte van jou omstandighede. Wanneer ons die Bybel lees, vind ons talle voorbeelde van mense wat swaarkry. As daar dus op die oomblik een of ander vorm van lyding in ons lewe is, moet ons dit nie sien as ʼn straf van die Here nie. Dit is deel van ʼn kind van die Here se lewe. Swaarkry gaan verby, maar daar is altyd hoop.

Die tweede les wat ons uit die Skrif leer is bemoediging. Dit wil sê, dat die Bybel ook die instrument is waardeur God vir ons krag wil gee om deur die moeilike tye in die lewe te kom. Die fout wat mense maak wanneer hulle swaarkry is om op te hou Bybel lees en kerk toe te gaan. Dit is egter belangrik om ons juis in sulke tye te verdiep in God se Woord en daaruit die krag te put wat God vir ons wil gee.

Die Bybel is nie bedoel om ʼn boek vol reëls en wette te wees wat ons moedeloos maak nie. God wil nie deur die Bybel verdere skuldgevoelens op ons laai nie. Jesus Christus het ons daarvan kom bevry. Jesus Christus het ons kom wys dat God ʼn God van liefde en genade is wat vergewe. Hierdie beeld van God straal vir ons uit die Skrif.