Hoe om te leef – Dag 11
Die reis na buite, ook ‘n reis na binne.
Bybelteks(te)
Die besluit om ʼn beroep na Japan aan te neem was enersyds maklik. Dis ʼn besonder ordelike samelewing waar elkeen sy plek ken en oordrewe hoflikheid aan die orde van die dag is. Treine ry op tyd en die strate is silwerskoon want niemand eet op straat nie so daar is nie nodigheid vir vullisdromme nie.
Die kerk waarheen ons beroep is, is ʼn Engelstalige gemeente in die Gereformeerde/Lutheraanse tradisie wat al 140 jaar bestaan. Die gemeentelede kom uit al vier windrigtings van die aardbol maar meestal uit Australië, die VSA, Korea, Europa en die Filippyne. Daar is ook heelwat westerlinge wat met Japannese getroud is en deel wil bly van hulle Christelike tradisie. Gelukkig is daar ʼn paar Suid-Afrikaners ook wat hulle unieke bydrae maak.
Wat ʼn mens opgeval het in die kort tydjie wat ons hier woon, is die absolute toewyding wat die lidmate aan die dag lê in die gemeente. Dit sê egter nog nie hoekom ons besluit het om hierheen te kom nie. As ek moet sê dan is dit eerstens dat ons ten spyte van ons “bejaardheid” nog nie ons avontuurlustigheid prys gegee het nie (hierin is die ou man Paulus ook vir ons ʼn voorbeeld. Ten minste het ons geriefliker gereis as arme Paulus). Maar meer as dit, so ʼn reis na buite, bring jou altyd terug na binne – waar jy opnuut kyk na wat daar in jou hart en in jou siel leef. Dit bied ʼn geleentheid om buite die geykte tradisies en gebruike die Christelike geloof te herontdek as die een geloof wat die wêreld sonder grense omspan, sonder aansiens van persoon.
Jy hoef nie wierook te brand, die voorvaders te eer, jou fortuin uit ʼn laaitjie by ʼn Boeddhistiese tempel te gaan soek of muntstukke in ʼn fontein vol heilige water te gooi om die guns van die gode te wen nie. Jy is vry – vry om lief te hê en vry om te vergewe omdat God jou eerste liefgehad het en omdat Christus jou sondes vergewe het en jou onvoorwaardelik as sy kind aangeneem het. Maar meer as dit lê die uitdaging daarin om in ʼn samelewing wat op die oog af so ordelik en amper sonder sonde blyk te wees, die uniekheid en die vryheid van die Christelike geloof te verkondig en uit te leef.
