God se beloftes – Dag 6

Die hoogtepunt van aanbidding in die tempel in Jerusalem het een keer ʼn jaar op die groot versoendag (Jom Kippoer) plaasgevind. Slegs op daardie dag is die hoëpriester toegelaat om agter die gordyn in die Allerheiligste deel van die tempel in te gaan. Daar moes hy ʼn bloedoffer aan God bring ter versoening van die sondes van die mense. “Omdat die lewe van ʼn dier in sy bloed is, het Ek die bloed vir julle gegee om op die altaar versoening te doen vir julle lewens. Omdat bloed versoening bring deur die lewe wat daarin is …” (Levitikus 17:11).

Matteus het vir ons opgeteken dat die voorhangsel van die tempel van bo tot onder middeldeur geskeur het toe Jesus aan die kruis gesterf het (Matteus 27:51).

Dit was nie langer nodig vir ʼn hoëpriester om elke jaar ʼn bloedoffer te bring ter vergifnis van sondes nie. Jesus het sy lewensbloed gestort om vergifnis van sondes en verlossing te verseker vir almal wat Hom as Verlosser bely. Dit het meegebring dat al God se kinders voortaan deur sy Seun, Jesus Christus, direkte toegang tot Hom kan kry. Jesus is ons Hoëpriester wat selfs op hierdie oomblik in die hemel by die Vader vir ons intree.

Op die plek waar Salomo se tempel eens was, asook die tweede tempel wat Herodes herbou het, is daar vandag ʼn Islamitiese moskee. ʼn Mensgemaakte tempel in Jerusalem is nie noodsaaklik vir ons geloof nie, want deur die genade van God is ons sy tempel en sy Gees leef in ons (1 Korintiërs 3:16). Eer aan God, Halleluja.