Gebed – Dag 16

Hierdie sin in die oorspronklike Grieks wat gewoonlik vertaal word as “lei ons nie in die versoeking nie”, soos in die 1933/1953-vertaling, is moeilik om te vertaal. In die Grieks beteken dit dat ons nie moet toelaat dat ons in versoeking kom nie, maar terselfdertyd dat ons ook nie moet toegee aan versoeking nie. Dus, wanneer ons bid, moet ons albei hierdie betekenisse in gedagte hou. Die een lei tot die ander.

Wanneer ons versoek word, is dit gewoonlik deur iets wat op die oog af vir ons goed en reg lyk. Ons word nie in die versoeking gelei deur die kwaad nie, maar ons word soms versoek om die kwade te doen om iets goeds daaruit te laat voortkom. Ons is lief om te glo die doel heilig die middele. Dikwels is ons motiewe suiwer wanneer ons toegee aan versoeking, maar wanneer ons slegs daardie sogenaamde “iets goeds” raaksien en die gevolge daarvan ignoreer, dan soek ons moeilikheid.

Wanneer ons toegee aan versoeking, dan laat ons ons eie wil geld en nie die wil van God wat verder as ons beperkte insig sien nie. Hy weet waarvan ons gemaak is en hoe maklik ons struikel. Hierdie deel van die gebed is dus ʼn waarskuwing aan ons om nie te sondig en dit te regverdig vir watter rede ook al nie.