Bible Society of South Africa

Dagboek 2021 – 4 Augustus

Daar is altyd hoop

Bybelteks(te)

LUKAS 15

Die gelykenis van die verlore seun

11Verder het Jesus gesê: “Daar was 'n man wat twee seuns gehad het. 12Die jongste het vir sy pa gesê: ‘Pa, gee my die deel van die besittings wat my toekom.’ Hy het toe die goed tussen hulle verdeel.

13“Nie lank daarna nie het die jongste seun alles tot geld gemaak en van die ouerhuis af na 'n ver land toe vertrek. Daar het hy sy geld verkwis deur losbandig te lewe. 14Nadat hy alles deurgebring het, het daar 'n kwaai hongersnood in daardie land gekom, en ook hy het begin gebrek ly. 15Hy het toe sommer by een van die mense van daardie land gaan bly, en dié het hom na sy plaas toe gestuur om varke op te pas. 16Daar het hy gewens hy kon sy honger stil met die peule wat die varke eet, maar niemand het hom daarvan gegee nie.

17“Toe kom hy tot inkeer en sê: ‘My pa het wie weet hoeveel dagloners, en hulle het almal oorgenoeg kos, en hier vergaan ek van die honger. 18Ek sal dadelik na my pa toe teruggaan en vir hom sê: Pa, ek het teen God en teen Pa gesondig! 19Ek is nie meer werd om Pa se seun genoem te word nie. Behandel my soos een van Pa se dagloners.’ 20En hy het sonder versuim na sy pa toe teruggegaan.

“Toe hy nog ver aankom, het sy pa hom al gesien en hom innig jammer gekry. Hy hardloop hom tegemoet, omhels hom en soen hom. 21Toe sê die seun vir hom: ‘Pa, ek het teen God en teen Pa gesondig. Ek is nie meer werd om Pa se seun genoem te word nie.’ 22Maar sy pa roep sy werksmense: ‘Maak gou! Bring klere, die beste, en trek dit vir hom aan; sit vir hom 'n ring aan sy vinger en trek vir hom skoene aan! 23En bring die vetgemaakte kalf, slag hom, en laat ons eet en feesvier! 24Hierdie seun van my was dood, en hy lewe weer; hy was verlore, en ek het hom teruggekry.’ Toe het hulle begin feesvier.

25“Sy oudste seun was nog in die veld. Toe hy terugkom en naby die huis was, hoor hy die musiek en die singery. 26Hy roep toe een van die bediendes nader en vra hom wat aan die gang is. 27Die bediende antwoord: ‘U broer het gekom, en u pa het die vetgemaakte kalf geslag omdat hy hom behoue en gesond teruggekry het.’

28“Toe het die oudste seun kwaad geword en hy wou nie in die huis ingaan nie. Sy pa gaan toe uit en praat mooi met hom; 29maar hy antwoord: ‘Kyk, al die jare werk ek soos 'n slaaf vir Pa. Nog nooit het ek 'n opdrag van Pa verontagsaam nie, en vir my het Pa nog nooit eers 'n bokkie gegee sodat ek saam met my vriende kan feesvier nie. 30Maar nou dat hierdie seun van Pa, wat Pa se goed met prostitute deurgebring het, terugkom, het Pa vir hom die vetgemaakte kalf geslag!’

31“Toe sê die pa vir hom: ‘Kind, jy is altyd by my, en alles wat ek het, is ook joune. 32Maar ons kan tog nie anders as om fees te vier en bly te wees nie, want hierdie broer van jou was dood, en hy lewe weer; hy was verlore, en ons het hom teruggekry.’ ”

LUKAS 15:11-32AFR83Maak oop in die Bybelleser

Twee seuns en een pa in ’n unieke verhouding. Twee seuns met uiteenlopende geaardhede en pligsbesef. Die jongste miskien baie meer selfgesentreer as die oudste, maar waarskynlik ook meer kreatief en met groter waagmoed. Hy wil sy vlerke sprei en die lewe ontdek. Hy sou ook deeglik daarvan bewus wees dat sy erfdeel, volgens die gebruike van destyds, baie minder sou wees as dié van sy ouer broer en dus met minder geleenthede om homself te vestig en uit te leef. Hy oefen sy opsie uit om sy erfdeel voortydig te kry, en hy sprei sy vlerke.

Sy besluit boemerang egter wanneer hy op die harde manier moet leer dat jy nie alles in die lewe kan beheer nie. Soms lei jou voortvarendheid tot jou ondergang en word jy ’n gevangene van jou verkeerde besluite. Tog is daar in so ’n situasie altyd nog ander moontlikhede as om maar net die gevolge van jou verkeerde keuses te aanvaar. Die jongste seun kom tot inkeer en besluit om in nederigheid na sy ouerhuis terug te keer en by sy pa om genade te pleit.

Aan die ander kant is daar die oudste seun: standvastig, met goeie lewenswaardes, hardwerkend, trots op sy afkoms en met ’n groot verantwoordelikheidsgevoel. Miskien het hy sy jonger broer dikwels verwyt dat dié hom alleen gelaat het om na sy ouers om te sien. Tog het hy waarskynlik gedink dat hy eendag die vrugte sou pluk van sy harde en toegewyde werk. Vir hom was dit dus ’n groot ontnugtering dat sy pa sommer so onvoorwaardelik en met groot ophef, hierdie broer van hom terugverwelkom. Vir hom lei dit tot selfbejammering en woede en ’n verwyt teenoor sy pa.

Jesus vertel hierdie gelykenis om ons iets te laat begryp van die grootsheid en onvoorwaardelikheid van God se liefde. God verwyt en veroordeel nie, maar pleit by ons om die verhouding met Hom in ere te hou met die gees van vergewensgesindheid en verdraagsaamheid. Albei seuns was eintlik verlore, maar Hy reik sy hande na albei toe uit.

Ds Dries Beukes, Emeritus/Swartkop

Bible Society of South Africav.4.26.9
VOLG ONS