Bible Society of South Africa

Dagboek 2021 – 23 Junie

Getoets deur lyding

Bybelteks(te)

JOB 3

1Toe het Job begin praat en sy geboortedag vervloek.

2Hy het gesê:

3“Die dag waarop ek gebore is, moes nooit aangebreek het nie,

die nag toe gesê is 'n seuntjie het in die wêreld gekom.

4Daardie dag moes net donkerte gewees het;

God daarbo moes dit nie eens raakgesien het nie;

geen lig moes dié dag deurgebreek het nie.

5Donkerte en duisternis moes dit opgeëis het,

wolke moes daaroor toegetrek het,

sonsverduistering moes dit oorval het.

6Die donkerte moes daardie nag ingesluk het,

dit moes nooit ingereken gewees het

by die dae van die jaar nie,

dit moes nooit bygevoeg gewees het

by die berekening van die maande nie.

7“Ja, daardie nag moes niemand gebore gewees het nie,

daar moes geen blydskap gewees het nie.

8Wie dae vervloek, moes ook dié dag vervloek het,

hulle moes die Leviatan aangehits het om dit te vernietig.

9Die môrester moes verduister gewees het,

hy moes tevergeefs gewag het op die lig

en nooit die dag sien breek het nie,

10want hy het nie gekeer dat ek gebore word nie,

my hierdie smart nie gespaar nie.

11Waarom het ek nie by my geboorte gesterf nie,

net toe ek gebore is, my laaste asem uitgeblaas nie?

12Waarom was daar knieë om my op neer te sit,

borste om my te voed?

13Anders kon ek nou stil in die graf gelê het,

rustig in die dood geslaap het

14saam met konings en hulle raadgewers

wat puinhope herbou het,

15of saam met vorste wat goud besit het,

wat hulle huise vol silwer gemaak het.

16“Waarom was ek nie maar 'n misgeboorte

wat sonder meer begrawe is nie,

'n doodgebore kind wat nooit die daglig gesien het nie?

17Dan sou ek daar gewees het

waar die goddeloses nie meer kwaad stook nie,

waar dié wat gedaan is, rus vind,

18waar die gevangenes saam rus geniet

en nie meer die stem van die slawedrywer hoor nie;

19daar waar klein en groot saam is,

waar die slaaf vry is van sy eienaar.

20“Waarom moes God dan die lewenslig gee

aan 'n man wat net swaar kry,

waarom moes Hy lewe gee aan 'n man wat so bitter ly,

21aan iemand wat tevergeefs hunker na die dood,

wat daarna soek soos na 'n verborge skat,

22wat maar te bly sou wees om in 'n graf te kom

en daaroor sou jubel?

23“Waarom die lewenslig gee aan 'n man

wat vir hom geen pad vorentoe sien nie,

'n man vir wie God van alles afgesny het?

24“Ek kan nie eet van die pyn nie,

ek kan nie ophou kreun nie.

25Wat ek gevrees het, het oor my gekom;

waarvoor ek bang was, het my getref.

26Ek het geen rus en geen vrede nie,

geen verposing nie, net angs.”

Job se drie vriende, Elifas, Bildad en Sofar, het gehoor van sy rampe en kom om hom te ondersteun. Toe hulle hom sien, het hulle begin huil en by hom kom sit, sewe dae en nagte lank in stilte.

Wat gebeur in hierdie tyd met Job? Uit die reaksie van ander mense besef hy dat hy ly. Waar hy eers gedink het om maar net aan te gaan so goed hy kon, begin hy nou protesteer. Hy vervloek sy geboortedag en wens dat daardie dag uit God se kalender kon verdwyn het. Die swaar wat hy nou ly, maak al die vreugde van sy lewe tot nou toe tot niet. Hy moes eerder by geboorte gesterf het, dan het hy nie nou so gely nie.

Hy fokus op sy lyding, en omdat hy daarop fokus, raak die res van sy lewe en al die mooi dinge uit fokus uit. Nou begin die geloofstwyfel en vrae: Waarom het God toegelaat dat hy gebore word net om hom so swaar te laat kry dat hy verlang na die dood? Waarom tref al die rampe hom? Dit waarvoor hy bang was, het nou met hom gebeur, en hy het geen rus of vrede meer nie, net angs.

Job het aanvanklik sy lot aanvaar met gelowige gelatenheid. Toe kom ander mense en vertel hom hoe swaar hy eintlik kry. Net daar verval hy in ’n geloofskrisis. Daar is vir ons ’n les daarin: Swaarkry in al sy vorme is deel van die lewe. Dit kom en dit gaan verby, meestal in hierdie lewe. Soms maak die dood ’n einde aan ons swaarkry. Maar lyding kan ons nie skei van God nie, tensy ons toelaat dat dit gebeur. Jesus sê self: Moenie so op jou swaarkry fokus dat die vreugdes in jou lewe uit fokus raak nie. Hanteer katastrofes en rampspoed vir wat dit is – geleenthede om nader aan die Here te beweeg.

Mag die Here ons almal bewaar van kwaad, en as die teenspoed wel kom, mag ons vind dat Hy ons deur alles dra. Dan kom die vrede.

Dr Piet van Staden, Emeritus/Stellenbosch/Worcester

Bible Society of South Africav.4.26.9
VOLG ONS