Dagboek 2021 – 17 Maart

Dit wil voorkom asof die gesindheid van Dina se broers tog anders is as dié van hul vader. Hulle word nie onmiddellik deur Sigem se aantreklike aanbod beïndruk nie. Hul suster Dina is immers deur hom onteer. Ons dink terug aan hul woede wat in vers 7 beskryf is. Dit was immers ’n gruwelike ding wat hul suster aangedoen is, totaal buite die aanvaarbare norm in Israel: So iets doen ’n mens nie. Die gedagte dat hul suster nou met ’n man trou wat nie besny is nie, is net so ’n ongehoorde ding. Ou-Testamentici is nie oortuig dat die besnydenis in hierdie stadium in Israel se geskiedenis al die betekenis van die verbondsteken gehad het nie. Dit was ook nie noodwendig die gebruik dat seuntjies op die agtste dag na hul geboorte besny is nie, maar die rite het eers plaasgevind wanneer hulle volwassenheid bereik het.

Soos die verhaal hier ontvou, wil dit voorkom asof die besnydenis bloot ’n middel tot ’n doel word om uiteindelik wraak op Sigem te neem vir die oneer wat Jakob se familie aangedoen is. Die aandrang op die besnydenis word onder valse voorwendsels gemaak.

Die apostel Paulus is in sy brief aan die Galasiërs baie krities teenoor die valse voorvereiste dat heidene wat tot die Christelike geloof bekeer, eers besny moet word. Die besnydenis kan tog nie die voorwaarde wees vir Christus se verlossing en genade nie. Godsdiens word dikwels misbruik om mense skaamteloos te manipuleer. Voorwaardes word gestel om mense uit te buit. Dikwels het hierdie voorwaardes finansiële implikasies: Mense wat groot bydraes gee, sal geseën word. Die Bybel veroordeel die misbruik van godsdiens vir eie gewin. Hiervan is ons gelese teks ’n uitstaande voorbeeld. Gelowiges se bedoelinge moet opreg wees en mag ons medemens nooit benadeel nie. Die genade wat Jesus Christus skenk, stel nie eise nie.

Dr Elritia le Roux, Middelburg