Volhard in Jesus Christus – Dag 6

Christene het ʼn Vader in die hemel en as mede-erfgename met die Seun, vorm hulle die groot familie van gelowiges op aarde. Ongelukkig is daar opregte Christene wat om een of ander rede formele Christelike betrokkenheid tot die minimum beperk. Hulle vermy kerklidmaatskap, bly weg van eredienste, gemeentelike Bybelstudies en bidure. Hulle verkies om op hulle eie krag staat te maak en alleen te probeer klaarkom.

Dit is waardevol om deel van ʼn gemeenskap gelowiges te wees want dit verseker dat Christene die uitdagings wat die lewe bied nie alleen hoef te trotseer nie.

Naas Christene kom gelowiges ook bymekaar – mense saam met wie hulle kan aanbid en in die geloof kan groei. Medegelowiges wat hulle kan ondersteun en deur wie hulle weer in tye van beproewing ondersteun kan word.

In sy brief aan die Efesiërs gee Paulus vir hulle, en ook vir ons, die volgende raad oor ons verhouding met medegelowiges: “ … sing onder mekaar psalms, lofgesange en ander geestelike liedere; sing met julle hele hart tot eer van die Here” (Efesiërs 5:19).

Daar is geen sprake daarvan dat jy op jou eie krag moet staatmaak en alleen probeer klaarkom nie.

In weermagte en hoërisiko-sportsoorte soos bergklim, landlope, ultramaratons en diepseeduik, word die buddy-stelsel aangemoedig omdat dit te gevaarlik is om alleen aan te pak.

Sommige Christene het gebedsmaats, maar miskien is dit tyd om die konsep “twee is beter as een” verder te vat en deur ons dade die waarheid van vandag se vers te bewys.

Die liggaam van Christus het gelowiges nodig wat tot sy eer saamwerk. Moenie op jou eie krag staatmaak en alleen probeer klaarkom nie.