Troos uit die Woord – Dag 21

₁₀Wees my genadig, Here, want ek is in die nood;

van verdriet het my oë swak geword,

ja, alles in my.

₁₁My lewe vergaan van kommer

en my jare van swaarkry;

deur my ellende word my krag geknak

en teer my liggaam uit.

₁₂Ek is die spot van al my teëstanders,

veral van my bure,

'n verskrikking vir al my bekendes.

Dié wat my op straat sien, vlug vir my.

₁₃Ek is vergeet soos iemand wat lankal dood is,

ek het geword soos 'n ding wat lê en vergaan.

₂₃Ek het in my angs gedink:

Dit is klaar met my, selfs U het my verwerp.

Tog, U het geluister na my gesmeek

toe ek na U om hulp geroep het.

₆My wonde stink en sweer,

en dít deur my eie dwaasheid.

₇Ek is krom en inmekaar getrek,

ek loop die hele dag en treur,

₈want my lyf brand van die koors

en daar is nie meer 'n gesonde plek aan my liggaam nie.

₉Ek is gedaan en heeltemal platgeslaan,

my hart jaag en ek brul van die pyn.

₁₀U weet waarna ek smag, Here, my gesmeek is vir U geen geheim nie.

₁₁My hart jaag, my krag het ingegee,

ek kan nie eers meer sien nie.

₂₂Moet my tog nie verlaat nie, Here,

my God, moenie ver van my af bly nie!

₂₃Maak tog gou om my te help,

Here, my Redder!

₂Soos 'n wildsbok smag na waterstrome,

so smag ek na U, o God.

₃Ek dors na God, na die lewende God.

Wanneer kan ek gaan en voor God verskyn?

₄Dag en nag is ek in trane,

want sonder ophou sê hulle vir my:

“En waar is jou God nou?”

₅As ek my lewe voor my laat verbygaan,

dink ek daaraan

hoe ek opgetrek het na die woonplek van God,

voor 'n skare uit na sy huis toe geloop het

met gejuig en lofsang – 'n skare wat feesvier.

₆Waarom is ek so in vertwyfeling

en waarom kerm ek so?

Vertrou op God!

Ja, ek sal weer vir Hom 'n loflied sing.

Hy is my helper ₇en my God!

Uit my vertwyfeling roep ek na U

hier van die Jordaangebied, van Hermonberg,

van die Kleinberg af

₂Ek het gesê: “Ek wil sorgvuldig let op my lewe

en nie sondig met wat ek sê nie.

Ek wil nie 'n woord praat

as 'n slegte mens my teëstaan nie.”

₃Ek was stom en sprakeloos,

ek het geswyg, nie gepraat nie,

maar my smart het al hoe groter geword.

₄Daar was 'n brandpyn in my,

my smart het 'n vuur in my geword.

Toe móés ek praat.

₅Maak tog aan my bekend wanneer my einde sal wees, Here,

en hoeveel dae daar vir my oor is,

sodat ek sal weet wanneer my lewe verby is.

₆Kyk, U het bepaal dat my dae min sal wees,

in u oë is my lewensduur byna niks.

Ag, alle mense is maar verganklik. Sela

₇Die mens leef soos in 'n droom

en hy sloof hom af vir niks.

Hy gaar op, maar weet nie wie dit sal kry nie.

₈Is daar nog hoop vir my, Here?

U is my enigste hoop.

₉Red my van al my teëstanders,

laat my nie die spot van dwase word nie.

₁₀Ek kla nie, ek maak my mond nie oop nie,

want U het dit oor my gebring.

₁₁Neem tog weg die smart waarmee U my getref het.

Die las wat U my opgelê het, laat my krag ingee.

₁₂As U 'n mens die straf oplê wat sy sonde verdien,

verteer U hom soos 'n mot 'n kleed.

Ag, alle mense is verganklik. Sela

₁₃Hoor tog my gebed, Here,

luister na my hulpgeroep;

moet tog nie koud staan teenoor my trane nie,

want ek is net op u beskerming aangewese;

U alleen sorg vir my, soos vir al my voorvaders.

₁₄Neem tog u straf van my weg,

dat ek weer bly kan wees

voordat ek heengaan en nie meer daar is nie.

₂Soos 'n wildsbok smag na waterstrome,

so smag ek na U, o God.

₃Ek dors na God, na die lewende God.

Wanneer kan ek gaan en voor God verskyn?

₄Dag en nag is ek in trane,

want sonder ophou sê hulle vir my:

“En waar is jou God nou?”

₅As ek my lewe voor my laat verbygaan,

dink ek daaraan

hoe ek opgetrek het na die woonplek van God,

voor 'n skare uit na sy huis toe geloop het

met gejuig en lofsang – 'n skare wat feesvier.

₆Waarom is ek so in vertwyfeling

en waarom kerm ek so?

Vertrou op God!

Ja, ek sal weer vir Hom 'n loflied sing.

Hy is my helper ₇en my God!

Uit my vertwyfeling roep ek na U

hier van die Jordaangebied, van Hermonberg,

van die Kleinberg af

₈waar die waters teen mekaar raas

en u waterstrome bruis.

U het golf na golf oor my laat slaan.

₉Tog sal die Here weer op 'n dag sy trou laat blyk

en sal ek selfs in die nag 'n lied vir Hom sing,

'n gebed tot die God van my lewe.

₁₀Ek wil vir God sê:

“My Rots, waarom het U my vergeet?

Waarom moet ek gebuk gaan onder die smaad van die vyand?”

₁₁Dit sny deur my hele wese as my teëstanders my spot

en dag na dag vir my sê:

“En waar is jou God nou?”

₁₂Waarom is ek so in vertwyfeling

en waarom kerm ek so?

Vertrou op God!

Ja, ek sal weer vir Hom 'n loflied sing.

Hy is my helper en my God!

₁Laat tog reg aan my geskied, o God,

behartig tog my saak teen 'n godlose bende,

red my van vals en misdadige mense.

₂Net U is my skuiling, my God;

waarom verstoot U my dan?

Waarom moet ek gebuk gaan

onder die smaad van die vyand?

₃Stuur u lig en u waarheid dat dié my lei

en my bring na u heilige berg,

na u woning!

₄Laat my ingaan na die altaar van God,

die God oor wie ek wil jubel en juig,

dat ek U kan loof met die lier,

o God, my God!

₅Waarom is ek so in vertwyfeling

en waarom kerm ek so?

Vertrou op God!

Ja, ek sal weer vir Hom 'n loflied sing.

Hy is my helper en my God!

₂Hoor my gebed, o God,

moet tog nie onverskillig staan teenoor my smeking nie.

₃Luister na my gebed en antwoord my:

my sorge gee my geen rus nie.

Ek is hewig ontsteld ₄oor die dreigemente van my vyande

en oor die druk van slegte mense op my.

Hulle wil my met onreg breek;

verwoed stook hulle vyandskap teen my.

₅My hart krimp inmekaar in my,

doodsangs oorval my,

₆vrees en skrik oorweldig my,

my hele liggaam bewe.

₇Ek het gedink: ag, as ek maar vlerke

soos 'n duif gehad het,

sou ek wegvlieg en 'n woonplek soek;

₈ek sou ver wegvlieg

en in die woestyn gaan bly; Sela

₉ek sou haastig probeer wegkom

van hierdie onstuimige wind, van hierdie storm af.