Spreuke: Eenjaarleesplan – Dag 238

Vers 2. Hierdie vers stel die fundamentele beginsel van die gelykheid voor God van alle mense, ryk en arm. Almal het dié status in gemeen. Dat God hulle gemaak het. Interessant is dat Spreuke in die eerste frase sê: “rykes en armes ontmoet mekaar” wat beide beteken “rykes en armes het dít in gemeen” (dat die Here hulle gemaak het), en dat hulle gelykheid voor God die basis is waarop hulle in gemeenskap met mekaar kan tree. ‘n Mens kan nie die betekenis van hierdie beginsel oorskat nie!

Hierdie beginsel van gelykheid voor God word regdeur die Bybel gehandhaaf. Job verklaar sy status voor God as gelyk met sy slaaf – God het hulle albei gemaak – wat beteken dat Job sy slaaf – en trouens, armes, weduwees, wese, en alle behoeftiges, soos hy dit uitspel – met dieselfde respek hanteer as wat hyself op geregtig is (Job 31:13-22). Job verklaar dit ook in terme van politieke en sosiale status dat God nie vorste of vernames voortrek bó armes nie, want Hy het almal gemaak (Job 34:19).

Spreuke verklaar ook dat hy wat hom oor die behoeftige ontferm, God eer (Spr 14:31). Jesus kan daarom verklaar dat God vir almal sorg, die goeies en die slegtes (Matt 5:45). Dit is waarom Spreuke ook kan sê dat ons niemand mag beledig nie (Spr 17:5), en Jakobus dit kan eggo in die NT dat ons almal gelyk moet hanteer (Jak 2:2-4). Maar, dié gelykheid voor God beteken nie dat Spreuke nie ook bewus is van die harde werklikheid van die relatiewe ongelykheid in die samelewing nie (Spr 22:7).

Vers 3. Een van die redes vir die ongelykheid in die samelewing is dat verstandiges onheil kan vermy, omdat hulle dit beter raaksien as onervarenes. Vers 4. Die belangrikste rede is egter dat rykdom ‘n geskenk is van God aan die nederiges wat in ontsag vir Hom lewe. Hy deel rykdom, eer en lewe uit. Ons sal goed doen om in alles vir Hom te eer en ons naaste soos onsself.