Na die Woord – Dag 54

₂Die hemel getuig van die mag van God,

die uitspansel maak die werk van sy hande bekend.

₃Die een dag gee die berig deur aan die ander

en die een nag deel die kennis aan die volgende mee.

₄Sonder spraak en sonder woorde,

onhoorbaar is hulle stem.

₅Tog gaan daarvan 'n boodskap uit oor die hele wêreld

en hulle taal bereik die uithoeke van die aarde.

Vir die son is daar in die hemel 'n tent opgeslaan.

₆As hy stralend begin om sy baan te volg,

is hy soos 'n bruidegom wat uit sy slaapkamer kom.

₇Aan die een kant van die hemel kom hy op

en aan die ander kant gaan hy onder,

en niks ontkom aan sy gloed nie.

₈Die woord van die Here is volmaak:

dit gee lewe.

Die onderwysing van die Here is betroubaar:

dit gee wysheid aan dié wat nog onervare is.

₉Die bevele van die Here dui die regte koers aan:

dit bring blydskap.

Die gebod van die Here is helder:

dit gee insig.

₁₀Die eise van die Here vir sy diens is goed:

dit staan altyd vas.

Die bepalings van die Here is reg:

elkeen van hulle is regverdig.

₁₁Hulle is kosbaarder as goud, selfs as baie goud,

soeter as heuning, as druppels uit 'n heuningkoek.

₁₂U dienaar laat hom daardeur leer.

Wie dit alles onderhou, groot is sy beloning.

₁₃Wie sien sy eie dwalinge raak?

Moet my tog nie straf vir sondes wat ek onwetend gedoen het nie.

₁₄Weerhou my van opsetlike sondes,

laat hulle nie oor my heers nie.

Dan sal ek onberispelik wees

en vry van hierdie groot sonde.

₁₅Mag wat ek sê en wat ek dink

tog vir U aanneemlik wees,

Here, my Rots en my Verlosser.

₁Prys die Here!

Loof die Here, want Hy is goed,

aan sy liefde is daar geen einde nie!

₂Wie kan die magtige dade van die Here onder woorde bring?

Wie kan sy lof ten volle verkondig?

₃Dit gaan goed met mense wat die reg handhaaf,

wat by elke geleentheid geregtigheid doen.

₄Dink aan my, Here, in u liefde vir u volk,

sluit my ook in by u redding,

₅dat ek die voorspoed van u uitverkorenes mag aanskou

en mag deel in die blydskap van u volk,

my mag verheug saam met dié wat aan U behoort.

₆Ons het gesondig, net soos ons voorvaders,

ons het verkeerd gedoen, ons is skuldig.

₇Ons voorvaders het in Egipte nie ag geslaan op u magtige dade nie,

hulle het nie gedink aan al u dade van trou nie,

hulle het teen U in verset gekom by die Rietsee.

₈Maar Hy het hulle gered ter wille van die eer van sy Naam

en om sy mag bekend te maak.

₉Hy het die Rietsee aangespreek en dit het opgedroog,

Hy het sy volk oor die seebodem laat trek soos oor droë grond.

₁₀So het Hy hulle gered uit die hand van hulle haters,

hulle bevry uit die mag van die vyand.

₁₁Die waters het hulle teëstanders verswelg,

nie één het oorgebly nie.

₁₂Tóé het sy volk sy beloftes geglo

en sy lof besing.

₁₃Maar hulle het gou vergeet wat Hy gedoen het

en nie op sy leiding gewag nie.

₁₄Hulle het skaamteloos meer kos geëis in die woestyn,

daar in die barre wêreld het hulle die geduld van God beproef.

₁₅Toe het Hy hulle gegee wat hulle gevra het,

maar hulle van siekte laat wegteer.

₁₆Langs die trekpad het hulle hulle in afguns teen Moses verset

en teen Aäron wat aan die Here gewy was.

₁₇Toe het die aarde geskeur en vir Datan verslind,

dit het die bende van Abiram verswelg.

₁₈'n Vuur het hulle hele bende verteer,

die goddelose het in die vlamme omgekom.

₁₉By Horeb het hulle 'n kalf gemaak,

voor 'n god van metaal gekniel.

₂₀Hulle het die magtige teenwoordigheid van God

verruil vir die beeld van 'n bees wat gras vreet.

₂₁So het hulle vir God, hulle redder, vergeet,

Hy wat groot dinge in Egipte gedoen het,

₂₂wonderdade in die land van Gam,

magtige dade by die Rietsee.

₂₃Die Here wou hulle verdelg,

maar Moses, sy uitverkorene,

het by Hom vir hulle in die bres getree

om sy gramskap af te keer,

sodat Hy hulle nie vernietig het nie.

₂₄Hulle het 'n waardevolle land versmaai

en die belofte van die Here nie geglo nie;

₂₅hulle het in hulle tente gesit en mor

en nie na die Here geluister nie.

₂₆Toe het Hy 'n eed afgelê

dat Hy hulle in die woestyn sou laat omkom,

₂₇hulle nageslag sou laat sterf onder heidense nasies,

hulle oor die wêreld sou verstrooi.

₂₈Hulle het Baäl-Peor aangehang

en geëet van wat aan die dooie afgode geoffer is.

₂₉Hulle het die Here uitgetart met wat hulle gedoen het,

en 'n plaag het onder hulle uitgebreek.

₃₀Pinehas het opgetree en die skuldiges gestraf,

en die plaag het opgehou.

₃₁Dié optrede is deur al die geslagte heen

vir Pinehas as 'n daad van geregtigheid toegereken.

₃₂Die volk het die Here se toorn by die Meribawaters laat ontvlam,

en Moses het die wrange vrugte van hulle optrede gepluk:

₃₃hulle het hom so verbitterd laat raak

dat hy onbesonne dinge gesê het.

₃₄Hulle het nie die ander volke uitgeroei

soos die Here hulle beveel het nie,

₃₅maar hulle met die heidene vermeng

en húlle praktyke aangeleer:

₃₆hulle het die afgode van die heidene begin dien

en daarin verstrik geraak.

₃₇Hulle het hulle seuns en dogters aan veldduiwels geoffer

₃₈en onskuldige bloed vergiet,

die bloed van hulle seuns en dogters

wat hulle aan die afgode van Kanaän geoffer het.

So is die land met bloed bevlek.

₃₉Die volk het hulle verontreinig deur hulle optrede

en het troubreuk gepleeg deur hulle dade.

₄₀Die toorn van die Here het teen sy volk ontvlam,

Hy het 'n weersin gekry in die volk wat aan Hom behoort

₄₁en hulle aan heidene oorgegee,

sodat hulle haters oor hulle geheers het.

₄₂Hulle vyande het hulle verdruk

en hulle onder hulle gesag laat buig.

₄₃Talle kere het die Here sy volk gered,

maar hulle het opstandig gebly

en dieper in hulle sonde weggesink.

₄₄Tog het Hy sy oë nie vir hulle nood gesluit nie;

Hy het hulle smeekgebede verhoor.

₄₅Ter wille van hulle het Hy aan sy verbond gedink,

en in sy groot liefde was Hy genadig.

₄₆Hy het hulle medelye laat vind

by dié wie se gevangenes hulle was.

₄₇Red ons, Here ons God,

maak ons bymekaar tussen die volke uit,

dat ons u heilige Naam kan loof

en ons in u lof kan verheug.

₄₈Aan die Here die God van Israel kom die lof toe

tot in die allerverste toekoms.

Die hele volk moet sê: “Amen!

Prys die Here!”