Na die Woord – Dag 143

₁Sing 'n nuwe lied tot eer van die Here,

sing tot eer van die Here, almal op aarde!

₂Sing tot eer van die Here, prys sy Naam,

verkondig elke dag sy reddingsdade!

₃Vertel die nasies van sy mag,

al die volke van sy magtige dade.

₄Die Here is groot, al die lof kom Hom toe,

ontsagwekkend is Hy bo alle gode.

₅Al die gode van die volke is niks:

dit is die Here wat die hemele gemaak het.

₆Majesteit en luister straal van Hom uit,

krag en glans vul sy heiligdom.

₇Prys die Here, alle volke,

prys die Here om sy eer en mag!

₈Prys die Here om die eer van sy Naam!

Kom na sy voorhowe toe, bring vir Hom offers!

₉Buig voor die Here by sy heilige verskyning;

betoon eerbied aan Hom, almal op aarde.

₁₀Verkondig onder die nasies: “Die Here regeer;

die wêreld staan vas, dit wankel nie;

die Here sal die volke regverdig oordeel.”

₁₁Die hemele moet bly wees en die aarde moet juig,

die see en alles daarin moet druis,

₁₂die veld en alles daarop moet jubel,

al die bome in die bos moet hulle verheug

₁₃voor die Here, want Hy kom,

Hy kom om oor die aarde te heers.

Hy sal oor die wêreld heers met regverdigheid,

oor die volke met billikheid.

₁Loof die Here! Roep Hom aan!

Maak aan die nasies bekend wat Hy gedoen het.

₂Sing liedere, sing tot sy eer,

vertel van al sy magtige dade.

₃Roem sy heilige Naam,

laat dié wat die teenwoordigheid van die Here soek, bly wees.

₄Soek hulp en beskerming by die Here,

soek gedurig sy teenwoordigheid.

₅Julle moet dink aan die magtige dade wat Hy gedoen het,

aan sy wonders, aan die reddingsdade op sy bevel,

₆julle, nageslag van Abraham sy dienaar,

nakomelinge van Jakob vir wie Hy uitverkies het.

₇Hy, die Here, is ons God;

sy reddingsdade strek oor die hele aarde.

₈Hy hou sy verbond altyd in stand,

die belofte wat Hy aan duisende geslagte toegesê het,

₉die verbond wat Hy met Abraham gesluit het,

sy eed aan Isak.

₁₀Hy het dit vir Jakob bevestig as 'n vaste toesegging,

vir Israel as verbond wat altyd sal bestaan.

₁₁Hy het gesê:

“Ek gee Kanaän vir jou

as grondgebied en eiendom.”

₁₂Toe hulle nog maar min was,

net 'n paar mense, en vreemdelinge in die land,

₁₃toe hulle van volk na volk geswerf het,

van die gebied van die een volk na dié van 'n ander,

₁₄het Hy niemand toegelaat om hulle te verdruk nie,

en het Hy selfs konings ter wille van hulle gewaarsku:

₁₅“Moenie aan my gesalfdes raak nie,

moenie my profete kwaad aandoen nie!”

₁₆Toe Hy hongersnood oor die land gebring het

en al hulle kos laat opraak het,

₁₇het Hy iemand voor hulle uit gestuur:

Josef is as slaaf verkoop.

₁₈Hulle het sy voete geboei

en hom in die gevangenis gehou

₁₉totdat sy woorde bewaarheid is,

nadat hy die toets deurstaan het

met wat die Here aan hom bekend gemaak het.

₂₀Toe het die koning hom uit die gevangenis laat uitkom;

die heerser oor baie volke het hom vrygelaat

₂₁en hom aangestel as hoof van die koninklike huishouding,

met gesag oor al sy besittings.

₂₂Josef kon die amptenare van die koning na goeddunke beveel

en selfs aan hoë amptenare leiding gee.

₂₃Israel het na Egipte toe gekom,

Jakob kon in die land van Gam gaan woon.

₂₄Die Here het sy volk baie vrugbaar gemaak,

talryker as hulle onderdrukkers.

₂₅Hy het die gesindheid van die Egiptenaars verander,

sodat hulle sy volk gehaat

en vyandig opgetree het teenoor sy dienaars.

₂₆Die Here het Moses, sy dienaar, gestuur,

en vir Aäron, die man wat Hy verkies het.

₂₇Onder die Egiptenaars het hulle die tekens van die Here gedoen,

sy wonders het hulle gedoen in die land van Gam.

₂₈Hy het duisternis gestuur, dit donker gemaak,

maar hulle het hulle teen sy opdrag bly verset.

₂₉Hy het hulle waters in bloed verander

en hulle visse laat vrek.

₃₀Hulle land het gekrioel van die paddas,

selfs tot in hulle koning se slaapkamer.

₃₁Die Here het beveel en daar het insekte gekom,

muggies oor hulle hele gebied.

₃₂Hy het hulle reëns in hael verander

en swaarweer oor hulle land gestuur.

₃₃Hy het hulle wingerdstokke en vyebome vernietig

en die bome in hulle gebied stukkend geslaan.

₃₄Hy het beveel en daar het sprinkane gekom,

ontelbaar baie sprinkane.

₃₅Hulle het al wat groen was in die Egiptenaars se land verslind

en al die gesaaides van hulle lande afgevreet.

₃₆Al hulle oudste seuns in die land het Hy laat sterwe,

al hulle eersgeborenes.

₃₇Toe het Hy sy volk uitgelei, belaai met silwer en goud.

In geeneen van die stamme het iemand uitgesak nie.

₃₈Die Egiptenaars was bly dat hulle vertrek het,

want hulle was skrikbevange oor die Israeliete.

₃₉Die Here het 'n wolk uitgesprei as beskutting oor hulle

en 'n vuur gegee om lig te maak in die nag.

₄₀Toe hulle kos vra, het Hy kwartels laat kom

en sy volk met brood uit die hemel versadig.

₄₁Hy het 'n rots oopgebreek en daar het water uitgestroom

wat soos 'n rivier deur die dorre gebied gevloei het.

₄₂Ja, Hy het sy heilige belofte

aan sy dienaar Abraham gestand gedoen

₄₃en sy volk juigend,

sy uitverkorenes jubelend laat voorttrek.

₄₄Vir hulle het Hy

die heidene se lande gegee;

wat deur ander volke met moeite verkry is,

het hulle in besit geneem.

₄₅Daarom moet hulle sy voorskrifte gehoorsaam

en sy wil doen.

Prys die Here!

₁Prys die Here!

Loof die Here, want Hy is goed,

aan sy liefde is daar geen einde nie!

₂Wie kan die magtige dade van die Here onder woorde bring?

Wie kan sy lof ten volle verkondig?

₃Dit gaan goed met mense wat die reg handhaaf,

wat by elke geleentheid geregtigheid doen.

₄Dink aan my, Here, in u liefde vir u volk,

sluit my ook in by u redding,

₅dat ek die voorspoed van u uitverkorenes mag aanskou

en mag deel in die blydskap van u volk,

my mag verheug saam met dié wat aan U behoort.

₆Ons het gesondig, net soos ons voorvaders,

ons het verkeerd gedoen, ons is skuldig.

₇Ons voorvaders het in Egipte nie ag geslaan op u magtige dade nie,

hulle het nie gedink aan al u dade van trou nie,

hulle het teen U in verset gekom by die Rietsee.

₈Maar Hy het hulle gered ter wille van die eer van sy Naam

en om sy mag bekend te maak.

₉Hy het die Rietsee aangespreek en dit het opgedroog,

Hy het sy volk oor die seebodem laat trek soos oor droë grond.

₁₀So het Hy hulle gered uit die hand van hulle haters,

hulle bevry uit die mag van die vyand.

₁₁Die waters het hulle teëstanders verswelg,

nie één het oorgebly nie.

₁₂Tóé het sy volk sy beloftes geglo

en sy lof besing.

₁₃Maar hulle het gou vergeet wat Hy gedoen het

en nie op sy leiding gewag nie.

₁₄Hulle het skaamteloos meer kos geëis in die woestyn,

daar in die barre wêreld het hulle die geduld van God beproef.

₁₅Toe het Hy hulle gegee wat hulle gevra het,

maar hulle van siekte laat wegteer.

₁₆Langs die trekpad het hulle hulle in afguns teen Moses verset

en teen Aäron wat aan die Here gewy was.

₁₇Toe het die aarde geskeur en vir Datan verslind,

dit het die bende van Abiram verswelg.

₁₈'n Vuur het hulle hele bende verteer,

die goddelose het in die vlamme omgekom.

₁₉By Horeb het hulle 'n kalf gemaak,

voor 'n god van metaal gekniel.

₂₀Hulle het die magtige teenwoordigheid van God

verruil vir die beeld van 'n bees wat gras vreet.

₂₁So het hulle vir God, hulle redder, vergeet,

Hy wat groot dinge in Egipte gedoen het,

₂₂wonderdade in die land van Gam,

magtige dade by die Rietsee.

₂₃Die Here wou hulle verdelg,

maar Moses, sy uitverkorene,

het by Hom vir hulle in die bres getree

om sy gramskap af te keer,

sodat Hy hulle nie vernietig het nie.

₂₄Hulle het 'n waardevolle land versmaai

en die belofte van die Here nie geglo nie;

₂₅hulle het in hulle tente gesit en mor

en nie na die Here geluister nie.

₂₆Toe het Hy 'n eed afgelê

dat Hy hulle in die woestyn sou laat omkom,

₂₇hulle nageslag sou laat sterf onder heidense nasies,

hulle oor die wêreld sou verstrooi.

₂₈Hulle het Baäl-Peor aangehang

en geëet van wat aan die dooie afgode geoffer is.

₂₉Hulle het die Here uitgetart met wat hulle gedoen het,

en 'n plaag het onder hulle uitgebreek.

₃₀Pinehas het opgetree en die skuldiges gestraf,

en die plaag het opgehou.

₃₁Dié optrede is deur al die geslagte heen

vir Pinehas as 'n daad van geregtigheid toegereken.

₃₂Die volk het die Here se toorn by die Meribawaters laat ontvlam,

en Moses het die wrange vrugte van hulle optrede gepluk:

₃₃hulle het hom so verbitterd laat raak

dat hy onbesonne dinge gesê het.

₃₄Hulle het nie die ander volke uitgeroei

soos die Here hulle beveel het nie,

₃₅maar hulle met die heidene vermeng

en húlle praktyke aangeleer:

₃₆hulle het die afgode van die heidene begin dien

en daarin verstrik geraak.

₃₇Hulle het hulle seuns en dogters aan veldduiwels geoffer

₃₈en onskuldige bloed vergiet,

die bloed van hulle seuns en dogters

wat hulle aan die afgode van Kanaän geoffer het.

So is die land met bloed bevlek.

₃₉Die volk het hulle verontreinig deur hulle optrede

en het troubreuk gepleeg deur hulle dade.

₄₀Die toorn van die Here het teen sy volk ontvlam,

Hy het 'n weersin gekry in die volk wat aan Hom behoort

₄₁en hulle aan heidene oorgegee,

sodat hulle haters oor hulle geheers het.

₄₂Hulle vyande het hulle verdruk

en hulle onder hulle gesag laat buig.

₄₃Talle kere het die Here sy volk gered,

maar hulle het opstandig gebly

en dieper in hulle sonde weggesink.

₄₄Tog het Hy sy oë nie vir hulle nood gesluit nie;

Hy het hulle smeekgebede verhoor.

₄₅Ter wille van hulle het Hy aan sy verbond gedink,

en in sy groot liefde was Hy genadig.

₄₆Hy het hulle medelye laat vind

by dié wie se gevangenes hulle was.

₄₇Red ons, Here ons God,

maak ons bymekaar tussen die volke uit,

dat ons u heilige Naam kan loof

en ons in u lof kan verheug.

₄₈Aan die Here die God van Israel kom die lof toe

tot in die allerverste toekoms.

Die hele volk moet sê: “Amen!

Prys die Here!”