Na die Woord – Dag 104

₁Luister, nageslag van Jakob,

julle wat julleself Israel noem

en wat uit Juda voortkom,

julle wat in die Naam van die Here 'n eed aflê

en die God van Israel aanbid,

maar nie eerlik en opreg nie;

₂julle noem julleself na die heilige stad

en julle maak staat op die God van Israel,

op Hom wie se Naam die Here die Almagtige is.

Luister hierna:

₃Ek het wat vroeër gebeur het,

lank tevore reeds aangekondig,

uit my mond is dit gehoor,

Ek het dit bekend gemaak.

Toe het Ek dit skielik laat gebeur.

₄Omdat Ek weet dat julle hardkoppig is,

dat julle so weerbarstig soos 'n stuk yster is

en dat julle kop so hard soos brons is,

₅daarom het Ek dit lank tevore vir julle aangekondig,

en dit aan julle bekend gemaak voordat dit gebeur het

sodat julle nie kon sê: “Ons afgode het dit gedoen,

ons afgodsbeelde het beveel dat dit moet gebeur” nie.

₆Julle het dit alles gehoor, julle kon dit alles self sien,

sal julle dan nie daarvan getuig nie?

Van nou af laat Ek julle nuwe dinge hoor,

dinge wat verborge was, waarvan julle niks geweet het nie.

₇Ek gaan dit nou doen, dit was nie voorheen daar nie.

Voor vandag het julle nie daarvan gehoor nie,

julle kan nie sê:

“Ons het dit al geweet” nie.

₈Julle het nog niks daarvan gehoor nie

en julle weet nog niks daarvan nie.

Julle kon dit nie vantevore hoor nie,

want Ek het geweet dat julle nie vertrou kan word nie,

dat julle van julle geboorte af al as oortreders bekend is.

₉Ter wille van my Naam bedwing Ek my toorn,

ter wille van my eer tree Ek nie op teen julle nie

dat julle nie vernietig word nie.

₁₀Ek het jou gelouter,

maar nie soos silwer gelouter word nie,

Ek het jou gelouter in die smeltkroes van ellende.

₁₁Ter wille van Myself en daarom alleen, doen Ek dit,

Ek laat my Naam nie oneer aandoen nie.

Ek gee die eer wat My toekom, aan niemand anders nie.

₁₂Luister na My, Jakob,

luister, Israel, vir wie Ek geroep het:

Ek is die Here,

Ek is die eerste, en Ek is die laaste.

₁₃Met my eie hand het Ek die aarde se fondamente gelê,

deur my mag het Ek die hemelkoepel oopgesprei:

Ek het hulle te voorskyn geroep

en hulle het tot stand gekom.

₁₄Kom almal bymekaar, luister.

Wie van die gode het aangekondig wat nou gaan gebeur?

Die Here het iemand lief,

en dié sal aan Babel doen wat hy wil

en sy mag teen die Galdeërs laat geld.

₁₅Ek, Ek het dit gesê, Ek het hom geroep,

Ek het hom laat kom,

en hy sal voorspoedig wees in wat hy moet doen.

₁₆Kom nader na My toe

en luister hierna:

Van die begin af al het Ek niks geheim gehou nie,

vandat iets begin gebeur het, is Ek nog altyd daar.

En nou, die Here God het my en sy Gees gestuur.

₁₇So sê die Here, jou Verlosser,

die Heilige van Israel:

Ek is die Here jou God

wat jou onderrig tot jou beswil,

wat jou lei op die pad waarop jy moet gaan.

₁₈As jy maar aan my gebooie gehoorsaam was,

sou daar voorspoed en redding vir jou gekom het,

so onkeerbaar soos 'n rivier, soos die golwe van die see.

₁₉Jou nageslag sou so baie gewees het soos sand,

jou afstammelinge so volop soos sandkorrels,

en Ek sou toegesien het dat hulle nie vernietig

en uitgeroei word nie.

₂₀Gaan uit Babel uit,

vlug weg van die Galdeërs af!

Jubel dit uit,

maak hierdie aankondiging

en laat dit weerklink tot in die uithoeke van die aarde;

sê: “Die Here het sy dienaar Jakob verlos!”

₂₁Sy volk het nie dors gekry

toe Hy hulle deur 'n droë wêreld gelei het nie.

Hy het vir hulle water uit 'n rots laat stroom,

Hy het die rots gekloof

en daar het water uitgestroom.

₂₂Maar vir die goddeloses

is daar geen vrede nie, sê die Here.

₁Luister na my, eilande,

gee aandag, nasies wat ver is!

Die Here het my voor my geboorte al geroep;

toe ek nog in my moeder se liggaam was,

het Hy my op my naam genoem.

₂Hy het my mond soos 'n skerp swaard gemaak,

my in die skaduwee van sy hand verberg,

Hy het my 'n skerp pyl gemaak

en my in sy pylkoker weggesteek.

₃Hy het vir my gesê: Jy is my dienaar,

jy is Israel, deur jou maak Ek my mag bekend.

₄Ek het gedink: ek het my tevergeefs vermoei,

ek het my heeltemal verniet afgesloof.

Maar die Here sál aan my reg laat geskied,

my God sál my beloon.

₅En nou maak die Here 'n aankondiging,

Hy wat my in die moederskoot al sy dienaar gemaak het

om Jakob na Hom toe terug te bring

sodat Israel nie meer verstrooi sal wees nie.

Die Here het my 'n belangrike opdrag gegee

en my God gee my die krag om dit te doen.

₆Hy het gesê: Dit is nie genoeg dat jy my dienaar is

om die stamme van Jakob te herstel

en om die Israeliete wat gered is,

terug te bring nie;

Ek maak jou 'n lig vir die nasies

sodat die redding wat Ek bewerk,

die uithoeke van die aarde sal bereik.

₇So sê die Here,

die Heilige van Israel, sy Verlosser,

vir dié een wat diep verag is,

wat deur die nasies verafsku word

en wat 'n dienaar van regeerders is:

Konings sal sien wat gebeur en sal opstaan,

leiers sal buig

tot eer van die Here wat getrou is,

die Heilige van Israel wat jou uitverkies het.

Op 'n tyd wat Ek goeddink, sal Ek jou gebede verhoor,

op die dag wanneer Ek wil red, sal Ek jou help.

Ek sal jou beskerm

en jou my verbond met my volk maak

om sy land te herstel,

om sy verlate eiendom weer in besit te neem,

₉om aan dié wat gevange gehou word, te sê: “Gaan uit!”

aan dié wat in die donker opgesluit sit: “Kom uit!”

Hulle sal versorg word terwyl hulle op pad is,

selfs op kaal heuwels sal daar vir hulle genoeg wees.

₁₀Hulle sal nie honger of dors kry nie,

die woestynhitte en die son sal hulle nie brand nie,

want Hy wat Hom oor hulle ontferm het,

sal hulle onder sy sorg neem.

Hy sal hulle by fonteine langs lei.

₁₁Ek sal al my berge paaie maak,

my grootpaaie sal sonder opdraandes wees.

₁₂Daar kom my volk van ver af!

Party kom uit die noorde en uit die weste,

party kom uit die land van die Siniete.

₁₃Jubel, hemel! Juig, aarde!

Sing vrolik, berge!

Die Here het vir sy volk uitkoms gegee,

Hy het Hom ontferm oor sy volk wat in nood was.

₁₄Sion sê: “Die Here het my verlaat,

die Here het my vergeet.”

₁₅Kan 'n vrou haar eie baba vergeet,

haar nie ontferm oor die kind

wat sy in die wêreld gebring het nie?

Selfs al sou so iets kon gebeur,

Ek sal jou nie vergeet nie.

₁₆Ek het jou naam in my handpalms gegraveer,

Ek sien jou mure altyd voor my.

₁₇Jou kinders kom binnekort,

en dié wat jou verwoes en verniel het, sal uit jou uit padgee.

₁₈Kyk rondom jou en sien wat gebeur,

al jou kinders kom bymekaar en hulle kom na jou toe.

So seker as Ek lewe, sê die Here,

jy sal oor hulle so bly wees soos 'n vrou oor halssnoere,

soos 'n bruid oor haar juwele.

₁₉Jy is nou nog net puinhoop en ruïne,

'n verwoeste plek,

maar jy sal te klein word vir al jou inwoners,

en dié wat jou afgebreek het, sal verdwyn.

₂₀Kinders wat jy nou nie het nie,

sal nog in jou ore kom kerm en sê:

“Dié plek is te klein vir ons!

Maak vir ons plek om in te woon!”

₂₁Dan sal jy dink:

wie het hierdie kinders vir my in die wêreld gebring?

Ek was kinderloos en onvrugbaar,

'n balling, 'n verstoteling.

Wie het hierdie kinders grootgemaak?

Ek het alleen oorgebly.

Waar kom hulle vandaan?

Ek sal my hand uitstrek na die nasies toe,

onder die volke sal Ek my vaandel opsteek.

Dan sal hulle jou seuns op die arm na jou toe bring,

en jou dogters sal op die skouer aangedra word.

₂₃Konings sal jou kinders oppas,

koninginne sal hulle pleegmoeders wees.

Hulle sal diep voor jou buig

en die stof van jou skoene aflek.

Dan sal jy besef dat Ek die Here is;

wie op My vertrou, word nie teleurgestel nie.

₂₄Kan 'n soldaat se buit afgeneem word?

Sal 'n gevangene sommer vrygelaat word

as hy onder bewaking van 'n betroubare persoon is?

₂₅So sê die Here:

'n Soldaat se gevangene kan ontset word,

selfs 'n man met baie mag se buit kan afgeneem word.

Ek is 'n vyand van jou vyand

en Ek sal jou kinders red.

₂₆Ek sal jou verdrukkers hulle eie vleis laat eet,

hulle sal van hulle eie bloed so dronk word soos van wyn.

Dan sal al wat leef, besef dat Ek die Here is,

jou Redder en jou Verlosser, die magtige God van Jakob.

Waar is die skeibrief wat Ek vir jou moeder gegee het

toe Ek van haar geskei het?

Of aan wie het Ek geld geskuld

dat Ek julle daarvoor aan hom gegee het?

Nee, dit is oor julle sondes dat julle verkoop is,

oor julle oortredings dat Ek van julle geskei het.

₂Waarom was daar niemand toe Ek gekom het nie?

Waarom het niemand geantwoord toe Ek geroep het nie?

Is Ek nie in staat om te verlos nie,

het Ek nie die krag om te red nie?

Wanneer Ek die see aanspreek, droog hy op.

Ek laat riviere opdroog:

die visse stink, daar is nie water nie,

hulle vrek sonder water.

₃Ek maak die hemel donker,

Ek trek vir hom rouklere aan.

₄Die Here my God het my geleer

om die regte woorde te gebruik

sodat ek dié wat moeg is, kan moed inpraat.

Elke môre laat Hy my opnuut weer luister,

Hy laat my luister soos 'n leerling moet luister.

₅Die Here my God het my geleer om te luister:

ek was nie teen Hom opstandig nie,

ek was nie ontrou aan Hom nie.

₆Ek het my rug gehou vir dié wat my slaan,

my wang vir dié wat my baard uittrek.

Ek het my gesig nie weggedraai

toe ek bespot en bespoeg is nie.

₇Die Here my God help my,

ek sal nie teleurgestel staan nie;

ek sal my nie ontstel nie,

ek weet ek sal nie in verleentheid kom nie.

₈Hy wat my onskuldig sal verklaar, is naby;

wie wil 'n aanklag teen my inbring?

Laat ons elkeen sy saak stel.

Wie wil my aankla?

Laat hom vorentoe kom.

₉Die Here my God help my;

wie sal my dan skuldig verklaar?

Dit is verby met almal wat my beskuldig,

soos met 'n lap wat deur motte gevreet word.

₁₀Wie van julle dien die Here

en luister na sy dienaar?

Wie in die donker loop

en geen lig sien nie,

moet op die Here vertrou,

moet op sy God steun.

₁₁Maar julle wat vure aansteek,

wat brandpyle gereed maak,

julle sal in julle eie vuur brand,

deur julle eie brandpyle sal julle doodbrand.

Dit is my mag wat dit oor julle bring,

julle sal beland in die plek waar die pyn nooit ophou nie.

₁Luister na My, julle wat wil reg doen,

julle wat na die wil van die Here vra:

Dink aan die rots waaruit julle gekap is,

aan die klipgroef waaruit julle gegrawe is.

₂Dink aan Abraham, julle voorvader,

aan Sara wat vir julle in die wêreld gebring het.

Ek het Abraham geroep toe hy kinderloos was

en Ek het hom geseën en hom 'n groot nageslag gegee.

₃Nou gaan die Here Hom oor Sion ontferm,

Hy gaan Hom oor al die puinhope daar ontferm.

Hy gaan die woestyngedeeltes maak soos Eden,

die barre wêreld soos die tuin van die Here.

Daar sal vreugde en blydskap in Sion wees,

daar sal gedank en gesing word.

₄Luister na My, my volk,

my volk, gee aandag aan wat Ek sê:

My onderrig sal uitgaan na die volke toe,

my wil sal vir die nasies die koers aanwys.

₅Die redding wat Ek bring, kom baie gou,

die verlossing wat Ek bewerk, is op pad,

Ek self regeer oor die nasies.

Die eilande wag op My,

hulle wag dat Ek My laat geld.

₆Kyk op na die hemel,

kyk na die aarde hier onder:

die hemel sal soos rook verdwyn,

die aarde sal word soos ou klere,

en almal wat daarop woon, sal doodgaan soos muggies,

maar die verlossing wat Ek bewerk, sal vir altyd wees,

die redding wat Ek bring, sal altyd bly.

₇Luister na My, julle wat doen wat reg is,

volk in wie se hart my wet is,

moenie bang wees vir die spot van mense nie,

moenie skrik as hulle julle beledig nie.

₈Hulle is soos lap wat deur motte gevreet word,

soos wol wat deur vismotte verniel word.

Maar die redding wat Ek bring, sal vir altyd wees,

die verlossing wat Ek bewerk, sal daar wees vir elke geslag.

₉Gryp in, Here, gryp in!

Toon u mag, u krag!

Gryp in soos in die ou tyd,

soos in tye lank gelede.

Is dit dan nie U wat vir Rahab verslaan het nie,

wat die seemonster deurboor het nie?

₁₀Is dit nie U wat die see,

die groot diep waters laat opdroog het nie,

U wat op die seebodem 'n pad gemaak het

sodat dié wat verlos is, kon deurgaan nie?

₁₁Dié wat deur die Here verlos is, sal terugkeer,

hulle sal juigend in Sion aankom,

hulle sal altyd straal van blydskap,

hulle sal vol vreugde en blydskap wees,

ellende en smart sal verdwyn.

₁₂Ek is die Here, Ek bring uitkoms vir julle.

Hoe is dit dan dat jy bang is vir 'n sterflike mens,

vir 'n mens wat so maklik vergaan soos gras?

₁₃Jy vergeet die Here wat jou gemaak het,

wat die hemel oopgespan het,

wat die aarde se fondamente gelê het.

Jy was altyddeur bang vir die woede van die verdrukker,

vir hom wat daarop uit was om jou te vernietig,

maar waar is die woede van jou verdrukker nou?

₁₄Binnekort sal dié wat nog gevange gehou word,

vrygelaat word,

die ballingskap sal nie hulle graf word nie,

en hulle sal nie honger ly nie.

₁₅Ek is die Here jou God,

Ek laat die see onstuimig word,

Ek laat sy golwe druis.

Sy Naam is die Here die Almagtige!

₁₆Ek het vir jou gesê wat jy moet sê,

en jou beskerm in die skaduwee van my hand,

want Ek het die hemel oopgespan

en die aarde se fondamente gelê

en vir Sion gesê: Jy is my volk.

₁₇Word wakker, word wakker!

Staan op, Jerusalem!

Jy wat die oordeelsbeker

uit die hand van die Here gedrink het,

wat die beker gedrink het wat jou laat steier het,

dit leeggedrink het!

₁₈Onder al die seuns wat jy in die wêreld gebring het,

was daar nie een wat jou gelei het nie,

onder almal wat jy grootgemaak het,

was daar nie een wat jou aan die hand gevat het nie.

₁₉Kyk wat het jou alles getref.

Wie het nog medelye met jou?

Daar is net verwoesting en vernietiging,

hongersnood en bloedvergieting.

Wie kan vir jou uitkoms gee?

₂₀Soos wild wat in 'n vangnet gevang is,

lê jou seuns magteloos op die hoeke van die strate,

voluit getref deur die toorn van die Here,

deur die straf van jou God.

₂₁Luister dan tog hierna,

jy wat in soveel ellende verkeer,

jy wat dronk is, maar nie van wyn nie.

₂₂So sê die Here, jou Here en jou God

wat die saak van sy volk behartig:

Ek gaan die beker wat jou laat steier het,

uit jou hand wegvat,

die beker van my toorn.

Jy hoef nie verder daaruit te drink nie.

₂₃Inteendeel, Ek sit dit in die hand van jou verdrukkers,

hulle wat vir jou gesê het:

“Gaan lê dat ons oor jou kan loop.”

Jy moes jou rug soos die grond maak,

soos 'n straat vir dié wat oor jou geloop het.

₈“Hierdie volk eer My met hulle mond,

maar hulle hart is ver van My af.

₉Dit help niks dat hulle My probeer dien

deur leerstellings van mense

as gebooie van God voor te hou nie.”