Na die Woord – Dag 102

₁Die uitkoms is hier!

Die uitkoms is hier!

Dit, sê julle God, moet julle vir my volk sê.

₂Bring vir Jerusalem die goeie tyding,

sê vir hom

sy swaarkry is verby,

hy het geboet vir sy sonde,

hy het van die Here die volle straf ontvang

vir al sy sondes.

₃Iemand roep:

“Maak vir die Here 'n pad in die woestyn,

maak in die barre wêreld 'n grootpad vir ons God!

₄Elke laagte moet opgevul word,

elke berg en rant moet gelykgrond word.

Elke bult moet 'n gelykte word

en elke koppie 'n vlakte.

₅Dan sal die mag van die Here geopenbaar word;

al wat leef, sal dit sien.

Die Here self het dit gesê.”

₆Iemand sê: “Roep!”

En ek vra:

“Wat kan ek roep?

Alle mense is soos gras,

alles waarop hulle staatmaak, is soos 'n veldblom:

₇gras verdor en blomme verwelk

as die Here sy wind daaroor laat waai.”

Dit ís so, die volk is soos gras.

₈Gras verdor en blomme verwelk,

maar die woord van ons God bly vir ewig.

₉Klim op 'n hoë berg en roep hard, Sion,

jy wat die goeie tyding moet bring;

roep hard, Jerusalem,

jy wat die goeie tyding moet bring,

moenie bang wees nie.

Sê vir die stede van Juda:

“Julle God is hier!”

₁₀Die Here God kom,

Hy is die Magtige, Hy regeer.

Hy bring die volk saam wat Hy Syne gemaak het,

dié wat aan Hom behoort, is by Hom.

₁₁Soos 'n herder versorg Hy sy kudde:

die lammers maak Hy bymekaar in sy arms

en Hy dra hulle teen sy bors,

Hy sorg vir die lammerooie.

₁₂Wie het die waters in die holte van sy hand afgemeet,

met die breedte van sy hand die maat van die hemel bepaal,

met 'n maatemmer die grond van die aarde afgemeet,

met 'n skaal die berge en die heuwels geweeg?

₁₃Wie kan die Gees van die Here peil,

wie kan sy raadgewer wees?

₁₄Vir wie raadpleeg Hy

dat dié Hom tot insig sou bring

en Hom sou leer wat om te doen?

Wie leer Hom en onderrig Hom

dat Hy met insig kan optree?

₁₅Die nasies is vir Hom soos 'n druppel aan 'n emmer,

soos 'n stoffie op 'n skaal.

As Hy die eilande op 'n skaal sit,

is hulle soos stofdeeltjies.

₁₆Al die hout op die Libanon

is nie genoeg vir vuur op die altaar nie

en al die wild nie genoeg vir 'n offer aan die Here nie.

₁₇Al die nasies is soos niks teenoor Hom,

hulle is vir Hom minder as niks, asof hulle nie bestaan nie.

₁₈Met wie kan julle God dan vergelyk?

Met watter beeld kan julle Hom gelykstel?

₁₉'n Beeld word deur 'n ambagsman gegiet

en deur 'n smid met goud oorgetrek

en met silwerkettinkies versier.

₂₀Wie te arm is vir so 'n offer aan sy god,

kies hout wat nie vrot nie

en soek vir hom 'n bedrewe ambagsman

om vir hom 'n beeld te maak wat nie omval nie!

₂₁Weet julle dan nie,

het julle nie gehoor nie,

is dit nie van die begin af aan julle bekend gemaak nie,

het julle nie 'n begrip van hoe die aarde ontstaan het nie?

₂₂God het sy troon bokant die hemelkoepel,

die aardbewoners is vir Hom soos sprinkane.

Hy span die hemel oop soos 'n tentdoek,

oop soos 'n tent vir die mense om onder te woon.

₂₃Hy maak die vername mense tot niks,

die heersers van die wêreld asof hulle nie bestaan nie.

₂₄Skaars is hulle geplant, skaars is hulle gesaai,

skaars het hulle wortelgeskiet,

of Hy blaas sy asem oor hulle, en hulle verdor,

die stormwind vat hulle weg soos stoppels.

₂₅Met wie kan julle My dan vergelyk,

wie is soos Ek? vra die Heilige.

₂₆Kyk op na die hemel:

wie het die sterre geskep?

Hy wat die hemelse leër laat uittrek in hulle volle getal,

dit is Hy wat hulle elkeen gemaak het.

Met sy groot krag, sy groot mag,

sorg Hy dat geeneen van hulle ontbreek nie.

₂₇Waarom sê jy dan, Jakob,

waarom kla jy, Israel:

“Die Here sien nie raak wat van my word nie,

my reg gaan by my God verby”?

₂₈Weet jy dan nie,

het jy nog nie gehoor nie?

Die Here is die ewige God,

Skepper van die hele aarde.

Hy word nie moeg nie,

Hy raak nie afgemat nie

en sy insig is ondeurgrondelik.

₂₉Hy gee die vermoeides krag,

Hy versterk dié wat nie meer kan nie.

₃₀Selfs jongmanne word moeg en raak afgemat,

selfs manne in hulle fleur struikel en val,

₃₁maar dié wat op die Here vertrou, kry nuwe krag.

Hulle vlieg met arendsvlerke,

hulle hardloop en word nie moeg nie,

hulle loop en raak nie afgemat nie.

₁Bly stil en luister na My, eilande,

maak julle gereed, volke,

staan nader en stel julle saak,

laat ons die saak uitmaak.

₂Wie is dit wat hom uit die ooste laat opstaan het

vir wie elke voetstap oorwinning bring?

Wie gee nasies aan hom oor,

onderwerp konings aan hom?

Sy swaard en sy pyl en boog

laat hulle verdwyn soos stof voor die wind,

soos dwarrelende stoppels.

₃Hy agtervolg hulle en trek ongehinderd voort,

sy voete raak nie eens grond nie.

₄Wie het dit bewerkstellig, dit gedoen?

Wie het die verloop van dinge van die begin af bepaal?

Dit is Ek, die Here! Ek is die eerste,

en wanneer die laaste dinge gebeur,

sal Ek nog die Here wees.

₅Die eilande het gesien wat gebeur en het bang geword,

die hele aarde het gebewe.

Die mense kom bymekaar,

₆hulle help mekaar en praat mekaar moed in.

₇Die ambagsman praat die goudsmid moed in,

die een wat die metaal uitklop,

praat hom wat dit aanmekaar smee, moed in.

Hulle sê: “Die smeewerk is goed!”

Dan slaan hulle die beeld met spykers

vas dat hy nie omval nie!

₈Maar jy, my dienaar, Israel,

Jakob vir wie Ek uitverkies het,

afstammeling van Abraham vir wie Ek liefhet,

₉jy, vir wie Ek van die uiteindes van die aarde af gegryp het,

van sy uithoeke af geroep het,

vir jou het Ek gesê: Jy is my dienaar,

Ek het jou uitverkies, Ek het jou nie verwerp nie.

₁₀Moenie bang wees nie, Ek is by jou,

moenie bekommerd wees nie, Ek is jou God.

Ek versterk jou, Ek help jou, Ek hou jou vas,

met my eie hand red Ek jou.

₁₁Almal wat teen jou te kere gaan,

sal teleurgesteld staan en die aftog blaas.

Jou teëparty sal soos niks word, hulle sal omkom.

₁₂Jy sal dié soek wat teen jou veg,

maar hulle sal nêrens te vinde wees nie;

dié wat teen jou oorlog maak,

sal word soos niks, soos iets wat nie bestaan nie.

₁₃Ek is die Here jou God,

Ek vat jou hand,

Ek sê vir jou: Moenie bang wees nie,

Ék help jou.

₁₄Moenie bang wees nie,

al is jy niks meer as 'n wurm nie, Jakob,

al is jy klein, Israel.

Ék help jou, sê die Here jou Verlosser,

die Heilige van Israel.

₁₅Ek maak jou 'n skerp dorsslee, 'n nuwe met baie tande;

jy sal berge dors en fynmaal,

jy sal van rante kaf maak.

₁₆Jy sal hulle uitwan, en die wind sal hulle wegwaai,

die stormwind sal hulle verstrooi;

dan sal jy jubel in die Here,

jy sal roem in die Heilige van Israel.

₁₇Die hulpeloses en die armes soek water, maar daar is nie;

hulle versmag van dors.

Maar Ek, die Here, sal hulle gebede verhoor,

Ek, die God van Israel, sal hulle nie verlaat nie.

₁₈Ek sal op die kaal bergtoppe riviere laat ontspring,

en in die laagtes fonteine laat uitborrel.

Ek sal woestyngebied in rietvlei verander,

dor land in fonteinwêreld.

₁₉Ek sal in die woestyn seders laat groei,

doringbome, mirte en olyfbome.

Ek sal in die barre wêreld sipresse laat groei

saam met platane en denne.

₂₀Dan sal die mense sien en erken,

almal sal begryp en insien

dat die Here dit gedoen het,

dat die Heilige van Israel dit geskep het.

₂₁Stel julle saak, gode, sê die Here,

bring julle bewyse, sê die Koning van Jakob.

₂₂Kom, sê vir ons wat gaan gebeur,

sê vir ons wat beteken dit wat verby is

sodat ons daaroor kan nadink

en kan weet waarop dit uitloop.

₂₃Of laat ons hoor wat gaan gebeur,

sê vir ons wat in die toekoms gaan plaasvind

dat ons kan weet of julle gode is.

Doen iets, doen goed of kwaad,

dan sal ons almal verbaas staan en skrik.

₂₄Maar julle is niks,

julle kan niks doen nie.

Wie vir julle as sy gode kies, is self afskuwelik.

₂₅Ek het iemand uit die noorde te voorskyn laat kom,

van sonsopgang se kant af het hy gekom

en my Naam aangeroep.

Hy het regeerders in die modder in getrap

soos 'n pottebakker die klei trap.

₂₆Wie het voor die tyd al gesê dat dit sal gebeur

sodat ons daarvan kennis kon neem,

vantevore al, sodat ons sou kan sê dit het uitgekom?

Nee, niemand het dit gesê nie,

niemand het iets daaroor laat hoor nie,

niemand het julle 'n woord daaroor hoor sê nie.

₂₇Ek is die eerste wat vir Sion gesê het:

Kyk, jou mense kom terug!

Ek laat Jerusalem 'n goeie tyding hoor.

₂₈Ek het gewag op 'n antwoord,

maar nie een van die afgode het gereageer nie,

nie een van hulle het 'n woord te sê gehad nie.

Ek het hulle ondervra,

maar niemand kon antwoord nie.

₂₉Hulle is almal vals,

hulle kan niks doen nie,

hulle beelde beteken niks,

hulle kon net so wel nie daar gewees het nie.

₁Hier is my dienaar, Ek stel hom aan.

Ek het hom uitverkies, hy geniet my guns.

Ek laat my Gees op hom kom,

hy sal my wil aan die nasies bekend maak.

₂Hy sal nie roep nie, hy sal nie hard skree nie,

hy sal nie sy stem op straat laat hoor nie.

₃'n Geknakte riet sal hy nie afbreek nie,

'n lamppit wat dof brand, sal hy nie uitdoof nie.

Hy sal my wil bekend maak soos dit is.

₄Self sal hy ook nie uitgedoof of geknak word nie

totdat hy my wil op aarde gevestig het.

Die eilande wag op wat hy hulle sal leer.

₅So sê God, die Here,

Hy wat die hemelkoepel geskep en dit oopgespan het,

Hy wat die aarde gevorm het en alles wat dit oplewer,

Hy wat aan al die mense op aarde die asem gee,

die lewe aan alles wat op die aarde beweeg:

₆Ek is die Here.

Omdat Ek getrou is aan my verbond, het Ek jou geroep.

Ek hou jou vas,

Ek beskerm jou

en Ek maak jou my verbond met my volk,

my lig vir die nasies.

₇Jy sal blindes laat sien,

jy sal gevangenes uit die tronk bevry;

wie in die donkerte van die gevangenis sit,

sal jy laat uitgaan.

₈Ek is die Here, dit is my Naam,

die eer wat My toekom, gee Ek aan geen ander nie,

die lof wat My toekom, gee Ek nie aan gesnede beelde nie.

₉Wat Ek vroeër aangekondig het, het plaasgevind.

Ek kondig nuwe dinge aan.

Voor dit begin gebeur, laat Ek julle al daarvan hoor.

₁₀Sing tot eer van die Here 'n nuwe lied,

sing sy lof oor die hele aarde,

almal wat op die see vaar, alles wat in die see is,

al die eilande en dié wat daarop woon.

₁₁Laat die woestyn en sy stede die lof van die Here uitroep,

die dorpe in die omgewing van Kedar,

laat die inwoners van Sela jubel,

laat hulle van die toppe van die berge af juig.

₁₂Laat hulle aan die Here eer bewys

en op die eilande sy lof verkondig.

₁₃Die Here ruk op soos 'n soldaat,

strydlustig soos 'n krygsman.

Hy skree en roep die oorlogskreet uit.

Hy oorwin sy vyande.

₁₄Ek het lank stilgebly,

Ek het geswyg, My bedwing.

Nou skree Ek soos 'n vrou wat 'n kind in die wêreld bring.

Ek hyg, Ek snak na asem.

₁₅Ek laat die berge en rante verdor,

Ek laat al die plante daarop verdroog.

Ek laat die riviere opdroog,

Ek laat die rietvleie droog word.

₁₆Ek laat die blindes loop op 'n pad wat hulle nie ken nie,

Ek laat hulle op paaie gaan wat vir hulle onbekend is.

Ek verander die donker voor hulle in lig

en Ek maak die ongelyk plekke gelyk.

Dit is wat Ek gaan doen,

Ek gaan daar nie van afsien nie.

₁₇Dié wat op afgode vertrou,

wat vir beelde sê: “Julle is ons gode,”

sal op die vlug moet slaan, teleurgestel in hulle verwagting.

₁₈Luister, julle dowes,

kyk, julle blindes, dat julle kan sien.

₁₉Is daar iemand so blind soos my dienaar,

so doof soos my boodskapper wat Ek stuur?

Is daar iemand so blind soos die een

wat vir sy sonde gestraf is,

so blind soos die dienaar van die Here?

₂₀Julle het baie gesien, maar julle slaan nie ag daarop nie,

julle het gehoor, maar julle luister nie.

₂₁Die Here het vreugde daaraan om getrou te wees,

Hy laat sy woord roem en eer ontvang.

₂₂Maar sy volk is as 'n stuk buit weggevoer,

hulle word almal in gate gevange gehou,

hulle is in gevangenisse opgesluit.

Hulle het buit geword, en niemand red hulle nie,

hulle het gevangenes geword,

en niemand sê: “Laat hulle teruggaan!” nie.

₂₃Wie van julle neem dit waar?

Wie van julle gee aandag

en luister met die oog op wat voorlê?

₂₄Wie het van Jakob 'n gevangene gemaak,

wie het vir Israel oorgegee aan dié wat buit gemaak het?

Is dit nie die Here nie, Hy teen wie ons gesondig het?

Ons wou nie sy wil doen nie,

ons wou nie na sy woord luister nie.

₂₅Daarom het Hy sy toorn teen hulle laat ontvlam:

die geweld van oorlog.

Daar was vlamme rondom hulle,

maar hulle wou nie verstaan nie;

dit het hulle gebrand,

maar hulle wou dit nie ter harte neem nie.

₁Luister, so sê die Here

wat jou geskep het, Jakob,

wat jou gevorm het, Israel:

Moenie bang wees nie, Ek verlos jou,

Ek het jou op jou naam geroep,

jy is Myne.

₂As jy deur water moet gaan, is Ek by jou,

deur riviere, hulle sal jou nie wegspoel nie;

as jy deur vuur moet gaan, sal dit jou nie skroei nie,

die vlamme sal jou nie brand nie,

₃want Ek is die Here jou God,

die Heilige van Israel, jou Redder.

Ek gee Egipte as losprys vir jou,

Kus en Seba in jou plek.

₄Omdat jy vir My kosbaar is,

omdat Ek jou hoog ag en jou liefhet,

gee Ek mense in jou plek,

volke in ruil vir jou lewe.

₅Moenie bang wees nie,

Ek is by jou.

Ek bring jou kinders van die ooste af,

Ek maak hulle bymekaar van die weste af,

₆Ek sê vir die noorde: Gee!

vir die suide: Moet hulle nie terughou nie!

Bring my seuns van ver af,

my dogters van die uithoeke van die aarde af,

₇elkeen wat na my Naam genoem word,

elkeen wat Ek geskep het tot my eer,

wat Ek gevorm het, wat Ek gemaak het.

₈Laat my volk hierheen kom,

die volk wat blind is, al het hulle oë,

wat doof is, al het hulle ore.

₉Laat al die nasies bymekaarkom.

Al die volke moet teenwoordig wees.

Watter afgod kan hierdie dinge so aankondig?

Wie kon vooraf sê wat gebeur het?

Laat hulle hulle getuies bring

dat dié hulle saak bewys,

en dié wat luister, kan sê: Dit is waar.

₁₀Israel, julle is my getuies, sê die Here,

en ook my dienaar wat Ek uitverkies het

sodat julle My kan ken en in My kan glo

en kan besef dat Ek die Here is.

Voor My was daar geen god nie,

en na My sal daar ook nie een wees nie,

₁₁Ek, Ek is die Here,

buiten My is daar geen redder nie.

₁₂Ék het die redding aangekondig,

Ék het gered en dit laat verkondig,

Ek, nie 'n ander god onder julle nie.

Julle is my getuies, sê die Here,

en Ek is God.

₁₃Ook hierná is Ek nog God.

Uit my mag kan niemand gered word nie.

Wat Ek doen, kan niemand ongedaan maak nie.

₁₄So sê die Here, julle Verlosser, die Heilige van Israel:

Om julle ontwil stuur Ek iemand teen Babel

en laat Ek al sy inwoners, die Galdeërs, vlug

met dieselfde skepe waarop hulle hulle vroeër beroem het.

₁₅Ek is die Here, julle heilige God,

die Skepper van Israel, julle Koning.

₁₆So sê die Here,

Hy wat 'n pad gemaak het deur die see,

'n deurgang deur die magtige waters,

₁₇Hy wat strydwaens en perde laat optrek het,

'n leër op volle sterkte na sy ondergang toe.

Hulle kon nie weer opstaan nie,

dit was klaar met hulle,

hulle is soos 'n lamppit uitgedoof.

₁₈Maar moenie net aan die vroeëre dinge dink

en by die verlede stilstaan nie.

₁₉Kyk, Ek gaan iets nuuts doen,

dit staan op die punt om te gebeur,

julle kan dit al sien kom;

Ek maak in die woestyn 'n pad,

Ek laat in die droë wêreld riviere ontspring.

₂₀Die wilde diere sal My vereer,

die jakkalse en die volstruise,

omdat Ek water gee in die woestyn,

riviere in die droë wêreld

om my volk, my uitverkore volk, se dors te les.

₂₁Dit is die volk wat Ek vir My geskep het,

en wat my lof sal verkondig.

₂₂Maar jy het My nie aangeroep nie, Jakob,

jy het nie moeite gedoen om My te dien nie, Israel.

₂₃Jy het nie vir My kleinvee as brandoffers gebring,

My nie met offers vereer nie;

Ek het jou nie belas met graanoffers nie,

jou nie die moeite aangedoen

om vir My wierookoffers te bring nie.

₂₄Jy het nie geld uitgegee

om vir My wierookoffers te koop nie,

en jy het My nie met die vet van offers verkwik nie.

Inteendeel, jý het Mý belas met jou sondes,

jy het My moeite aangedoen met jou oortredinge.

₂₅En tog is dit Ek wat jou opstandigheid vergewe.

Ek is getrou aan Myself,

Ek dink nie meer aan jou sondes nie.

₂₆Kla My aan,

laat ons die saak tussen ons uitmaak,

praat jy en bewys jou onskuld.

₂₇Jou eerste voorouer het gesondig

en jou woordvoerders het teen My oortree.

₂₈Daarom het Ek dié in beheer van die tempeldiens

ongeskik vir tempeldiens laat word.

Ek het Jakob iets gemaak wat uitgeroei moet word,

Israel iets wat bespot moet word.

“ ‘tussen 'n man en sy vader

en tussen 'n dogter en haar moeder,

tussen 'n skoondogter en haar skoonmoeder;

₃₆ja, 'n man se huismense sal sy vyande wees.’

“ ‘Kyk, Ek stuur my boodskapper voor jou uit;

hy sal die pad vir jou regmaak.’

₁₇“ ‘Ons het vir julle op die fluit gespeel,

en julle het nie gedans nie!

Ons het 'n treurlied gesing,

en julle het nie gehuil nie!’

“ ‘jy sal tot die hemel toe verhoog word?

Nee, jy sal tot in die doderyk afdaal.’