‘n Nuwe begin – Dag 7

Ek wil u lof verkondig,

my God en Koning,

ek wil u Naam altyd loof.

₂Elke dag wil ek U loof,

ek wil u Naam altyd prys.

₆Waarom is ek so in vertwyfeling

en waarom kerm ek so?

Vertrou op God!

Ja, ek sal weer vir Hom 'n loflied sing.

Hy is my helper

Kom, prys die Here,

julle almal wat Hom dien,

julle wat in die nag in die tempel van die Here staan!

₂Hef julle hande in gebed op na die heiligdom

en prys die Here!

₁₄Ek, ek sal gedurigdeur bly hoop,

ek sal U altyd weer loof.

₁₅Sonder ophou sal ek van u verlossingswerk,

van u reddingsdade bly praat,

want hulle is meer as wat ek kan tel.

₁₆'n mond het hulle, maar praat kan hulle nie,

oë het hulle, maar sien kan hulle nie;

₁₇ore het hulle, maar hoor kan hulle nie,

hulle haal nie asem nie.

₁Loof die Here, want Hy is goed.

₂Loof die oppermagtige God.

₃Loof die magtigste van alle maghebbers.

₄Hy het magtige dade gedoen, Hy alleen.

₃Toe ek na U geroep het, het U my gebed verhoor

en my nuwe krag gegee.

₂₅Hy gee voedsel aan al wat lewe.

₁By U, Here, skuil ek,

laat my tog nooit

teleurgestel staan nie!

₂Red my en bevry my, want U is getrou.

Luister tog na my en help my!

₃Wees vir my 'n rots om na toe te vlug,

waar ek altyd die veiligheid mag vind

wat U tot my redding beskik het,

want U is my rots en my vesting.

₄My God, bevry my uit die hand van goddeloses,

uit die greep van skurke en verdrukkers,

₅want U, Here, U is my hoop,

op U, Here, het ek van jongs af vertrou.

₆U is my hulp van my geboorte af,

reeds voor ek in die wêreld gekom het, het U my beskerm.

U loof ek gedurigdeur.

₇Ek is vir baie 'n wonder,

want U is my veilige toevlug.

₈Ek besing u lof en u roem gedurigdeur.

₉Moet my tog nie verwerp nou dat ek oud geword het nie,

moet my tog nie alleen laat nou dat my kragte ingegee het nie.

₁₀My vyande sweer saam teen my,

dié wat my lewe soek, smee 'n komplot teen my.

₁₁Hulle sê: “God het hom alleen gelaat!

Agtervolg hom en gryp hom,

want daar is niemand om hom te red nie!”

₁₂Moet tog nie ver van my af bly nie, o God,

kom my tog gou te hulp, my God!

₁₃Laat dié wat my vals beskuldig,

self in die ellende beland en vernietig word.

Laat oor dié wat my ondergang soek,

net skande en mislukking kom.

₁₄Ek, ek sal gedurigdeur bly hoop,

ek sal U altyd weer loof.

₁₅Sonder ophou sal ek van u verlossingswerk,

van u reddingsdade bly praat,

want hulle is meer as wat ek kan tel.

₁₆Ek kom om u magtige dade te prys, Here my God,

die verlossingswerk wat net U kan doen.

₁₇U het my van jongs af onderrig, o God,

en ek getuig nou nog van u kragtige dade.

₁₈Nou dat ek oud en grys geword het,

moet U my tog nie alleen laat nie, o God,

dat ek nog aan die geslagte wat kom,

kan vertel van u werk en u mag.

₁₉U verlossingswerk, o God, is oneindig groot;

groot is die dinge wat U gedoen het!

Wie is soos U, o God?

₂₀U het talle benoude ervaringe oor my gebring,

maar elke keer weer my lewe gered,

my elke keer weer weggeruk uit die mag van die dood.

₂₁Herstel my tog in my eer, gee tog uitkoms!

₂₂Dan sal ek U met die harp loof vir u getrouheid, my God,

saam met die lier sal ek sing tot u eer, Heilige van Israel.

₂₃Ek sal jubel as ek tot u eer sing,

omdat U my gered het.

₂₄Ek sal die hele dag deur praat van u verlossingswerk,

want dié wat my ondergang soek,

staan teleurgestel in hulle verwagting;

hulle beland self in die ellende.

₂Luister hierna, al julle volke,

gee aandag, julle almal wat die wêreld bewoon,

₃elke mens, sonder uitsondering,

ryk en arm!

₄My mond gaan suiwer wysheid praat;

wat ek gaan sê, sal van insig getuig,

₅want ek hoor 'n woord wat my wysheid gee

en terwyl ek op die lier speel, wil ek 'n geheimenis verklaar.

₆Waarom sou ek my in moeilike tye kwel

as ek bedreig word deur die onreg van bedrieërs,

₇van mense wat net op hulle besittings vertrou

en met hulle groot rykdom spog?

₈Een mens kan tog nie 'n ander loskoop van die dood

en aan God 'n losprys vir hom betaal nie?

₉Die prys vir 'n mens se lewe is te hoog.

Wat hy kan betaal, sal nooit genoeg wees

₁₀dat hy vir altyd sal lewe

en die dood nooit sal smaak nie.

₁₁Elkeen sien dit tog:

wyse mense sterwe net soos dwase en sotte,

en laat hulle besittings aan ander na.

₁₂Die graf is vir altyd hulle tuiste;

van geslag tot geslag is dit hulle woonplek,

al het hulle eenmaal grond op hulle naam gehad.

₁₃Met weelde en al leef die mens nie vir altyd nie;

soos die diere, so kom die mens ook tot 'n einde.

₁₄Dit is die lot ook van mense wat op hulleself vertrou,

die uiteinde van dié wat ingenome is met hulleself. Sela

₁₅Soos skape is hulle bestem om te sterwe;

die dood is hulle wagter.

Sonder meer daal hulle in die graf in;

in die doderyk verdwyn alles waarop hulle vertrou het;

vir hulle bestaan dit nie meer nie.

₁₆Maar vir my sal God loskoop uit die mag van die dood;

ek sal aan Hom behoort. Sela

₁₇Moet jou nie daaroor kwel dat mense ryk word,

dat hulle besittings baie word nie,

₁₈want as hulle sterf, neem hulle niks saam nie;

hulle besittings sal hulle nie volg nie.

₁₉Al verlustig 'n mens hom in 'n voorspoedige lewe,

en al prys die mense hom omdat dit met hom goed gaan,

₂₀soos sy voorvaders sal ook hy moet sterwe

en hy sal die lig nooit weer sien nie.

₂₁Die mens wat met weelde en al 'n dwaas bly,

is soos 'n dier wat vergaan.