Juwele uit die Psalms – Dag 13

Hierdie juweel is die kortste van al die Psalms en ook die kortste hoofstuk in die Bybel, maar die trefkrag daarvan ken geen perke nie. Dit is ʼn oproep tot alle volke, en tot jou en my, om die Here te prys.

Dit was nooit God se bedoeling om sy kinders tot net een nasie of volk te beperk nie. God het dit reeds duidelik gemaak toe Hy Abraham geroep en beloof het: “In jou sal al die volke van die aarde geseën wees” (Genesis 12:3).

Paulus, wat noem dat Jesus Christus in sy genade vir hom die voorreg gegee het om onder die heidennasies te werk, haal hierdie psalm aan in Romeine 15:11 in sy pleidooi aan die Joodse Christene in Rome om die heidene te aanvaar: “Aanvaar mekaar dan, soos Christus julle ook aanvaar het, tot eer van God. Ek bedoel dít: Christus het gekom om in belang van die Jode ʼn dienaar te word; Hy moes vir hulle die waarheid van God bevestig deur die beloftes wat die voorvaders ontvang het, waar te maak. Hy het ook gekom sodat die ander nasies God oor sy ontferming sou verheerlik …” (Romeine 15:7-9).

Vandag voel baie mense steeds asof niemand hulle liefhet of vir hulle omgee nie. Baie mense is eensaam. Psalm 117 is ʼn persoonlike uitnodiging van die Here aan hulle en ook aan ons almal. Ons is die kinders van God se genade en van sy belofte.

“God se liefde vir ons is so groot dat Hy sy enigste Seun gegee het, sodat dié wat in Hom glo, nie verlore sal gaan nie maar die ewige lewe sal hê” (Johannes 3:16).

God het ons lief. Hy wil ons as sy kinders hê. Hy sal ons nooit verlaat nie want aan die trou van die Here is daar geen einde nie! Prys die Here!