Hoe om te leef – Dag 4

Die beste stuurman sit aan wal, lui die Afrikaanse spreekwoord. Ons sien en hoor dit oral: kommentaar vanaf die toeskouerbanke, kenners op die kerkbanke, kritici oor hóé dinge eintlik gedoen moet word, en, en …

Paulus het soortgelyke ervarings vanuit die Korinthe gemeente beleef. Nuwe leermeesters met nuwe “openbaringe” in die gemeente, asook die sogenaamde “doring in sy vlees”, laat vrae by die gemeente ontstaan oor Paulus se egtheid as apostel en hulle vrae bewys juis dat Christus wel in hom spreek soos hy beweer (2 Korintiërs 13:3).

Paulus antwoord hulle baie duidelik: omdat hy nie leef vanuit sy swakheid of vanuit sy eie krag nie, maar vanuit sy geloof in Christus en sy vermoë, gebeur iets opspraakwekkend ‑ sy swakheid word opgeslurp deur die krag van God, want sy krag word in swakheid volbring (2 Korintiërs 12:9). Hy leef, het lief en bedien vanuit sy verhouding met Christus in Hom. Hy gee om vir die Korintiërs, daarom bid Hy tot God dat hulle geen kwaad sal doen nie, maar die goeie (2 Korintiërs 13:7), en dat hulle volmaak sal word (2 Korintiërs 13:9).

Vir Paulus gaan dit nie oor die Korintiërs se opinie oor hom nie, maar oor hulle gedrag ‑ dié soort gedrag wat pas by mense wat bely dat Jesus Christus in hulle is. Die vraag in sy hart is egter of die Korintiërs nog vanuit ‘n egte geloofsverhouding met Christus leef, daarom sy versoek: “Stel julleself op die proef en ondersoek julself of julle in die geloof lewe” (2 Korintiërs 18:5).

 As gelowiges loop ons ook deur onder individue wat ons egtheid in twyfel trek, ons geroepenheid in Christus bevraagteken, of wat met los en vas praatjies ons reputasie skade berokken. In sulke tye voel ons sonder krag, swak en kwesbaar, en weet nie hoe om die praatjies die nek in te slaan nie. Dit is egter in sulke tye dat Christus ín ons, ons kragtig versterk, maar dan moet ons onwrikbaar vas in ons geloof staan en ons moet weet wat ons stand in Christus is.

 Ons moet egter waghou oor hierdie geloofsversekerdheid deur kort-kort inventaris te neem daarvan en eerlik op ‘n paar vrae te antwoord. Leef ons werklik in en vanuit die geloof? Glo ons in Christus se belofte dat Hy en die Vader in ons leef? En ons in Hom? Is ons elke-dag leefwyse ‘n refleksie van Hom in ons? Leef ons met ‘n groeiende bewustheid van Christus se teenwoordigheid en krag in ons lewens, en dors ons onophoudelik daarna? ‘n Twyfelagtige of halfhartige “ja” moet tot die toegewyde regstel daarvan in ons lewens lei.