Bybelleesrooster – Dag 263

₈“As ek jý was, sou ek my tot God wend

en my saak aan Hom voorlê.

₉Wat God doen, is groot en ondeurgrondelik,

wonder op wonder.

₁₀Dit is Hy wat reën op die aarde gee,

wat water oor die veld uitgiet.

₁₁Dit is Hy wat die vertraptes weer optel,

wat uitkoms gee aan dié wat ly.

₁₂Dit is Hy wat die planne van slinkse mense verydel

sodat hulle niks blywends tot stand bring nie.

₁₃Hy vang die slimmes met hulle eie slinkse planne;

wat geslepe mense besluit, maak Hy gou tot niet.

₁₄Helder oordag oorval die donkerte hulle,

in die middel van die dag tas hulle rond asof dit nag is.

₁₅Dit is God wat die arm mens red van hulle vals beskuldigings

en uit die mag van die sterkes.

₁₆So is daar hoop vir die behoeftige

en kom die onreg tot 'n einde.

₁₇“Dit gaan goed met die mens wat deur God tereggewys word.

Jy moet nie die bestraffing van die Almagtige verontagsaam nie.

₁₈Dit is Hy wat wonde toedien, maar Hy verbind hulle weer,

wat seer slaan, maar Hy maak weer met sy eie hand gesond.

₁₉Al tref 'n ramp jou ses of sewe keer, Hy sal jou red,

selfs 'n hoeveelste keer sal dit jou geen kwaad aandoen nie.

₂₀In hongersnood sal Hy jou red van die dood,

in oorlog sal Hy jou red van die swaard.

₂₁Jy sal beskerm word teen venynige tonge;

en as daar rampe kom, hoef jy nie bang te wees nie.

₂₂Onder rampe en in hongersnood sal jy opgewek bly,

en vir die wilde diere hoef jy nie bang te wees nie.

₂₃Van die klippe in die veld sal jy geen las hê nie,

en met die wilde diere sal jy in vrede leef.

₂₄Jy sal ondervind dat jou woonplek veilig is,

en jy sal jou weiveld besoek en niks mis nie.

₂₅Jy sal 'n groot nageslag hê,

jou nakomelinge sal so veel wees soos die gras in die veld.

₂₆Jy sal op rype ouderdom die graf ingaan

soos 'n gerf wat op sy tyd na die dorsvloer toe gebring word.

₂₇“Kyk, dit het ons ontdek, so is dit,

luister daarna en neem dit ter harte.”

₂“As my bittere ellende maar geweeg kon word,

as die ongeluk wat my getref het, op 'n skaal gesit kon word,

₃sou dit swaarder weeg as die sand van die see.

Daarom het ek nie gedink wat ek sê nie.

₄Die pyle van die Almagtige deurboor my,

ek word geleidelik deur hulle vergiftig.

Verskrikkinge van God bedreig my.

₅Balk 'n wildedonkie as hy by gras kom?

Bulk 'n bees by sy voer?

₆Eet 'n mens smaaklose kos, kos sonder sout?

Het die wit van 'n eier enige smaak?

₇“Ek raak nie aan sulke kos nie,

dit maak my siek.

₈Ag, mag my gebed verhoor word,

mag God vir my gee wat ek begeer:

₉mag Hy dit goeddink om my te vernietig,

om my lewe met sy hand af te kap!

₁₀Dan sou ek nog dié troos hê,

die vreugde in die pyn wat Hy my nie gespaar het nie:

dat ek die woorde van die Heilige nie geminag het nie.

₁₁“Het ek nog die krag om dit uit te hou?

Kan ek nog geduldig op my einde wag?

₁₂Is ek dan so sterk soos klip,

is ek van brons gemaak?

₁₃Self is ek tot niks in staat nie.

Ek weet nie meer raad nie.

₁₄“Wie medelye met 'n vriend beskou as 'n las,

het die eerbied vir die Almagtige verwerp.

₁₅My vriende is so onbetroubaar soos die water van 'n spruit,

soos 'n droë loop waarin vloedwaters afkom,

₁₆vol modder en hael, met sneeu wat bo-op dryf,

₁₇maar wat na 'n tyd afloop en verdwyn

en wegraak as dit warm word.

₁₈Reisigers draai af na die spruit toe,

maar beland in 'n droë wêreld en kom om.

₁₉Reisigers van Tema af is op die uitkyk na water,

dié wat van Skeba af kom, vestig hulle hoop daarop,

₂₀maar hulle hoop word beskaam,

hulle kom by die spruit, en daar is niks.

₂₁“Só het julle vir my geword.

Julle het skaars my treurige toestand gesien of julle skrik.

₂₂Het ek ooit vir julle gesê: ‘Gee vir my iets

of koop iemand vir my om met julle geld,

₂₃red my van 'n vyand

of koop my los uit die mag van verdrukkers’?

₂₄Help my om te verstaan, dan sal ek stilbly,

sê my waar ek verkeerd gedoen het.

₂₅Opregte woorde maak nie seer nie,

maar 'n bestraffing deur júlle is geen bestraffing nie.

₂₆Wil julle my bestraf oor wat ek gesê het,

beskou julle die woorde van 'n wanhopige as blote wind?

₂₇Julle trek lootjies selfs oor 'n weeskind

en verkwansel julle vriend vir wins.

₂₈Maar kyk nou na my geval,

ek sal tog nie in julle gesig vir julle lieg nie.

₂₉Besin julle, moenie dat daar onreg geskied nie,

besin julle, my saak is reg.

₃₀Het ek onreg gepleeg met wat ek gesê het,

weet ek nie wat 'n ramp is nie?”

₁“Is 'n mens se lewe op aarde nie maar harde arbeid nie,

en sy dae soos dié van 'n dagloner nie?

₂Sy lewe is soos dié van 'n slaaf wat smag na koelte,

soos dié van 'n dagloner wat verlang na betaaltyd.

₃So bring ek my maande deur met swaarkry,

my nagte is net smart.

₄As ek gaan slaap, dink ek:

wanneer kan ek opstaan?

Maar die nag sleep stadig verby

en ek rol rusteloos rond tot dagbreek toe.

₅My liggaam is oortrek van wurms, vol rowe en stof,

my vel is vol barste en dit etter aanhoudend.

₆My dae loop vinnig soos 'n wewerspoel,

die draad raak gou op.

₇Dink daaraan, o God, dat my lewe maar net 'n asempie is;

ek sal nooit weer voorspoed beleef nie.

₈Die oë wat my nou sien, sal my nie weer sien nie:

U sal nog so na my kyk, dan is ek nie meer daar nie.

₉Soos 'n wolk weggaan en verdwyn,

so gaan 'n mens dood en kom nie terug nie,

₁₀hy kom nooit terug na sy huis toe nie,

en sy plek is vir altyd leeg.

₁₁“Nee, ek kan nie stilbly nie,

in my beproewing wil ek praat,

in my bitter lyding wil ek kla.

₁₂Is ek dan die see dat U my aan bande wil lê,

of 'n seemonster dat U my laat bewaak?

₁₃As ek dink dat my bed my sal troos

of dat ek verligting van die pyn sal kry as ek lê,

₁₄dan verskrik U my in my drome,

en oorval U my met nagmerries,

₁₅sodat ek eerder verwurg

en dood sou wou wees as om te lewe.

₁₆Ek wil nie meer nie, ek sal tog nie vir altyd lewe nie;

laat my staan; my lewe is niks meer werd nie.

₁₇“Wat is die mens dat U soveel van hom maak,

dat U hom so op die hart dra,

₁₈dat U hom van dag tot dag toets,

hom van oomblik tot oomblik op die proef stel?

₁₉Wil U nie van my af wegkyk

en my 'n oomblikkie laat asem skep nie?

₂₀As ek gesondig het, wat kan ek teen U uitrig,

U wat die mens gedurig oppas?

Waarom het U my u teiken gemaak?

Waarom moet ek vir U 'n las wees?

₂₁Waarom vergewe U dan nie my sonde

en vergeet wat ek verkeerd gedoen het nie?

Binnekort sal ek in die graf lê,

U sal my soek, maar ek sal nie meer lewe nie.”

₂“Hoe lank gaan jy nog so praat?

Jou woorde kom soos 'n orkaan.

₃Sal God die reg verdraai,

sal die Almagtige verdraai wat reg is?

₄As jou kinders teen Hom gesondig het,

het Hy hulle vir hulle oortredings gestraf.

₅As jy na die wil van God vra

en die Almagtige om genade smeek,

₆as jy vlekkeloos is en reg het,

sal Hy jou weer in sy sorg neem

en jou gesond in jou huis terugbring.

₇Die vermoë wat jy besit het, sal niks wees

teen die rykdom wat jy later sal besit nie.

₈Vra na die bevindings van die voorgeslagte,

rig jou na die insigte van die voorvaders,

₉want ons is maar net van gister, ons weet niks,

ons dae is so vlugtig soos 'n skaduwee op die grond.

₁₀Leer uit wat jou voorgeslag gesê het.

Hulle het met insig verklaar:

₁₁‘Groei riet waar daar nie 'n moeras is nie,

vleigras waar daar nie water is nie?

₁₂Dit spruit wel uit,

maar dit is nog nie eers afgesny nie, dan verdroog dit al vinniger as enige ander soort gras.’

₁₃“So gaan dit met hulle wat vir God vergeet.

Daar is geen hoop vir die godlose nie.

₁₄Hy vertrou op 'n dun draadjie,

hy maak op 'n spinnerak staat.

₁₅As hy teen sy huis leun, val dit om,

hy gryp daarna, maar dit bly nie staan nie.

₁₆Hy is soos 'n welige plant in die son:

hy rank oral oor die tuin,

₁₇hy vleg sy wortels om die klippe,

en klou vas aan die klipmuur.

₁₈Maar as iemand hom uitroei,

is daar niks van hom oor nie.

₁₉So kom hy tot sy einde

en in sy plek kom daar 'n ander.

₂₀“God verwerp nooit die opregte nie

en staan ook nie dié by wat onreg doen nie.

₂₁Hy sal jou weer vreugde gee,

jou van blydskap laat jubel.

₂₂Dié wat jou haat, sal met smaad bedek word;

van die goddeloses bly daar niks oor nie.”

₂“Ek weet dit is soos jy sê:

Wie kan sy saak teen God wen?

₃As jy 'n saak teen Hom sou wou voer,

sou jy Hom nie eers op een vraag uit duisend kon antwoord nie.

₄Die wysheid en krag van God is groot:

wie kan Hom teëstaan en niks oorkom nie?

₅Hy verskuif berge sonder dat hulle dit self agterkom;

in sy toorn maak Hy hulle tot niet.

₆Hy laat die aarde ruk, weg van sy fondamente af,

en sy pilare bewe.

₇Hy gee opdrag aan die son en dit kom nie op nie,

Hy verseël die sterre en hulle skyn nie.

₈Hy het die hemel soos 'n tent gespan, Hy alleen,

en Hy hou die golwe van die see in bedwang.

₉Hy het die Beer en Orion gemaak,

die Sewester en die sterrebeelde in die suide.

₁₀Wat Hy doen, is groot en ondeurgrondelik,

wonder op wonder.

₁₁“As Hy by my verbygaan, gewaar ek Hom nie,

Hy sweef verby, maar ek kom dit nie agter nie.

₁₂As Hy op iets beslag wil lê, wie sal Hom keer?

Wie sal vir Hom sê: ‘Wat doen U?’

₁₃God hou sy toorn nie terug nie:

Rahab se helpers lê platgeslaan voor Hom.

₁₄Sou ek kon antwoord op wat Hy vra?

Hoe sou ek my woorde teen Hom kies?

₁₅Al was my saak reg,

sou ek nog nie kon antwoord op wat Hy vra nie,

ek sou Hom, my Regter, net om genade kon smeek.

₁₆As ek na Hom sou roep en Hy my sou antwoord,

sou ek nie kon glo dat Hy my gehoor het nie,

₁₇want dit is Hý wat my met 'n stormwind pynig,

wat my baie wonde slaan sonder dat ek dit verdien,

₁₈wat my nie 'n kans gun om asem te skep nie,

maar my deurdrenk met bitter lyding.

₁₉As dit gaan oor krag,

is Hý die sterke,

as dit gaan oor reg,

wie anders as Hý kan 'n klag teen my inbring?”