Bybelleesrooster – Dag 233

₁Hier is my dienaar, Ek stel hom aan.

Ek het hom uitverkies, hy geniet my guns.

Ek laat my Gees op hom kom,

hy sal my wil aan die nasies bekend maak.

₂Hy sal nie roep nie, hy sal nie hard skree nie,

hy sal nie sy stem op straat laat hoor nie.

₃'n Geknakte riet sal hy nie afbreek nie,

'n lamppit wat dof brand, sal hy nie uitdoof nie.

Hy sal my wil bekend maak soos dit is.

₄Self sal hy ook nie uitgedoof of geknak word nie

totdat hy my wil op aarde gevestig het.

Die eilande wag op wat hy hulle sal leer.

₅So sê God, die Here,

Hy wat die hemelkoepel geskep en dit oopgespan het,

Hy wat die aarde gevorm het en alles wat dit oplewer,

Hy wat aan al die mense op aarde die asem gee,

die lewe aan alles wat op die aarde beweeg:

₆Ek is die Here.

Omdat Ek getrou is aan my verbond, het Ek jou geroep.

Ek hou jou vas,

Ek beskerm jou

en Ek maak jou my verbond met my volk,

my lig vir die nasies.

₇Jy sal blindes laat sien,

jy sal gevangenes uit die tronk bevry;

wie in die donkerte van die gevangenis sit,

sal jy laat uitgaan.

₈Ek is die Here, dit is my Naam,

die eer wat My toekom, gee Ek aan geen ander nie,

die lof wat My toekom, gee Ek nie aan gesnede beelde nie.

₉Wat Ek vroeër aangekondig het, het plaasgevind.

Ek kondig nuwe dinge aan.

Voor dit begin gebeur, laat Ek julle al daarvan hoor.

₁₀Sing tot eer van die Here 'n nuwe lied,

sing sy lof oor die hele aarde,

almal wat op die see vaar, alles wat in die see is,

al die eilande en dié wat daarop woon.

₁₁Laat die woestyn en sy stede die lof van die Here uitroep,

die dorpe in die omgewing van Kedar,

laat die inwoners van Sela jubel,

laat hulle van die toppe van die berge af juig.

₁₂Laat hulle aan die Here eer bewys

en op die eilande sy lof verkondig.

₁₃Die Here ruk op soos 'n soldaat,

strydlustig soos 'n krygsman.

Hy skree en roep die oorlogskreet uit.

Hy oorwin sy vyande.

₁₄Ek het lank stilgebly,

Ek het geswyg, My bedwing.

Nou skree Ek soos 'n vrou wat 'n kind in die wêreld bring.

Ek hyg, Ek snak na asem.

₁₅Ek laat die berge en rante verdor,

Ek laat al die plante daarop verdroog.

Ek laat die riviere opdroog,

Ek laat die rietvleie droog word.

₁₆Ek laat die blindes loop op 'n pad wat hulle nie ken nie,

Ek laat hulle op paaie gaan wat vir hulle onbekend is.

Ek verander die donker voor hulle in lig

en Ek maak die ongelyk plekke gelyk.

Dit is wat Ek gaan doen,

Ek gaan daar nie van afsien nie.

₁₇Dié wat op afgode vertrou,

wat vir beelde sê: “Julle is ons gode,”

sal op die vlug moet slaan, teleurgestel in hulle verwagting.

₁₈Luister, julle dowes,

kyk, julle blindes, dat julle kan sien.

₁₉Is daar iemand so blind soos my dienaar,

so doof soos my boodskapper wat Ek stuur?

Is daar iemand so blind soos die een

wat vir sy sonde gestraf is,

so blind soos die dienaar van die Here?

₂₀Julle het baie gesien, maar julle slaan nie ag daarop nie,

julle het gehoor, maar julle luister nie.

₂₁Die Here het vreugde daaraan om getrou te wees,

Hy laat sy woord roem en eer ontvang.

₂₂Maar sy volk is as 'n stuk buit weggevoer,

hulle word almal in gate gevange gehou,

hulle is in gevangenisse opgesluit.

Hulle het buit geword, en niemand red hulle nie,

hulle het gevangenes geword,

en niemand sê: “Laat hulle teruggaan!” nie.

₂₃Wie van julle neem dit waar?

Wie van julle gee aandag

en luister met die oog op wat voorlê?

₂₄Wie het van Jakob 'n gevangene gemaak,

wie het vir Israel oorgegee aan dié wat buit gemaak het?

Is dit nie die Here nie, Hy teen wie ons gesondig het?

Ons wou nie sy wil doen nie,

ons wou nie na sy woord luister nie.

₂₅Daarom het Hy sy toorn teen hulle laat ontvlam:

die geweld van oorlog.

Daar was vlamme rondom hulle,

maar hulle wou nie verstaan nie;

dit het hulle gebrand,

maar hulle wou dit nie ter harte neem nie.

₁Luister, so sê die Here

wat jou geskep het, Jakob,

wat jou gevorm het, Israel:

Moenie bang wees nie, Ek verlos jou,

Ek het jou op jou naam geroep,

jy is Myne.

₂As jy deur water moet gaan, is Ek by jou,

deur riviere, hulle sal jou nie wegspoel nie;

as jy deur vuur moet gaan, sal dit jou nie skroei nie,

die vlamme sal jou nie brand nie,

₃want Ek is die Here jou God,

die Heilige van Israel, jou Redder.

Ek gee Egipte as losprys vir jou,

Kus en Seba in jou plek.

₄Omdat jy vir My kosbaar is,

omdat Ek jou hoog ag en jou liefhet,

gee Ek mense in jou plek,

volke in ruil vir jou lewe.

₅Moenie bang wees nie,

Ek is by jou.

Ek bring jou kinders van die ooste af,

Ek maak hulle bymekaar van die weste af,

₆Ek sê vir die noorde: Gee!

vir die suide: Moet hulle nie terughou nie!

Bring my seuns van ver af,

my dogters van die uithoeke van die aarde af,

₇elkeen wat na my Naam genoem word,

elkeen wat Ek geskep het tot my eer,

wat Ek gevorm het, wat Ek gemaak het.

₈Laat my volk hierheen kom,

die volk wat blind is, al het hulle oë,

wat doof is, al het hulle ore.

₉Laat al die nasies bymekaarkom.

Al die volke moet teenwoordig wees.

Watter afgod kan hierdie dinge so aankondig?

Wie kon vooraf sê wat gebeur het?

Laat hulle hulle getuies bring

dat dié hulle saak bewys,

en dié wat luister, kan sê: Dit is waar.

₁₀Israel, julle is my getuies, sê die Here,

en ook my dienaar wat Ek uitverkies het

sodat julle My kan ken en in My kan glo

en kan besef dat Ek die Here is.

Voor My was daar geen god nie,

en na My sal daar ook nie een wees nie,

₁₁Ek, Ek is die Here,

buiten My is daar geen redder nie.

₁₂Ék het die redding aangekondig,

Ék het gered en dit laat verkondig,

Ek, nie 'n ander god onder julle nie.

Julle is my getuies, sê die Here,

en Ek is God.

₁₃Ook hierná is Ek nog God.

Uit my mag kan niemand gered word nie.

Wat Ek doen, kan niemand ongedaan maak nie.

₁₄So sê die Here, julle Verlosser, die Heilige van Israel:

Om julle ontwil stuur Ek iemand teen Babel

en laat Ek al sy inwoners, die Galdeërs, vlug

met dieselfde skepe waarop hulle hulle vroeër beroem het.

₁₅Ek is die Here, julle heilige God,

die Skepper van Israel, julle Koning.

₁₆So sê die Here,

Hy wat 'n pad gemaak het deur die see,

'n deurgang deur die magtige waters,

₁₇Hy wat strydwaens en perde laat optrek het,

'n leër op volle sterkte na sy ondergang toe.

Hulle kon nie weer opstaan nie,

dit was klaar met hulle,

hulle is soos 'n lamppit uitgedoof.

₁₈Maar moenie net aan die vroeëre dinge dink

en by die verlede stilstaan nie.

₁₉Kyk, Ek gaan iets nuuts doen,

dit staan op die punt om te gebeur,

julle kan dit al sien kom;

Ek maak in die woestyn 'n pad,

Ek laat in die droë wêreld riviere ontspring.

₂₀Die wilde diere sal My vereer,

die jakkalse en die volstruise,

omdat Ek water gee in die woestyn,

riviere in die droë wêreld

om my volk, my uitverkore volk, se dors te les.

₂₁Dit is die volk wat Ek vir My geskep het,

en wat my lof sal verkondig.

₂₂Maar jy het My nie aangeroep nie, Jakob,

jy het nie moeite gedoen om My te dien nie, Israel.

₂₃Jy het nie vir My kleinvee as brandoffers gebring,

My nie met offers vereer nie;

Ek het jou nie belas met graanoffers nie,

jou nie die moeite aangedoen

om vir My wierookoffers te bring nie.

₂₄Jy het nie geld uitgegee

om vir My wierookoffers te koop nie,

en jy het My nie met die vet van offers verkwik nie.

Inteendeel, jý het Mý belas met jou sondes,

jy het My moeite aangedoen met jou oortredinge.

₂₅En tog is dit Ek wat jou opstandigheid vergewe.

Ek is getrou aan Myself,

Ek dink nie meer aan jou sondes nie.

₂₆Kla My aan,

laat ons die saak tussen ons uitmaak,

praat jy en bewys jou onskuld.

₂₇Jou eerste voorouer het gesondig

en jou woordvoerders het teen My oortree.

₂₈Daarom het Ek dié in beheer van die tempeldiens

ongeskik vir tempeldiens laat word.

Ek het Jakob iets gemaak wat uitgeroei moet word,

Israel iets wat bespot moet word.