Belastings in die Nuwe Testament

Twee soorte belasting word in die Nuwe testament vermeld:

Die bedrag wat aan die tempel betaalbaar was, was ʼn dubbeldragme (of: didragme) per persoon per jaar. Dit is dieselfde as twee denarii. Die tempelbelasting is aangewend vir die instandhouding van die tempel en om te betaal vir al die offers wat die priesters moes bring.

Die ander vorm van belasting wat in die Nuwe Testament vermeld word, is die belasting aan die keiser. Die bedrag van die belasting wat betaalbaar was, is nie bekend nie.

Daar was ʼn verskil tussen Romeinse burgers en mense wat nie Romeinse burgers was nie. Die eersgenoemde groep is van sekere soorte belasting kwytgeskeld.