Klaagliedere van Jeremia 1

₁Ag, hoe verlate lê die stad

wat vol mense was.

Sy het soos 'n weduwee geword,

sy wat magtig was onder die nasies.

Die prinses onder die provinsies,

verrig dwangarbeid.

₂Bedroef huil sy snags,

die trane stroom oor haar wange.

Daar is niemand onder haar geliefdes

wat haar troos nie.

Al haar vriende het haar verraai

en haar vyande geword.

₃Gebuk onder lyding

en geweldige onderdrukking,

het Juda in ballingskap gegaan.

Sy bevind haar onder die nasies;

sy vind geen rus nie.

Almal wat haar agtervolg, het haar

in haar benoudheid ingehaal.

₄Die paaie na Sion treur,

want niemand reis

na haar feeste toe nie;

al haar poorte is verlate,

haar priesters sug.

Haar jong meisies is bedroef,

en self het sy dit bitter.

₅Haar teenstanders

het die oorhand gekry;

haar vyande lewe rustig,

want die Here het haar laat ly,

omdat sy soveel keer oortree het.

Haar kinders moes as ballinge

voor teenstanders uit loop.

₆Weg is al die luister

van die dogter van Sion.

Haar leiers het soos rooitakbokke

sonder weiding geword,

kragteloos het hulle

voor hulle agtervolgers uit gevlug.

₇In die tye van nood en omswerwinge

onthou Jerusalem alles

wat vir haar kosbaar was in die verlede.

Toe haar volk in die hand

van teenstanders val,

was daar vir haar geen helper nie.

Die teenstanders het na haar gekyk,

hulle het oor haar ondergang gelag.

₈Groot is die sonde van Jerusalem;

daarom het sy onrein geword.

Almal wat haar geëer het, verag haar,

omdat hulle haar naaktheid gesien het.

En sy, sy kreun en draai weg.

₉Tot aan haar klere

kleef haar onreinheid.

Sy het nie gedink aan wat van haar

sou word nie.

Haar ondergang was verskriklik;

daar is niemand wat haar troos nie.

Here, kyk tog na my nood,

want die vyand is vermetel.

₁₀Teenstanders het alles

wat vir haar kosbaar was, ingepalm;

ja, sy moes toekyk hoe die nasies

haar heiligdom betree,

hulle vir wie U belet het

om in u gewyde vergadering te kom.

₁₁Kreunend soek haar hele volk na kos.

Om te oorleef, het hulle

hulle kleinode verruil vir iets om te eet.

Kyk tog, Here, sien raak

hoe ek verag word.

₁₂Laat dit julle koud,

julle almal wat met die pad verbygaan?

Sien dit tog raak en kyk!

Is daar nog smart soos die smart

wat Hy my aangedoen het,

wat die Here my op die dag

van sy brandende toorn laat ly het?

₁₃Met vuur uit die hoogte

het Hy my gebeente oorweldig.

Hy het 'n vangnet vir my voete gespan,

my laat terugsteier.

Hy het my aan verlatenheid oorgelewer;

heeldag voel ek swak.

₁₄Die juk van my oortredings is swaar,

dit is vasgemaak deur sy hand;

dit druk op my nek.

Hy het my kragte laat ingee;

my Heer het my oorgegee

in die hande van diegene teen wie

ek geen weerstand kan bied nie.

₁₅My Heer het al my sterk manne

binne-in my byeen gejaag –

Hy het 'n feestyd oor my uitgeroep

vir die slagting van my jong soldate.

My Heer het die jongmeisie,

die dogter van Juda,

in die parskuip vertrap.

₁₆Aanhoudend huil ek hieroor,

my oë stroom van trane,

want die trooster wat my

kon opbeur, is ver van my af.

My kinders is verpletter,

want die vyand het die oorhand verkry.

₁₇Sion strek haar hande uit,

maar daar is niemand om haar te troos nie.

Die Here het almal om Jakob

teen hom opgeroep as sy teenstanders.

Jerusalem het tussen hulle

'n onrein vrou geword.

₁₈'n Regverdige is die Here;

ja, ek het teen sy woord gerebelleer.

Luister tog, alle volke,

en sien my smart raak;

my jong vroue en jong manne

het in ballingskap gegaan.

₁₉Ek het geroep na dié wat my liefhet,

maar hulle het my in die steek gelaat.

My priesters en oudstes

het in die stad omgekom

toe hulle na kos gesoek het

om te oorleef.

₂₀Kyk, ek is benoud, Here,

my ingewande gloei.

In my krimp my hart ineen,

want ek was baie opstandig.

Buite maai die swaard af,

en in die huis is dit soos die dood.

₂₁Hulle hoor dat ek kreun,

maar niemand troos my nie.

Al my vyande hoor van my rampspoed;

hulle juig omdat U dit veroorsaak het.

Laat kom die dag wat U bepaal het,

sodat dit met hulle kan gaan

soos met my.

₂₂Laat al hulle boosheid voor U kom,

en doen aan hulle

wat U aan my gedoen het

oor al my oortredings.

Ja, ek sug baie en my hart is ontsteld.