Psalms 74

Waarom, o God, verstoot U,

smeul u toorn vir altyd

teen die kleinvee van u weiplek?

₂Dink aan u volk wat byeen is,

wat U in die voortyd gekoop het,

wat U as stam, as u eiendom,

losgekoop het;

dink aan die berg Sion,

waar U gewoon het.

₃Klim tog op na die ewige puinhope.

Die vyand het alles verwoes

in die heiligdom.

₄U teenstanders het gebrul

binne-in u ontmoetingsplek;

hulle het hulle baniere

as oorwinningstekens opgerig.

₅Dit is bekend:

Toe hulle saam met die fynhout

byle teen die trappe op gevat het,

₆het hulle ook die paneelwerk

alles afgestroop met handbyle

en breekysters.

₇Hulle het u heiligdom

aan die brand gesteek;

tot op die grond het hulle

die woonplek van u Naam ontheilig.

₈Hulle het in hulle hart gesê:

Ons moet alles gelyktydig vernietig.

Hulle het al die ontmoetingsplekke

van God in die land verbrand.

₉Ons sien nie meer ons tekens nie,

daar is nie meer 'n profeet nie;

en niemand by ons weet

hoe lank nog nie.

₁₀Hoe lank, o God,

gaan die teenstander

nog die spot dryf,

gaan die vyand u Naam vir ewig verag?

₁₁Waarom hou U u hand,

u regterhand, terug?

Trek dit uit die vou van u kleed!

Maak 'n einde hieraan!

₁₂God is my koning

van die vroegste tye af,

Hy wat verlossingsdade verrig

hier op aarde.

₁₃Dit is U wat met u krag

die see geskud het,

die koppe van seemonsters

op die water verpletter het,

₁₄die koppe van die Leviatan

verbrysel het,

dit as kos vir woestynbewoners

gegee het.

₁₅U het fontein en stroom

oopgebreek;

U het standhoudende riviere

laat opdroog.

₁₆Aan U behoort die dag;

ook die nag behoort aan U.

U het die maan en die son gevestig.

₁₇U het al die grense van die aarde

vasgestel;

somer en winter, U het dit gevorm.

₁₈Dink daaraan dat die vyand

die spot dryf, Here,

dat 'n dwase volk u Naam verag.

₁₉Moet tog nie die lewe van u tortelduif

aan wilde diere oorgee nie;

die lewens van u magteloses –

moet dit nie vir ewig vergeet nie.

₂₀Hou die verbond in die oog,

want die donker plekke van die wêreld

is vol nedersettings van geweld.

₂₁Laat die onderdruktes

nie in vernedering terugkeer nie.

Die magteloses en behoeftiges

sal u Naam loof.

₂₂Staan tog op, o God,

verdedig u regsaak!

Dink daaraan dat U die hele dag

deur dwase gespot word.

₂₃Moenie die stem

van u teenstanders vergeet nie,

die rumoer wat voortdurend

opklink van hulle wat teen U opstaan.