Miga 7

₁Wee my!

Soos ná die insameling

van somervrugte,

soos ná die oes van die druiwe,

is daar geen druiwetros om te eet

of vroeë vye wat ek begeer nie.

₂Die getroues het uit die land

verdwyn,

en daar is glad nie meer opregtes

onder die mense nie.

Hulle almal lê en wag

om bloed te vergiet;

hulle maak jag op mekaar

met nette.

₃Albei hande staan gereed

om kwaad te doen;

die •hoë amptenaar en ook die regter

vra 'n omkoopgeskenk.

Ja, die vername is die een wat sê

wat hy wil hê,

en hulle verbind mense daartoe.

₄Die beste onder hulle

is soos 'n doringstruik,

die opregtes onder hulle

is erger as 'n doringheining.

Die dag van hulle wat jou dophou,

die dag om met jou af te reken,

is op pad.

Nou gaan die verwarring

wat hulle tref, aanbreek!

₅Moenie 'n vriend vertrou nie!

Moenie op 'n boesemvriend

staatmaak nie!

Wees versigtig wat jy sê vir die vrou

wat in jou arms lê.

₆Want die seun hou sy vader

vir 'n dwaas;

die dogter kom in opstand

teen haar moeder,

'n skoondogter

teen haar skoonmoeder

en 'n man se eie huismense

is sy vyande.

₇Maar ek sal vir die Here

op die uitkyk wees,

ek sal bly wag op die God

wat my verlos.

My God sal my hoor.

₈Moet jou nie oor my verlustig nie,

my vyand.

Al het ek geval, ek staan weer op;

al sit ek in die donker,

die Here is vir my 'n lig.

₉Die striemende toorn

van die Here sal ek dra

– want ek het teen Hom gesondig –

totdat Hy my saak verdedig

en my reg handhaaf.

Hy sal my uitlei na die lig;

ek sal sy geregtigheid

met genoegdoening ervaar.

₁₀My vyand sal dit sien

en deur skaamte oorval word,

sy wat vir my vra:

“Waar is die Here jou God?”

My oë sal met genoegdoening

na haar kyk.

Sy sal dan vertrap word

soos modder op straat.

₁₁Dit is tyd om jou

verdedigingsmure te herbou,

dit is 'n tyd daardie wanneer

jou grense uitgebrei sal word.

₁₂Dit is die tyd wanneer hulle

tot by jou sal kom,

van Assur en die stede van Egipte,

ja, van Egipte tot by die Rivier,

van see tot see en berg tot berg.

₁₃Die aarde sal 'n verlate wildernis

word oor sy inwoners,

oor die vrug van hulle dade.

₁₄Pas u volk op met u staf,

die kleinvee wat u eiendom is,

wat eensaam woon in 'n bos

in die middel van

'n vrugbare gebied.

Laat hulle in Basan en Gilead wei,

soos in die ou tyd.

₁₅“Soos in die dae toe jy

uit Egipteland getrek het,

sal Ek hom weer wonderwerke laat beleef.”

₁₆Die nasies sal dit sien

en beskaamd staan,

sonder al hulle heldhaftigheid.

Hulle sal die hand op die mond lê,

hulle ore sal doof word.

₁₇Hulle sal stof lek soos 'n slang,

soos dié wat op die grond seil.

Hulle sal sidderend

uit hulle kerkers kom;

na die Here ons God

sal hulle bewend gaan,

ja, hulle sal vir U bang wees.

₁₈Wie is 'n God soos U?

U is 'n God wat skuld vergewe,

wat by die oortreding verbygaan

tot voordeel van die oorblyfsel

van sy eiendom,

wat nie vir altyd vasklem

aan sy toorn nie,

maar wat vreugde vind in troue liefde,

₁₉wat ons weer genadig sal wees,

ons skuld sal vertrap.

U sal al ons sondes in die dieptes

van die see gooi.

₂₀U sal aan Jakob trou bewys,

aan Abraham die troue liefde

wat U aan ons voorouers

met 'n eed beloof het

in die voortyd.