2Hoor my gebed, o God,
moet tog nie onverskillig staan teenoor my smeking nie.
3Luister na my gebed en antwoord my:
my sorge gee my geen rus nie.
Ek is hewig ontsteld 4oor die dreigemente van my vyande
en oor die druk van slegte mense op my.
Hulle wil my met onreg breek;
verwoed stook hulle vyandskap teen my.
5My hart krimp inmekaar in my,
doodsangs oorval my,
6vrees en skrik oorweldig my,
my hele liggaam bewe.
7Ek het gedink: ag, as ek maar vlerke
soos 'n duif gehad het,
sou ek wegvlieg en 'n woonplek soek;
8ek sou ver wegvlieg
en in die woestyn gaan bly; Sela
9ek sou haastig probeer wegkom
van hierdie onstuimige wind, van hierdie storm af.