Troos uit die Woord – Dag 4

₁Ek het die Here lief,

want Hy verhoor my smeekgebede.

₂Hy het na my geluister toe ek Hom aangeroep het.

₃Bande van die dood het my omsluit,

doodsangs het my aangegryp,

ek het benoud en bekommerd geword.

₄Toe het ek die Naam van die Here aangeroep:

“Here, red my tog!”

₅Die Here is genadig en regverdig,

ons God ontferm Hom oor ons.

₆Die Here beskerm die hulpeloses:

ek was magteloos, maar Hy het my gered.

₂My God, my God, waarom het U my verlaat

en bly U ver as ek om hulp roep?

₃My God, ek roep bedags en U antwoord nie,

ook snags, maar ek kry geen rus nie.

₄U is tog die Heilige

wat woon waar die lofsange van Israel weerklink!

₂₅Die nood van die hulpelose

het Hy nie verontagsaam en gering geskat nie,

Hom daarvan nie teruggetrek nie,

maar die hulpgeroep na Hom het Hy gehoor.

₂₆My loflied in die volle vergadering kom van Hom af,

my geloftes sal ek nakom voor die mense wat Hom dien.

₁₃₇U is regverdig, Here,

wat U bepaal, is reg.

₁₃₈In groot regverdigheid en trou het U u verordeninge uitgevaardig.

₁₃₉Ontsteltenis verteer my

omdat my teëstanders u woord verontagsaam.

₁₄₀U woord is baie suiwer,

ek het dit lief.

₁₄₁Al is ek gering en verag,

u bevele verontagsaam ek nie.

₁₄₂U is altyd getrou en regverdig,

u wet staan altyd vas.

₁₄₃Al oorval angs en benoudheid my,

in u gebooie bly ek my verlustig.

₁₄₄U verordeninge is altyd regverdig;

gee my insig daarin, dat ek kan lewe.

₅Ek het die Here aangeroep en Hy het my geantwoord,

Hy het my gered uit alle doodsgevare.

₆Dié wat swaar kry, sien op na Hom en straal van blydskap,

hulle word nie teleurgestel in hulle verwagting nie.

₇Ek is een van die ellendiges wat geroep het.

Die Here het gehoor,

uit al my benoudhede het Hy my gered.

₁₆Sien my in genade aan, Here,

want ek is eensaam en verstote.

₁₇Ek verkeer in die allergrootste nood;

bevry my tog uit my ellende.

₁₈Kyk hoe sleg gaan dit met my

en hoe swaar kry ek.

Vergewe tog al my sondes.

₁₉Kyk hoe baie vyande het ek

en hoe fel haat hulle my.

₂₀Beskerm my en red my,

laat my nie beskaamd staan nie,

want by U skuil ek.

₂₁Laat onskuld en opregtheid oor my die wag hou,

want op U vertrou ek.

₂₂O God, red Israel uit al sy nood.

₇Luister tog na my, Here, as ek roep;

wees my genadig en verhoor my gebed.

₈Ek onthou wat U gesê het:

“Julle moet My kom dien!”

Ek is hier om U te dien, Here.

₉Moet U tog nie vir my verberg nie,

moet my tog nie wegstuur terwyl U toornig is nie,

want U was nog altyd my hulp.

Moet my tog nie verstoot en verlaat nie,

want U alleen is die God wat my red.

₁₀Al sou my vader en my moeder my verlaat,

die Here sal my onder sy sorg neem.

₁₁Leer my u wil, Here,

en lei my op 'n gelyk pad

sodat my vyande nie hulle sin kry nie.

₁₂Moet my tog nie oorgee aan die venyn van my teëstanders nie,

want daar staan vals getuies teenoor my

en hulle blaas geweld teen my aan.

₁₃As ek darem nie geglo het dat ek die goedheid van die Here sal sien in die land van die lewendes nie ...!

₁₄Vertrou op die Here!

Wees sterk en hou goeie moed!

Ja, vertrou op die Here!

₁₀Wees my genadig, Here, want ek is in die nood;

van verdriet het my oë swak geword,

ja, alles in my.

₁₁My lewe vergaan van kommer

en my jare van swaarkry;

deur my ellende word my krag geknak

en teer my liggaam uit.

₁₂Ek is die spot van al my teëstanders,

veral van my bure,

'n verskrikking vir al my bekendes.

Dié wat my op straat sien, vlug vir my.

₁₃Ek is vergeet soos iemand wat lankal dood is,

ek het geword soos 'n ding wat lê en vergaan.

₁₄Ek hoor dreigemente van baie;

dit dreig van alle kante af.

Baie span teen my saam

en smee planne om my lewe te neem.

₂Red my, o God, want die water het

tot by my keel gekom.

₃Ek het weggesak in diep modder

waarin ek nie kan staan nie.

Ek het in diep waters beland

waarin die stroom my meegesleur het.

₄Ek het my moeg geroep om hulp,

my keel is hees geroep,

selfs my oë het ingegee soos ek vir my God gewag het.

₁₅Red my uit die modder, dat ek nie wegsak nie,

laat my wegkom van my vyande af,

weg uit die diep waters.

₁₆Moenie dat die stroom my meesleur

en die diep water my insluk nie,

en moenie dat hierdie put toegaan bokant my nie.

₁₇Antwoord my, Here, in u wonderlike liefde,

verhoor my in u groot barmhartigheid!

₁₈Moet tog nie u dienaar alleen laat nie!

Ek is in groot gevaar, antwoord my tog gou!

₁₉Kom red my lewe,

bevry my van my vyande.

₃₀Ek is 'n hulpelose mens, vol pyn,

maar U, o God, sal my red en my beskerm.

₃₁Dan sal ek die Naam van God besing,

Hom met 'n danklied prys.

₃₂So 'n offer is vir die Here verkiesliker

as selfs 'n volmaakte offerdier.

₃₃Die verdruktes sal my lied hoor en bly wees,

dié wat by God hulp soek, sal moed skep,

₃₄want die Here slaan ag op die armes,

Hy vergeet nie sy mense wat gevangenes is nie.

₃₅Laat hemel en aarde Hom prys,

die see met alles wat daarin wemel.

₃₆God sal Sion red

en die stede van Juda herbou.

Sy volk sal daarin woon en die land besit.

₃₇Die nasate van God se dienaars sal dit erf

en dié wat sy Naam liefhet, sal daarin woon.