Na die Woord – Dag 43

₁Wat die gawes van die Gees betref, broers, wil ek hê dat julle ingelig moet wees. ₂Julle weet dat, toe julle nog heidene was, julle blindelings na die stom afgode meegevoer is. ₃Daarom wil ek hê julle moet weet dat iemand wat sê: “Vervloek is Jesus”, nie deur die Gees van God praat nie; en niemand kan sê: “Jesus is die Here” nie, behalwe deur die Heilige Gees.

₄Daar is 'n verskeidenheid van genadegawes, maar dit is dieselfde Gees wat dit gee; ₅daar is 'n verskeidenheid van bedieninge, maar dit is dieselfde Here wat die opdrag gee; ₆daar is 'n verskeidenheid van kragtige werkinge, maar dit is dieselfde God wat alles in almal tot stand bring.

₇Aan elkeen afsonderlik word 'n werking van die Gees gegee tot voordeel van almal. ₈Aan die een word deur die Gees die gawe gegee om 'n woord van wysheid te praat, aan 'n ander 'n woord van kennis deur dieselfde Gees; ₉aan die een geloof deur dieselfde Gees, aan 'n ander genadegawes van gesondmaking deur die één Gees. ₁₀Aan die een gee Hy die krag om wonders te doen, aan 'n ander die gawe om te profeteer, en aan nog 'n ander die gawe om tussen die geeste te onderskei. Aan nog een gee Hy die gawe om ongewone tale of klanke te gebruik en aan 'n ander om dit uit te lê. ₁₁Maar al hierdie dinge is die werk van een en dieselfde Gees, wat aan elkeen afsonderlik 'n gawe uitdeel soos Hy wil.

₁₂Net soos die liggaam 'n eenheid is en baie lede het, en soos al die lede saam, al is hulle baie, een liggaam vorm, so is dit ook met die liggaam van Christus. ₁₃Omdat ons almal een liggaam geword het, is ons almal met die een Gees gedoop, of ons nou Jood of Griek is, slaaf of vry. Ons is almal van die een Gees deurdrenk.

₁₄Die liggaam bestaan ook nie net uit een lid nie, maar uit baie. ₁₅As die voet sou sê: “Omdat ek nie 'n hand is nie, is ek nie deel van die liggaam nie,” hou hy om dié rede tog nie op om deel van die liggaam te wees nie. ₁₆En as die oor sou sê: “Omdat ek nie 'n oog is nie, is ek nie deel van die liggaam nie,” hou hy om dié rede eweneens nie op om deel van die liggaam te wees nie. ₁₇As die hele liggaam oog was, hoe sou hy kon hoor? En as die hele liggaam oor was, hoe sou hy kon ruik? ₁₈Maar nou het God die lede, elkeen van hulle afsonderlik, in die liggaam gevoeg soos Hy dit wou hê. ₁₉As almal saam net een lid was, hoe sou daar 'n liggaam kon wees? ₂₀Nou is daar wel baie lede maar net een liggaam.

₂₁Die oog kan nie vir die hand sê: “Ek het jou nie nodig nie.” Die kop kan weer nie vir die voete sê: “Ek het julle nie nodig nie.” ₂₂Inteendeel, die lede van die liggaam wat as die swakste voorkom, is juis noodsaaklik, ₂₃en dié wat vir ons minder mooi lyk, klee ons met groter sorg. So word ons minder aansienlike dele besonder mooi gemaak, ₂₄terwyl die aantreklike dele dit nie nodig het nie. God het die liggaam so saamgestel dat Hy groter eer gegee het aan die lid wat eer kortkom, ₂₅sodat daar nie verdeeldheid in die liggaam sou wees nie, maar dat die lede gelyke sorg vir mekaar dra. ₂₆As een lid ly, ly al die lede saam; en as een lid geëer word, is al die lede saam bly.

₂₇Julle is die liggaam van Christus, en afsonderlik is elkeen 'n lid daarvan. ₂₈En in die kerk is daar mense aan wie God 'n bepaalde taak gegee het. Ten eerste is daar apostels, ten tweede profete, ten derde leraars; verder is daar dié wat wonderdade kan doen, dan dié wat genadegawes ontvang het om mense gesond te maak, om hulp te verleen, om leiding te gee of om ongewone tale of klanke te gebruik. ₂₉Is almal miskien apostels? Is almal profete? Is almal leraars? Kan almal miskien wonders doen? ₃₀Het almal die genadegawes om mense gesond te maak? Of gebruik almal miskien ongewone tale of klanke en kan almal dit uitlê?

₃₁Lê julle toe op die beste genadegawes.

₁Nou wys ek julle wat nog die allerbeste is:

₁Julle moet die liefde nastreef. Lê julle toe op die gawes van die Gees, maar veral daarop om te profeteer. ₂Iemand wat ongewone tale of klanke gebruik, praat nie met mense nie, maar met God. Niemand verstaan hom nie, want deur die Gees sê hy onbegryplike dinge. ₃Iemand wat profeteer, rig hom tot mense en praat woorde wat geestelik opbou en bemoedig en vertroos. ₄Die een wat ongewone tale of klanke gebruik, bou net homself op, maar die een wat profeteer, bou die gemeente op. ₅Ek sou graag wil hê dat julle almal ongewone tale of klanke gebruik, maar nog liewer dat julle profeteer. Die een wat profeteer, is van groter betekenis as die een wat ongewone tale of klanke gebruik, tensy hy dit ook uitlê, sodat die gemeente daardeur opgebou kan word.

₆En nou, broers, as ek na julle toe kom en ongewone tale of klanke gebruik, van watter nut sal ek vir julle wees? Ek sal vir julle net van nut wees as ek 'n openbaring of kennis of profesie of lering aan julle meedeel.

₇Dit is net soos met lewelose instrumente wat 'n klank afgee, soos 'n fluit of 'n siter. As daar nie klankverskille is nie, hoe sal 'n mens weet wat op die fluit of die siter gespeel word?

₈En as die beuel 'n onduidelike sein gee, wie sal vir die geveg gereed maak? ₉So is dit ook met julle. As julle ongewone tale of klanke gebruik en nie 'n verstaanbare woord praat nie, hoe sal 'n mens weet wat daar gesê word? Dan praat julle mos in die wind! ₁₀Daar is wie weet hoeveel soorte tale in die wêreld, en nie een is sonder betekenis nie. ₁₁Maar as ek 'n taal nie ken nie, sal die een wat dit praat, vir my onverstaanbaar wees en ek vir hom. ₁₂Dit is ook op julle van toepassing. As julle julle toelê op die gawes van die Gees, streef dan na dié wat tot opbou van die gemeente dien, sodat julle daarin kan uitmunt.

₁₃Daarom moet hy wat ongewone tale of klanke gebruik, bid om die gawe om dit te kan uitlê, ₁₄want as ek ongewone tale of klanke gebruik wanneer ek bid, dan bid my gees, maar my verstand is nie daarby betrokke nie. ₁₅Hoe moet dit dan wees? Só, dat ek met die gees moet bid, maar ook met die verstand. Ek moet met die gees die lof van die Here sing, maar ook met die verstand. ₁₆Anders, as jy met die gees 'n dankgebed doen, hoe sal 'n gewone mens wat daar teenwoordig is, op jou dankgebed “Amen” kan sê? Hy verstaan mos nie wat jy sê nie. ₁₇Jou dankgebed is wel goed, maar ander mense word nie daardeur geestelik opgebou nie.

₁₈Ek dank God dat ek meer ongewone tale of klanke gebruik as julle almal. ₁₉Maar in die byeenkoms van die gemeente wil ek liewer vyf woorde met my verstand praat om ook ander te onderrig, as duisend woorde in ongewone tale of klanke.

₂₀Broers, moenie in julle denke kinders wees nie. Wees onvolwasse in die slegte dinge, maar in julle denke volwasse. ₂₁In die wet staan daar geskrywe dat die Here sê:

₂₂So is die gebruik van ongewone tale of klanke dan 'n teken vir ongelowiges en nie vir gelowiges nie. Daarteenoor is die profesie vir gelowiges en nie vir ongelowiges nie.

₂₃As die hele gemeente dan bymekaar is en almal gebruik ongewone tale of klanke en daar kom buitestaanders of ongelowiges binne, sal hulle nie sê julle is van julle verstand af nie? ₂₄Daarteenoor, as almal profeteer, en daar kom 'n ongelowige of 'n buitestaander binne, dan word hy deur almal in sy gewete aangespreek en kom hy tot selfondersoek. ₂₅Die verborge dinge van sy hart kom aan die lig. En so kom hy daartoe om op sy knieë te val, God te aanbid en openlik te getuig: “Waarlik, God is hier by julle!”

₂₆Hoe moet dit dan wees, broers? Elke keer as julle bymekaarkom, het elkeen gewoonlik 'n bydrae om te lewer: 'n psalm, 'n onderwysing, 'n openbaring, 'n ongewone taal of klank, 'n uitleg daarvan. Sorg dan dat alles tot opbou van die gemeente verloop.

₂₇Wat die ongewone tale of klanke betref, net twee of hoogstens drie moet dit praat, elkeen op sy beurt, en daar moet een wees wat dit uitlê. ₂₈As daar nie iemand is wat dit kan uitlê nie, moet dié een wat ongewone tale of klanke gebruik, stilbly in die byeenkoms van die gemeente en net tuis met homself en met God praat.

₂₉Wat die profete betref, twee of drie kan aan die woord kom, en die ander moet beoordeel wat hulle sê. ₃₀Maar as 'n ander een wat daar sit, 'n openbaring ontvang, moet die spreker stilbly. ₃₁Julle kan almal profeteer, maar een vir een, sodat almal daaruit kan leer en almal bemoedig kan word. ₃₂'n Profeet het immers beheer oor sy gees. ₃₃God is tog nie 'n God van wanorde nie, maar van orde en vrede.

Soos in al die Christelike gemeentes ₃₄moet die vrouens ook in julle byeenkomste stilbly, want hulle word nie toegelaat om te praat nie. Hulle moet onderdanig wees, soos die wet ook sê. ₃₅As hulle iets te wete wil kom, moet hulle tuis hulle eie mans vra, want dit is lelik vir 'n vrou om in die erediens te praat.

₃₆Het die woord van God miskien van julle af uitgegaan? Of het dit julle alleen bereik?

₃₇Iemand wat dink dat hy 'n profeet is of 'n ander gawe van die Gees besit, moet erken dat wat ek aan julle skrywe, 'n bevel van die Here is. ₃₈Maar as iemand dit nie erken nie, sal God hom ook nie erken nie.

₃₉Daarom, my broers, beywer julle om te profeteer en moenie die gebruik van ongewone tale of klanke verhinder nie. ₄₀Alles moet egter gepas en ordelik geskied.

₁Ek herinner julle, broers, aan die evangelie wat ek aan julle verkondig het en wat julle ontvang het en waarin julle ook gevestig staan. ₂Deur dié evangelie word julle ook gered as julle vashou aan die boodskap soos ek dit aan julle verkondig het. As julle aan iets anders vashou, het julle tevergeefs tot geloof gekom.

₃Die belangrikste wat ek aan julle oorgelewer het en wat ek ook ontvang het, is dit: Christus het vir ons sondes gesterf, volgens die Skrifte; ₄Hy is begrawe en op die derde dag opgewek, volgens die Skrifte. ₅Hy het aan Sefas verskyn, daarna aan die twaalf, ₆en daarna aan meer as vyf honderd broers tegelyk, van wie sommige al dood is maar die meeste nou nog lewe. ₇Daarna het Hy aan Jakobus verskyn en toe aan al die apostels. ₈Heel laaste het Hy ook aan my, die ontydig geborene, verskyn.

₉Ek is immers die geringste van die apostels en is nie werd om 'n apostel genoem te word nie, omdat ek die kerk van God vervolg het. ₁₀Maar deur die genade van God is ek wat ek is. Sy genade aan my was nie tevergeefs nie; inteendeel, ek het harder gewerk as hulle almal; eintlik was dit nie ek nie, maar die genade van God wat by my is.

₁₁In elk geval, of dit ek is of hulle – dit is wat ons verkondig, en dit is wat julle geglo het.

₁₂As ons dan verkondig dat Christus uit die dood opgewek is, hoe kan party van julle nog beweer dat daar geen opstanding van die dooies is nie? ₁₃As daar geen opstanding van die dooies is nie, beteken dit dat Christus ook nie opgewek is nie. ₁₄En as Christus nie opgewek is nie, is ons prediking sonder inhoud en julle geloof ook sonder inhoud. ₁₅Verder sou dit beteken dat ons vals getuienis oor God afgelê het, omdat ons teen God in getuig het dat Hy Christus opgewek het. As dit dan waar is dat die dooies nie opgewek word nie, het Hy Christus ook nie opgewek nie. ₁₆As die dooies nie opgewek word nie, is Christus ook nie opgewek nie. ₁₇En as Christus nie opgewek is nie, is julle geloof waardeloos en is julle nog gevange in julle sondes. ₁₈Dan is ook dié wat in Christus gesterf het, verlore. ₁₉As ons net vir hierdie lewe ons hoop op Christus vestig, is ons die bejammerenswaardigste van alle mense.

₂₀Maar nou, Christus is opgewek uit die dood, as eersteling uit dié wat gesterf het. ₂₁Aangesien die dood deur 'n mens gekom het, het die opstanding van die dooies ook deur 'n mens gekom. ₂₂Net soos almal deur hulle verbondenheid met Adam sterf, so sal almal in Christus lewend gemaak word. ₂₃Maar daar is 'n volgorde: die eersteling is Christus, daarna, by Christus se koms, dié wat aan Hom behoort. ₂₄Daarna kom die einde, wanneer Hy die koningskap aan God die Vader oordra, nadat Hy elke mag, elke gesag en krag vernietig het. ₂₅Hy moet as koning heers totdat die Vader al sy vyande aan Hom onderwerp het. ₂₆Die laaste vyand wat vernietig word, is die dood. ₂₇Daar staan immers geskrywe: “Alles het Hy aan Hom onderwerp.” Maar as die Skrif sê dat alles aan Christus onderwerp is, is dit duidelik dat die Vader wat alles aan Hom onderwerp het, uitgesonder is. ₂₈Wanneer alles dan aan die Seun onderwerp is, sal Hy Hom ook self onderwerp aan die Vader wat alles aan Hom onderwerp het. So sal God alles wees vir alles.

₂₉En nou, as die dooies glad nie opgewek word nie, wat wil die mense bereik wat hulle vir dooies laat doop? Waarom laat hulle hulle nog vir dooies doop? ₃₀En ons ook, waarom stel ons ons dan van uur tot uur aan lewensgevaar bloot? ₃₁Elke dag word ek deur die dood bedreig. Ja, broers, dit is waar, net so waar as wat julle my trots is in Christus Jesus, ons Here. ₃₂As ek hier in Efese as bloot sterflike mens soos teen wilde diere geveg het, wat het ek daarmee bereik? As die dooies nie opgewek word nie,

₃₅Maar iemand kan vra: Hoe word die dooies opgewek? Watter soort liggaam sal hulle hê?

₃₆Dis 'n dom vraag! Wat jy saai, kom nie tot lewe tensy dit eers sterwe nie. ₃₇En wat jy saai, saai jy nie in die toekomstige gestalte daarvan nie, maar as 'n blote saadkorrel, of dit nou koring is of iets anders. ₃₈Maar God gee 'n gestalte daaraan, soos Hy bepaal het; aan elke saadsoort gee Hy 'n eie gestalte.

₃₉Die vleis van lewende wesens is nie alles eenders nie. Daar is verskil tussen die vleis van mense, van diere, van voëls en van visse.

₄₀Daar is hemelliggame en daar is aardse liggame. Die glans van die hemelliggame is anders as dié van die aardse liggame. ₄₁Die glans van die son is anders as dié van die maan of dié van die sterre. Ook verskil die een ster se glans van dié van die ander.

₄₂So is dit ook met die opstanding van die dooies: wat gesaai word, is verganklik en word in onverganklikheid opgewek; ₄₃wat gesaai word, is gering en word in heerlikheid opgewek; wat gesaai word, is swak en word in krag opgewek. ₄₄'n Natuurlike liggaam word gesaai, 'n geestelike liggaam word opgewek. Aangesien daar 'n natuurlike liggaam is, is daar ook 'n geestelike liggaam. ₄₅So staan daar ook geskrywe: “Die eerste mens, Adam, het 'n lewende wese geword.” Die laaste Adam het die lewendmakende Gees geword. ₄₆Die geestelike kom nie eerste nie maar die natuurlike, en daarna die geestelike. ₄₇Die eerste mens is uit die aarde en is stoflik; die tweede mens is uit die hemel. ₄₈Soos die stoflike mens was, so is ook die stoflike mense; en soos die hemelse mens is, so is ook die hemelse mense. ₄₉Soos ons die beeld van die stoflike mens was, sal ons ook die beeld van die hemelse wees.

₅₀Wat ek bedoel, broers, is dit: vlees en bloed kan nie aan die koninkryk van God deel kry nie. Die verganklike kan nie aan die onverganklike deel kry nie. ₅₁Kyk, ek maak 'n geheimenis aan julle bekend: Ons sal nie almal sterwe nie, maar ons sal almal verander word. ₅₂By die laaste trompet sal dit in 'n oomblik, in 'n oogknip gebeur, want die trompet sal weerklink, en die dooies sal as onverganklikes opgewek word, en ons sal verander word. ₅₃Hierdie verganklike liggaam moet met die onverganklike beklee word, en hierdie sterflike liggaam met die onsterflike.

₅₄En wanneer hierdie verganklike liggaam met die onverganklike beklee is, en hierdie sterflike liggaam met die onsterflike, dan sal die woord wat geskrywe staan, vervul word:

₅₈Daarom, liewe broers, wees standvastig, onwankelbaar, altyd oorvloedig in die werk van die Here, omdat julle weet dat julle inspanning in diens van die Here nie tevergeefs is nie.

₁Wat die kollekte vir die gelowiges in Jerusalem betref, moet julle ook maak soos ek dit in die gemeentes van Galasië gereël het. ₂Elke Sondag moet elkeen van julle na sy vermoë tuis iets opsy sit en dit opspaar, sodat die geldinsameling nie eers plaasvind as ek kom nie. ₃Wanneer ek dan gekom het, sal ek die manne wat julle daarvoor goedkeur, met briewe stuur om julle liefdegawe na Jerusalem toe weg te bring. ₄En as dit nodig is dat ek self ook gaan, kan hulle met my saamreis.

₅Ek sal na julle toe kom nadat ek deur Masedonië gereis het, want ek gaan deur Masedonië. ₆By julle sal ek moontlik oorbly of selfs die winter deurbring, dan kan julle my voorthelp op my verdere reis, waarheen dit ook al mag wees. ₇Ek wil julle nou nie net in die verbygaan besoek nie, maar ek hoop om 'n tydjie by julle deur te bring, as die Here dit toelaat. ₈Ek sal egter tot pinkster in Efese bly, ₉want hier staan 'n groot en belangrike deur vir my oop, maar hier is ook baie teenstanders.

₁₀Wanneer Timoteus kom, moet julle hom by julle laat tuis voel, want net soos ek, doen hy ook die werk van die Here. ₁₁Niemand moet op hom neersien nie. Julle moet hom help om sy reis in vrede voort te sit sodat hy na my toe kan kom. Ek verwag hom saam met die ander broers.

₁₂Wat die broer Apollos betref, ek het hom herhaaldelik versoek om saam met die broers na julle toe te gaan, maar hy wou beslis nie nou nie. Hy sal gaan sodra die tyd vir hom geleë is.

₁₃Wees waaksaam, staan vas in die geloof, wees manmoedig, wees sterk! ₁₄Laat alles by julle in liefde geskied.

₁₅Ek het nog 'n versoek aan julle, broers: julle weet van Stefanas en sy huisgesin, wat die eerste bekeerlinge in Agaje was, dat hulle hulle tot diens van die gelowiges gestel het. ₁₆Stel julle onder die leiding van sulke mense en van elkeen wat saam met hulle werk en arbei.

₁₇Ek verbly my oor die aankoms van Stefanas, Fortunatus en Agaïkus, want hulle het vir my die gemis aan julle vergoed. ₁₈Hulle het my gees verkwik en ook julle s'n. Wees erkentlik teenoor sulke manne.

₁₉Die gemeentes van die provinsie Asië stuur vir julle groete. Van Akwila en Priscilla en ook van die gemeente wat gereeld in hulle huis bymekaarkom: baie groete in die Here. ₂₀Al die broers stuur vir julle groete. Groet mekaar met die soen van Christelike broederskap.

₂₁Nou skryf ek met my eie hand: Groete, Paulus.

₂₂As iemand die Here nie liefhet nie – vervloek is hy! Marana ta – kom, Here!

₂₃Die genade van die Here Jesus sal by julle wees!

₂₄My liefde is by julle almal in Christus Jesus.

₁Vir die koorleier. Van die Koragiete. 'n Gedig.