Mense betrokke by die geboorte van Jesus – Dag 3

Lukas beklemtoon op ʼn besondere manier die menslikheid van die persone wat God gekies het om te gebruik. Sagaria, Elisabet, Maria — ek dink Lukas wil hê dat ons hulle as doodgewone mense moet sien.

Stel jou voor, die seremonie om Johannes sy naam te gee, het so amper in ʼn familietwis ontaard. Êrens in die middel van die besnydenisseremonie, toe hulle die kindjie Sagaria wou noem, het Elisabet teen alle gebruike van die tyd die seremonie onderbreek en daarop aangedring dat die seuntjie Johannes moet heet. Almal was geskok.

In die Midde-Ooste van daardie tyd het ouers hulle kinders of na ʼn familielid vernoem, of ʼn naam met profetiese betekenis gegee. Om die seuntjie na sy vader te vernoem, het geïmpliseer dat hy in sy pa se voetspore sou volg en ʼn priester sou word.

Enige ander naam het die teenoorgestelde geïmpliseer. Johannes sou nie in sy pa se voetspore volg nie. Hy sou dus nie sy pa se take aanleer nie. Hy sou nie ʼn priester word nie. En dit was dan ook presies wat gebeur het. Johannes se lewe het heeltemal anders uitgedraai as die van sy vader:

• Sagaria was ʼn priester; Johannes was ʼn profeet
• Johannes was ʼn nasireër; sy vader was nie
• Sagaria het tussen die mense gewoon; Johannes het in afsondering gewoon
• Sagaria was deel van die ou godsdiensbedeling, Johannes was nie

Wanneer ons waarlik in Jesus glo, kry ons ook ʼn nuwe naam, ʼn naam wat vir almal vertel dat ons anders gaan wees. Daardie naam is Christen. As Christen, moet ek en jy ook ons rug draai op wie ons was voordat ons ʼn Christen geword het.