Dagboek 2021 – 30 September

Van die vroegste tyd af hoor ons van God se verbond, dat Hy verbonde wil wees aan sy mense. By Noag en Abraham, maar veral by Moses, maak ons kennis daarmee. Moses kom van die berg af met die tafels van die wet. Duidelik wil God sy volk se God wees en hulle as sy volk hê; maar om God se volk te wees, moes hulle sy gebooie gehoorsaam. Deur die jare was dit duidelik dat dit te veel gevra was – die volk het gedurig oortree, en die straf sou nie uitbly nie. Jeremia het as profeet opgetree in ’n tyd toe dit besonder moeilik gegaan het met die volk. Jeremia het die teenspoed toegeskryf aan die ontrouheid van die volk en was diep onder die indruk van die toorn van die Here wat uitgeruk, afgebreek, platgeslaan en vernietig het.

Jeremia kom dan met die belofte van ’n nuwe tyd van opbou en plant. Die nuwe verbond wat gesluit sal word, sal heel anders wees as die vorige een wat die volk verbreek het. Waar die ou verbond se bepalings op tafels van klip geskryf was, sal God se woord op hul harte geskryf word. Om gehoorsaam te wees, sal nie meer eise wees nie, nie ’n gebod wat van buite afgedwing word nie, maar sal van binne, uit die hart kom. Diens aan God sal nie meer “moet” wees nie, maar “wil”. Hoe kon dit egter moontlik wees vir ’n volk wat soveel keer gefaal het? Dit kon en sal steeds moontlik wees vir mense wat ontdek het wat sondevergifnis werklik beteken; dat die las van skuld nie meer gedra hoef te word nie.

Ten opsigte van hierdie belofte het Jesus Christus en die koms van die Heilige Gees vir mense ’n lig laat opgaan. Ook jy kan vandag seker wees dat daar deur die geloof in Christus telkens vir jou ’n skoon blad geskep word deurdat God nie meer aan jou sondes dink nie. Kan dit wat mense uiterlik by jou ervaar, daarvan getuig dat sy woord op jou hart geskryf is?

Dr Piet (PJ) van Staden, Emeritus