Die wêreld bly altyd dieselfde
1Woorde van die Prediker, seun van Dawid en koning in Jerusalem.
2Alles kom tot niks, sê die Prediker, tot niks.
3Wat kry die mens vir sy geswoeg,
sy geswoeg in hierdie wêreld?
4Geslagte kom en geslagte gaan,
maar die wêreld bly altyd dieselfde.
5Die son kom op, die son gaan onder,
en dan haas hy hom weer na waar hy opkom.
6Die wind waai suid, draai noord,
waai hierheen en daarheen
en dan draai hy maar weer.
7Al die riviere loop in die see in,
maar die see word nooit vol nie.
Die riviere hou aan om te loop
na die plek toe waarheen hulle altyd geloop het.
8Woorde vervaag mettertyd,
en 'n mens kry nie klaar met praat nie.
Die oog kyk, maar kry nie klaar met kyk nie;
die oor hoor, maar kry nie klaar met hoor nie.
9Wat was, sal weer wees;
wat gebeur het, sal weer gebeur.
Daar is niks nuuts in hierdie wêreld nie.
10Kan jy van iets sê dit is nuut?
Nee, dit was lankal daar,
lank voor ons tyd.
11Wat verby is, word vergeet,
en ook wat later kom,
sal vergeet word deur dié wat daarna kom.
