Bybelleesrooster – Dag 266

₂“Hoe lank gaan jy nog aanhou praat?

Kom eers tot ander insigte dan kan ons verder praat.

₃Waarom word ons as diere beskou?

Is ons dan so dom in jou oë?

₄Jy is soos iemand wat homself in sy woede verskeur.

Moet alle mense van die wêreld af verdwyn om jou tevrede te stel?

Moet die rotse uit hulle plek losgeruk word?

₅“Die goddelose se lig sal beslis uitgedoof word,

die vlam van sy vuur sal ophou brand,

₆die lig in sy huis sal doodgemaak word

en die lamp langs hom uitgedoof word.

₇Sy kragtige treë sal al onsekerder word,

sy slim planne sal hom tot 'n val bring.

₈Hy sal aan sy voete gevang word deur 'n strik,

hy sal in 'n valstrik inloop.

₉'n Wip sal hom aan die hakskeen vang,

'n vangnet sal hom vasgryp.

₁₀'n Lus is vir hom op die grond weggesteek,

daar is 'n vanggat op sy pad.

₁₁Hy word van alle kante af met gevaar bedreig,

dit volg hom net waar hy gaan.

₁₂Die onheil wag hom gretig in,

die ongeluk wag vir hom.

₁₃'n Dodelike siekte sal sy vel wegvreet

en sy liggaamsdele verteer.

₁₄Hy sal uitgeruk word uit sy veilige huis,

hy sal weggelei word na waar die groot vrees heers.

₁₅Niks wat hy het, sal in sy woning oorbly nie,

oor sy woonplek sal brandende swael gestrooi word.

₁₆Sy wortels sal van onder af verdroog

en sy blare bo verlep.

₁₇Elke herinnering aan hom sal van die aarde af verdwyn,

sy naam sal nêrens meer bekend wees nie.

₁₈Hy sal uit die lig die duisternis in gestoot word,

hy sal uit die bewoonde wêreld verjaag word.

₁₉Hy sal geen kind of nakomeling

onder sy mense hê nie,

en daar sal niemand in sy woonplek oorbly nie.

₂₀Oor sy lot sal die mense van die ooste en die weste

die hande van verbasing saamslaan en met vrees vervul wees.

₂₁Só sal dit gaan met die huis van die slegte mens,

só sal die plek lyk van iemand wat nie vir God erken nie.”

₂“Hoe lank gaan julle my bly pynig

en my met woorde striem?

₃Dit is die soveelste keer dat julle my beledig

en my sleg behandel sonder om julle te skaam.

₄As ek werklik gedwaal het,

is my dwaling my eie saak.

₅Maar as julle julle teen my aanstel

en my veroordeel oor die smaad wat oor my gekom het,

₆weet dan dat dit God is wat my die onreg aandoen

en my in sy net gevange hou.

₇Ek skreeu: ‘Geweld!’ maar kry geen reaksie nie,

ek roep om hulp maar daar word nie aan my reg gedoen nie.

₈Hy het my pad versper, ek kan nie verder nie.

Hy het die donker laat toesak oor my pad.

₉Hy het my eer van my af weggestroop,

my aansien van my af weggeneem.

₁₀Aan alle kante breek Hy my af, sodat ek moet sterf,

Hy laat my hoop verdwyn soos 'n boom wat uitgeruk word.

₁₁Hy laat sy woede teen my losbreek,

Hy behandel my as vyand.

₁₂Sy magte het saam op my afgestorm,

hulle beleër my en omsingel my huis.

₁₃My broers het Hy van my verwyder,

my bloedverwante is van my vervreem,

₁₄my familie het my verlaat,

my bloedverwante het my vergeet.

₁₅My huismense en my slavinne beskou my as 'n vreemdeling,

ek het vir hulle soos 'n uitlander geword.

₁₆Ek roep my slaaf, maar hy antwoord my nie,

selfs al smeek ek hom.

₁₇My asem walg my vrou,

ek ruik sleg vir my eie broers.

₁₈Selfs kindertjies minag my,

as ek wil opstaan, spot hulle my.

₁₉Al my vertrouelinge verafsku my,

dié wat ek liefhet, het teen my gedraai.

₂₀Ek is net vel en been,

al my tande het uitgeval.

₂₁Kry my tog jammer, my vriende, kry my tog jammer!

Die hand van God het my swaar getref.

₂₂Waarom vervolg ook julle my soos God dit doen?

Kry julle nie genoeg nie?

₂₃Mag my woorde tog opgeskryf word,

mag dit ingegraveer word op 'n monument

₂₄met 'n ysterpen en lood,

vir altyd in 'n rots uitgekap.

₂₅Ek weet dat my Losser leef,

uiteindelik sal Hy op die aarde triomfeer!

₂₆Selfs nadat hierdie siekte my vel weggevreet het,

sal ek nog lewe en God sien.

₂₇Ek sal Hóm sien,

met my eie oë sal ek Hom sien, Hom en niemand anders nie.

Ek smag daarna met my hele lewe.

₂₈As julle dan sê julle wil my vervolg,

die wortel van die kwaad by my opspoor,

₂₉moet júlle die swaard vrees,

want in sy toorn straf God die sonde met die swaard.

Dan sal julle weet dat daar 'n regter is.”

₂“Ontsteltenis dwing my om te antwoord,

dit maak my haastig om te praat.

₃Ek hoor 'n teregwysing wat my beledig,

maar ek wil verstandig daarop antwoord:

₄Weet jy wat vroeër gebeur het,

van die tyd af toe die mens op die aarde geplaas is?

₅Jy weet tog dat die vreugde van die goddelose van korte duur is,

dat die blydskap van die godlose net 'n oomblik duur?

₆Al sou sy trots tot in die hemel reik

en sy kop aan die wolke raak,

₇sal hy soos sy eie uitwerpsel vir altyd vergaan.

Dié wat hom geken het, sal vra: ‘Waar is hy?’

₈Hy verdwyn soos 'n droom, hy is nêrens te vind nie,

hy raak weg soos 'n gesig in die nag.

₉Die oog wat hom gesien het, sal hom nie weer sien nie,

sy plek is vir altyd leeg.

₁₀Sy kinders sal die armes moet vergoed,

met sy eie hande sal hy sy rykdom moet teruggee.

₁₁Die jeugdige krag van sy liggaam

gaan saam met hom die graf in.

₁₂Hoewel die onreg soet smaak in sy mond

en hy dit wegsteek onder sy tong,

₁₃dit opgaar en nie wil laat vaar nie,

dit teen sy verhemelte vasdruk,

₁₄gaan sy kos omdraai in sy maag

en in hom word soos die gif van 'n slang.

₁₅Die ryk kos wat hy verslind het, gaan hy opgooi;

God sal hom dit laat opbring.

₁₆Wat hy drink, is soos slanggif,

dit maak hom dood soos die pik van 'n adder.

₁₇Hy sal nie die strome water geniet nie,

nie die strome heuning en dikmelk nie.

₁₈Wat hy met moeite verwerf het, moet hy teruggee,

hy kan dit nie geniet nie,

hy sal hom nie verlustig aan die weelde

wat hy deur sy besigheid verkry het nie.

₁₉Hy verdruk mos die armes en los hulle net so,

hy vat sommer vir hom 'n huis,

hy bou dit nie self nie.

₂₀Daar is geen einde aan sy gulsigheid nie,

hy kom nie vry van sy hebsug nie.

₂₁Niks ontsnap sy vraatsug nie,

daarom hou sy voorspoed nie stand nie.

₂₂Met sy oorvloed en al tref 'n ramp hom,

kom die swaarkry met volle krag op hom af.

₂₃Terwyl hy hom nog so vol eet,

laat God die woede van sy toorn oor hom losbreek,

oorval God hom met oorlog.

₂₄Hy vlug nog vir 'n ysterwapen,

dan deurboor 'n bronspyl hom.

₂₅Terwyl hy dit uit sy rug uit trek,

die glansende punt uit sy gal,

oorval die doodsvrees hom.

₂₆Al sy skatte is bestem om vernietig te word,

'n vuur verteer hom, selfs al word dit nie aangeblaas nie.

Dit verbrand wat in sy huis oorbly.

₂₇Die hemel ontbloot sy sonde,

die aarde kom teen hom in opstand.

₂₈Vloedwater spoel sy huis weg,

waterstrome op die dag van God se toorn.

₂₉Dit is die lot van die mens wat skuldig is voor God,

die deel van die een wat hom teen God verset.”

₂“Luister goed na my woorde;

so sal julle my die beste troos.

₃Verdra my terwyl ek praat,

en as ek klaar gepraat het, kan julle my verder bespot.

₄My klag is nie teen mense nie.

Waarom mag ek dan nie ongeduldig word nie?

₅Kyk na my, dan sal julle verstom staan

en van verbasing die hand op die mond lê.

₆As ek hieraan dink, skrik ek,

gaan ek aan die bewe:

₇Waarom bly die goddeloses aan die lewe,

word hulle oud en ryk en vernaam?

₈Hulle kinders raak gevestig rondom hulle,

hulle sien hulle nageslagte.

₉Daar is vrede in hulle huise, geen vrees nie,

die straf van God tref hulle nie.

₁₀Hulle bulle dek die koeie en slaan nie een oor nie,

hulle koeie kalf en het geen misgeboorte nie.

₁₁Hulle laat hulle kindertjies los rondloop soos kleinvee,

hulle kleintjies baljaar vrolik rond.

₁₂Hulle sing met begeleiding van die tamboeryn en die lier,

hulle is vrolik by die geluid van die fluit.

₁₃Hulle slyt hulle lewens in voorspoed,

hulle gaan in vrede die doderyk binne.

₁₄Maar tog is dit hulle wat vir God sê: ‘Laat staan ons, ons weier om u wil te ken.

₁₅Wat is die Almagtige dat ons Hom sou dien? Watter nut het dit om Hom te aanbid?’

₁₆“Maar hulle voorspoed is nie in hulle eie hande nie,

daarom bly ek weg van die raad wat van goddeloses af kom.

₁₇Hoe dikwels word die lewenslamp van die goddeloses uitgedoof,

kom 'n ramp oor hulle,

laat God in sy toorn onheil oor hulle kom?

₁₈Hoe dikwels is hulle soos kaf voor die wind,

soos stoppels wat weggewaai word deur die stormwind?

₁₉Spaar God dan sy rampe op vir die goddelose se kinders?

God moet hom tog straf dat hy dit self weet!

₂₀Hy moet sy ondergang met sy eie oë sien,

hy moet self die toorn van die Almagtige ondervind.

₂₁Wat kan sy familie hom skeel na sy dood,

as sy lewensdraad afgeknip is?

₂₂“Sou iemand vir God iets kon leer,

vir Hom wat selfs die sterkstes regeer?

₂₃“Die een mens sterf in sy volle krag

terwyl hy heeltemal tevrede en rustig leef,

₂₄terwyl hy blakend gesond is

en volop murg in sy bene het.

₂₅Die ander sterf in bitterheid

sonder dat hy voorspoed gesmaak het.

₂₆Saam lê hulle in die graf,

altwee oortrek van die wurms.

₂₇“Ek ken julle gedagtes,

die slim argumente waarmee julle my wil veronreg.

₂₈Julle sê: ‘Wat word van die huis van 'n belangrike man,

van die wonings van goddeloses?’

₂₉Het julle nie dié wat baie rondgaan, gevra nie,

het julle nie ag geslaan op wat hulle vertel nie?

₃₀Hulle sê 'n slegte man word op die dag van onheil gered,

hy word op die dag van toorn verskoon.

₃₁Wie spreek hom in sy gesig aan oor sy slegte gedrag,

wie vergeld hom vir wat hy gedoen het?

₃₂“Hy word na die graf gedra,

en by die hopie grond word daar wag gehou.

₃₃Die kluite van die graf pla hom nie.

Alle mense volg hom daarheen,

en voor hom is mense sonder tal daarnatoe.

₃₄Hoe kan julle my dan met sinlose praatjies probeer troos?

Julle argumente is niks anders as bedrog nie.”