Bybelleesrooster – Dag 235

₁Bel het ineengestort, dis klaar met Nebo!

Julle gode wat deur julle rondgedra is,

word nou op diere, op beeste gelaai.

Hulle het 'n vrag geword vir moeë diere.

₂Dit is klaar met julle gode,

hulle het ineengestort,

hulle kan hulle vrag nie dra nie

en word self in ballingskap weggevoer.

₃Luister na My, nageslag van Jakob,

almal wat oor is uit die nageslag van Israel,

julle vir wie Ek gedra het van julle geboorte af,

wat Ek vasgehou het vandat julle daar is.

₄Ook tot in julle ouderdom is Ek die Here,

tot in julle grysheid sal Ek julle dra.

Ek het julle gemaak en Ek sal julle vashou,

julle dra en julle red.

₅Met wie kan julle My vergelyk,

aan wie kan julle My gelykstel,

met wie kan julle My op een lyn stel,

wie kan 'n vergelyking met My deurstaan?

₆Mense gooi goud uit hulle geldsak uit

en weeg silwer op 'n skaal af;

hulle huur 'n goudsmid, en hy maak daarvan 'n afgodsbeeld.

Dan buig hulle voor hom en aanbid hom.

₇Hulle tel hom op hulle skouers en dra hom,

hulle sit hom op sy plek neer en hy staan daar,

hy kan nie van daardie plek af padgee nie.

As iemand na hom roep, antwoord hy nie,

hy help hom nie uit sy nood nie.

₈Dink hieraan en luister,

neem dit ter harte, julle oortreders.

₉Dink aan wat vroeër gebeur het, lank gelede;

Ek is God, daar is geen ander nie;

Ek is God, daar is niemand soos Ek nie.

₁₀Ek kondig vantevore aan wat later sal kom,

lank tevore al wat nog nie gebeur het nie.

Ek sê wat Ek besluit het en dit gebeur,

wat Ek wil, doen Ek.

₁₁Ek roep 'n roofvoël uit die ooste,

uit 'n ver land roep Ek 'n man wat my besluit sal uitvoer.

Ek het dit gesê, en Ek sal hom laat kom,

Ek het dit beplan en Ek sal dit doen.

₁₂Luister na My, julle hardkoppiges,

julle wat geen redding verdien nie.

₁₃Ek laat die redding naderkom,

dit is nie meer ver nie,

die verlossing wat Ek bring, sal nie lank uitbly nie.

Ek bring verlossing vir Sion

en openbaar my mag in wat Ek met Israel doen.

₁Klim af, gaan sit in die stof, Babel!

Gaan sit op die grond

sonder jou troon,

stad van die Galdeërs!

Jy sal nie langer vergelyk word met 'n jong vrou

wat fyn is en altyd haar sin kry nie.

₂Vat maalklippe en maal meel,

slaan jou sluier op, trek jou boklere uit,

maak jou onderlyf kaal en loop deur die rivier.

₃Jou geslagsdele sal kaal wees,

mense sal jou bekyk en jou bespot.

Ek, die Here, gaan jou straf,

Ek sal niemand verskoon nie.

₄Ons Verlosser is die Heilige van Israel,

sy Naam is die Here die Almagtige.

₅Sit doodstil, kruip weg in die donker,

stad van die Galdeërs!

Jy sal nie langer bekend staan

as die een wat heers oor al die koninkryke nie.

₆Ek was kwaad vir my volk,

Ek het hulle nie meer as my besitting beskou nie;

daarom het Ek hulle in jou mag oorgegee.

Maar jy het nie met hulle medelye gehad nie;

selfs op die oumense het jy 'n swaar juk gelê.

₇Jy het gedink jy sal altyd bestaan, altyd heers.

Jy het nie aan die gevolge gedink nie,

jy het nie gedink aan wat sal gebeur nie.

₈Luister dan nou hierna,

jy wat in wellus lewe,

jy wat so rustig woon,

jy wat dink:

daar is niemand soos ek nie,

ek sal nie sonder 'n sorg sit soos 'n weduwee nie,

en ek sal nie my inwoners verloor nie.

₉Altwee hierdie dinge sal jou oorval,

in een oomblik, op dieselfde dag:

jy sal jou inwoners verloor

en niemand sal vir jou sorg nie.

Dit sal jou voluit tref

ondanks jou baie toordery,

ondanks jou magdom beswerings.

₁₀Jy het op jou bose dade vertrou,

jy het gedink daar is niemand wat jou sien nie.

Jou wysheid en jou kennis het jou mislei,

en jy het gedink:

daar is niemand soos ek nie.

₁₁Maar daar kom 'n ramp oor jou

wat jy nie kan besweer nie,

onheil oorval jou,

en jy kan dit nie met 'n losprys keer nie.

Jou ondergang kom skielik,

jy het dit nie verwag nie.

₁₂Gaan maar aan met jou beswerings

en jou baie toordery

waarmee jy jou van jongs af al ophou.

Dalk bereik jy iets daarmee,

dalk skrik jy jou vyande daarmee af!

₁₃Jy het jou moeg gemaak met jou baie voortekens.

Laat jou voorspellers nou optree,

laat hulle jou help,

hulle wat die hemel opdeel

en die sterre bekyk,

hulle wat elke maand bekend maak

wat oor jou gaan kom.

₁₄Maar hulle het soos stoppels geword,

hulle gaan verbrand.

Hulle kan hulleself nie red van die vlamme nie.

Daar bly nie eens kole oor om jou by warm te maak nie,

'n vuur om by te sit nie.

₁₅Dit is wat jy het aan dié met wie jy jou ophou,

met wie jy jou van jongs af inlaat.

Hulle het almal gedwaal,

daar is niemand wat jou kan red nie.

₁Luister, nageslag van Jakob,

julle wat julleself Israel noem

en wat uit Juda voortkom,

julle wat in die Naam van die Here 'n eed aflê

en die God van Israel aanbid,

maar nie eerlik en opreg nie;

₂julle noem julleself na die heilige stad

en julle maak staat op die God van Israel,

op Hom wie se Naam die Here die Almagtige is.

Luister hierna:

₃Ek het wat vroeër gebeur het,

lank tevore reeds aangekondig,

uit my mond is dit gehoor,

Ek het dit bekend gemaak.

Toe het Ek dit skielik laat gebeur.

₄Omdat Ek weet dat julle hardkoppig is,

dat julle so weerbarstig soos 'n stuk yster is

en dat julle kop so hard soos brons is,

₅daarom het Ek dit lank tevore vir julle aangekondig,

en dit aan julle bekend gemaak voordat dit gebeur het

sodat julle nie kon sê: “Ons afgode het dit gedoen,

ons afgodsbeelde het beveel dat dit moet gebeur” nie.

₆Julle het dit alles gehoor, julle kon dit alles self sien,

sal julle dan nie daarvan getuig nie?

Van nou af laat Ek julle nuwe dinge hoor,

dinge wat verborge was, waarvan julle niks geweet het nie.

₇Ek gaan dit nou doen, dit was nie voorheen daar nie.

Voor vandag het julle nie daarvan gehoor nie,

julle kan nie sê:

“Ons het dit al geweet” nie.

₈Julle het nog niks daarvan gehoor nie

en julle weet nog niks daarvan nie.

Julle kon dit nie vantevore hoor nie,

want Ek het geweet dat julle nie vertrou kan word nie,

dat julle van julle geboorte af al as oortreders bekend is.

₉Ter wille van my Naam bedwing Ek my toorn,

ter wille van my eer tree Ek nie op teen julle nie

dat julle nie vernietig word nie.

₁₀Ek het jou gelouter,

maar nie soos silwer gelouter word nie,

Ek het jou gelouter in die smeltkroes van ellende.

₁₁Ter wille van Myself en daarom alleen, doen Ek dit,

Ek laat my Naam nie oneer aandoen nie.

Ek gee die eer wat My toekom, aan niemand anders nie.

₁₂Luister na My, Jakob,

luister, Israel, vir wie Ek geroep het:

Ek is die Here,

Ek is die eerste, en Ek is die laaste.

₁₃Met my eie hand het Ek die aarde se fondamente gelê,

deur my mag het Ek die hemelkoepel oopgesprei:

Ek het hulle te voorskyn geroep

en hulle het tot stand gekom.

₁₄Kom almal bymekaar, luister.

Wie van die gode het aangekondig wat nou gaan gebeur?

Die Here het iemand lief,

en dié sal aan Babel doen wat hy wil

en sy mag teen die Galdeërs laat geld.

₁₅Ek, Ek het dit gesê, Ek het hom geroep,

Ek het hom laat kom,

en hy sal voorspoedig wees in wat hy moet doen.

₁₆Kom nader na My toe

en luister hierna:

Van die begin af al het Ek niks geheim gehou nie,

vandat iets begin gebeur het, is Ek nog altyd daar.

En nou, die Here God het my en sy Gees gestuur.

₁₇So sê die Here, jou Verlosser,

die Heilige van Israel:

Ek is die Here jou God

wat jou onderrig tot jou beswil,

wat jou lei op die pad waarop jy moet gaan.

₁₈As jy maar aan my gebooie gehoorsaam was,

sou daar voorspoed en redding vir jou gekom het,

so onkeerbaar soos 'n rivier, soos die golwe van die see.

₁₉Jou nageslag sou so baie gewees het soos sand,

jou afstammelinge so volop soos sandkorrels,

en Ek sou toegesien het dat hulle nie vernietig

en uitgeroei word nie.

₂₀Gaan uit Babel uit,

vlug weg van die Galdeërs af!

Jubel dit uit,

maak hierdie aankondiging

en laat dit weerklink tot in die uithoeke van die aarde;

sê: “Die Here het sy dienaar Jakob verlos!”

₂₁Sy volk het nie dors gekry

toe Hy hulle deur 'n droë wêreld gelei het nie.

Hy het vir hulle water uit 'n rots laat stroom,

Hy het die rots gekloof

en daar het water uitgestroom.

₂₂Maar vir die goddeloses

is daar geen vrede nie, sê die Here.

₁Luister na my, eilande,

gee aandag, nasies wat ver is!

Die Here het my voor my geboorte al geroep;

toe ek nog in my moeder se liggaam was,

het Hy my op my naam genoem.

₂Hy het my mond soos 'n skerp swaard gemaak,

my in die skaduwee van sy hand verberg,

Hy het my 'n skerp pyl gemaak

en my in sy pylkoker weggesteek.

₃Hy het vir my gesê: Jy is my dienaar,

jy is Israel, deur jou maak Ek my mag bekend.

₄Ek het gedink: ek het my tevergeefs vermoei,

ek het my heeltemal verniet afgesloof.

Maar die Here sál aan my reg laat geskied,

my God sál my beloon.

₅En nou maak die Here 'n aankondiging,

Hy wat my in die moederskoot al sy dienaar gemaak het

om Jakob na Hom toe terug te bring

sodat Israel nie meer verstrooi sal wees nie.

Die Here het my 'n belangrike opdrag gegee

en my God gee my die krag om dit te doen.

₆Hy het gesê: Dit is nie genoeg dat jy my dienaar is

om die stamme van Jakob te herstel

en om die Israeliete wat gered is,

terug te bring nie;

Ek maak jou 'n lig vir die nasies

sodat die redding wat Ek bewerk,

die uithoeke van die aarde sal bereik.

₇So sê die Here,

die Heilige van Israel, sy Verlosser,

vir dié een wat diep verag is,

wat deur die nasies verafsku word

en wat 'n dienaar van regeerders is:

Konings sal sien wat gebeur en sal opstaan,

leiers sal buig

tot eer van die Here wat getrou is,

die Heilige van Israel wat jou uitverkies het.