Erdewerk

Erdewerk is dikwels in die Ou Nabye Ooste gebruik. Dit was goedkoop en redelik maklik om mee te werk. Potte, panne en bekers is sommige van die voorbeelde van die eindprodukte, maar daar was ook olielampe en ander gebruiksartikels in en om die huis.

Erdewerk was breekbaar en moes gereeld vervang word. Wanneer ʼn pot gebreek het, is die skerwe soms weer gebruik, byvoorbeeld as ʼn skraper, soos in Job 2:8.

Gewone erdeware vir gebruik in die huis is gewoonlik plaaslik vervaardig. Dit het ʼn eenvoudige vorm gehad en tot en met die Romeinse tydperk is hierdie voorwerpe selde versier, indien ooit.

Daarteenoor is luukse items, soos reukwaterbottels, soms ingevoer en dit was geverf en versier. Sedert die eerste eeu v.C., byvoorbeeld, is erdeware van Griekeland af ingevoer. Boonop is baie oorblyfsels van groot, soliede bekers, wat gebruik is om produkte soos wyn, koring of olyfolie, oorsee te vervoer, gevind. Hierdie soort beker is dwarsdeur die Middellandse kusgebied gebruik.

In die eerste en tweede eeu n.C. was die mees bekende tipe erdewerk die sogenaamde “Oosterse Terra Sigillata”. Dit kan uitgeken word aan die oranje of geel blink glasuur wat op die erdewerk aangebring is.

Baie items uit die Nuwe Testamentiese tydperk, wat uit Rome ingevoer is of nagebootste Romeinse items, wat plaaslik vervaardig is, is gevind. 

Daarbenewens is baie eenvoudige, onversierde erdewerk uit dieselfde tydperk gevind. Dit kan verbind word aan ʼn groeiende begeerte in sekere Joodse sirkels om uitdrukking te gee aan hulle eie etniese en godsdienstige identiteit.

Vir argeoloë is potskerwe ʼn belangrike bron van inligting. Omdat die vorm van die voorwerpe mettertyd verander het, is dit dikwels moontlik om op grond van die vorm van ʼn pot te kan sê gedurende watter tydperk en gewoonlik ook in watter streek dit vervaardig is. Wanneer potskerwe in die puin van ʼn gebou gevind is, kan dit ook gebruik word om vas te stel wanneer die gebou opgerig is.