Belial

In die Nuwe Testament is Belial die naam vir Satan, die koning van wetteloosheid.

Belial is ʼn Hebreeuse woord wat “waardeloos”, “wetteloos” of “verdorwe” beteken. Mense wat immoreel optree, word soms “seuns van Belial” genoem (dit is, “seuns van wetteloosheid”, “wetttelose mense”) in die Ou Testament.

In Joodse tekste uit die bybelse tyd word Belial ook ʼn paar maal genoem. Daar word die naam dikwels per abuis as “Beliar” geskryf. In hierdie tekste is Belial of “Beliar” ʼn naam vir Satan, die koning van wetteloosheid. Die Nuwe Testament gebruik Belial op soortgelyke wyse (sien 2 Korintiërs 6:15). In 2 Tessalonisense 2:3 word Satan “die wettelose mens” genoem, wat eintlik ʼn vertaling van Belial is.