Haggai

Haggai is ʼn profeet wat sy optrede omstreeks 520 v.C. in die Persiese provinsie Juda begin. Hy roep die volk op om die tempel van God te herbou.

Die boek Haggai is na hom vernoem.

Die naam Haggai beteken “feeskind”.

Haggai is ʼn tydgenoot van die profeet Sagaria (Esra 5:1; Esra 6:14).

Die tempel in Jerusalem is in 586 v.C. deur die Babiloniërs verwoes. Toe Kores, die koning van Persië, die ballinge uit Juda toelaat om na hulle land toe terug te keer, gee hy aan hulle opdrag om die tempel in Jerusalem te herbou.

Maar die mense in Juda stel uit om die tempel te herbou, en verkies om eers hulle eie huise te bou (Haggai 1:4). Saam met die profeet Sagaria, spoor Haggai die terugkerende ballinge aan om met die herbou van die tempel van God te begin. Hy spreek veral die goewerneur van Juda, Serubbabel, en die hoëpriester Jesua aan (Haggai 1:1).

Haggai verduidelik dat die droogte en die slegte oes in Juda die gevolg is van hulle uitstel om die tempel te bou. As hulle wel met die herbou van die tempel begin, sal seëninge weer op die land neerdaal. Dinge sal ook beter gaan met die goewerneur, Serubbabel.

In sy laaste toespraak spreek Haggai vir Serubbabel aan. Hy sê dat God die mag van al die volke sal verbreek, en dat Hy Serubbabel uitgekies het om sy dienaar te wees (Haggai 2:20-23).