JOB 29

₂“Kon dit maar weer met my gaan soos lank gelede,

soos in die dae toe God nog sy hand oor my gehou het,

₃toe sy lig beskermend oor my geskyn het

en my pad in die donker verlig het.

₄Dit was die beste jare van my lewe

toe ek nog 'n vertroueling van God was.

₅Toe was die Almagtige by my

en my kinders rondom my.

₆Ek het oral voorspoed geniet:

volop dikmelk en strome olyfolie.

₇Wanneer ek na die stadspoort toe gegaan het,

my plek op die stadsplein gaan inneem het,

₈het die jongmanne opsy gestaan as hulle my sien,

het die ou manne eerbiedig opgestaan.

₉Die leiers het stilgebly,

hulle het nie gepraat nie.

₁₀Die vernames het nie 'n woord gesê nie,

hulle het uit eerbied geswyg.

₁₁Dié wat van my gehoor het, het goed van my gepraat,

dié wat my gesien het, het my geprys

₁₂omdat ek die armes gered het wat om hulp roep,

die weeskind en dié wat geen helper het nie.

₁₃Die man wat met ondergang bedreig was,

het my vir sy redding gedank,

en ek het die hart van die weduwee bly gemaak.

₁₄Ek het reg en geregtigheid laat geskied;

vir my was dit vanselfsprekend,

so vanselfsprekend as om klere aan te trek.

₁₅Ek was oë vir die blindes

en voete vir die kreupeles,

₁₆ek was 'n vader vir die armes,

ek het selfs onbekendes se regsaak behartig.

₁₇Ek het die mag van dié wat onreg doen, gebreek,

ek het die prooi uit hulle tande weggeruk.

₁₈Daarom het ek gedink:

ek sal eendag sonder sorge sterf in my eie huis,

my lewensdae sal meer wees as wat daar sand is,

₁₉ek sal wees soos 'n boom met sy wortels by die water

en elke môre dou op sy takke,

₂₀ek sal altyd nuwe krag hê,

ek sal my man kan staan.

₂₁Mense het vol verwagting na my geluister,

hulle het in spanning gewag op my raad.

₂₂Nadat ek gepraat het, het hulle niks gesê nie,

hulle het my woorde ingedrink,

₂₃hulle het daarop gewag soos op 'n reënbui,

hulle het daarna gesmag soos na die laat reëns.

₂₄Ek was vriendelik met hulle

toe hulle geen hoop meer gehad het nie,

my goedgesindheid het verhoed dat hulle ondergaan.

₂₅Ek het hulle die koers gewys,

ek was hulle leier,

ek was tussen hulle soos 'n koning tussen sy soldate,

soos een wat treurendes troos.”