Moet jou nie daaroor kwel dat mense ryk word nie
1Vir die koorleier. Van die Koragiete. 'n Psalm.
2Luister hierna, al julle volke,
gee aandag, julle almal wat die wêreld bewoon,
3elke mens, sonder uitsondering,
ryk en arm!
4My mond gaan suiwer wysheid praat;
wat ek gaan sê, sal van insig getuig,
5want ek hoor 'n woord wat my wysheid gee
en terwyl ek op die lier speel, wil ek 'n geheimenis verklaar.
6Waarom sou ek my in moeilike tye kwel
as ek bedreig word deur die onreg van bedrieërs,
7van mense wat net op hulle besittings vertrou
en met hulle groot rykdom spog?
8Een mens kan tog nie 'n ander loskoop van die dood
en aan God 'n losprys vir hom betaal nie?
9Die prys vir 'n mens se lewe is te hoog.
Wat hy kan betaal, sal nooit genoeg wees
10dat hy vir altyd sal lewe
en die dood nooit sal smaak nie.
11Elkeen sien dit tog:
wyse mense sterwe net soos dwase en sotte,
en laat hulle besittings aan ander na.
12Die graf is vir altyd hulle tuiste;
van geslag tot geslag is dit hulle woonplek,
al het hulle eenmaal grond op hulle naam gehad.
13Met weelde en al leef die mens nie vir altyd nie;
soos die diere, so kom die mens ook tot 'n einde.
14Dit is die lot ook van mense wat op hulleself vertrou,
die uiteinde van dié wat ingenome is met hulleself. Sela
15Soos skape is hulle bestem om te sterwe;
die dood is hulle wagter.
Sonder meer daal hulle in die graf in;
in die doderyk verdwyn alles waarop hulle vertrou het;
vir hulle bestaan dit nie meer nie.
16Maar vir my sal God loskoop uit die mag van die dood;
ek sal aan Hom behoort. Sela
17Moet jou nie daaroor kwel dat mense ryk word,
dat hulle besittings baie word nie,
18want as hulle sterf, neem hulle niks saam nie;
hulle besittings sal hulle nie volg nie.
19Al verlustig 'n mens hom in 'n voorspoedige lewe,
en al prys die mense hom omdat dit met hom goed gaan,
20soos sy voorvaders sal ook hy moet sterwe
en hy sal die lig nooit weer sien nie.
21Die mens wat met weelde en al 'n dwaas bly,
is soos 'n dier wat vergaan.
