NUMERI 32

₁Die stamme Ruben en Gad het groot troppe vee besit. Hulle het gesien dat die Jaser- en Gileadstreke goeie veewêreld is, ₂en het toe vir Moses, die priester Eleasar en die volksleiers gaan sê: ₃“Die streke Atarot, Dibon, Jaser, Nimra, Gesbon, Elale, Sibma, Nebo en Baäl-Meon ₄wat deur die Here vir die volk Israel verower is, is goeie veewêreld, en ons het baie vee. ₅As u dit goedvind,” het hulle gesê, “gee dan hierdie gebied vir ons as besitting en moet ons nie verplig om deur die Jordaan te trek nie.”

₆Moses sê toe vir hulle: “Moet julle volksgenote gaan veg terwyl julle hier bly? ₇Waarom wil julle die ander Israeliete ontmoedig om na die land toe te trek wat die Here vir hulle gegee het? ₈So het julle voorvaders ook gemaak toe ek hulle van Kades-Barnea af gestuur het om die land te verken. ₉Hulle het tot by Eskolspruit gegaan en die land verken, en toe die Israeliete ontmoedig, sodat hulle nie na die land toe wou gaan wat die Here vir hulle gegee het nie. _10-11Dié dag het die Here baie kwaad geword omdat hulle Hom nie getrou gevolg het nie. Hy het met 'n eed verklaar dat die manne van twintig jaar en ouer wat uit Egipte getrek het, nie die land sou sien wat Hy met 'n eed aan Abraham, Isak en Jakob beloof het nie. ₁₂Net Kaleb seun van Jefunne, die Kenassiet, en Josua seun van Nun sal die land sien, want hulle het die Here getrou gevolg. ₁₃Die Here was baie kwaad vir Israel en het hulle veertig jaar lank in die woestyn laat rondswerf, totdat die hele geslag omgekom het wat in sy oë verkeerd gedoen het. ₁₄En nou kom julle, sondaarsgeslag, net soos julle voorvaders destyds, en julle maak die Here nog meer kwaad vir Israel. ₁₅As julle nou aan Hom ontrou is, sal Hy die hele volk nog langer in die woestyn laat bly en hulle tot niet laat gaan.”

₁₆Hulle het toe vir Moses gesê: “Ons sal hier krale bou vir ons kleinvee en stede vir ons gesinne, ₁₇maar ons sal dadelik ons wapens vat en aan die voorpunt van die Israeliete trek totdat ons hulle by hulle bestemming gebring het. Intussen kan ons gesinne in die versterkte stede woon en so sal hulle veilig wees teen die inwoners van die land. ₁₈Ons sal nie na ons huise toe terugkom voordat elke Israeliet sy besitting ontvang het nie. ₁₉Ons wil nie saam met hulle aan die westekant van die Jordaan ons besitting hê nie, ons wil ons besitting hier oos van die Jordaan hê.”

₂₀Toe het Moses vir hulle gesê: “Doen dit dan. Vat julle wapens en trek op voor die ark van die Here uit om te gaan veg. ₂₁Al julle gewapende manne moet deur die Jordaan gaan en voor die ark van die Here uit optrek, totdat Hy sy vyande verslaan het. ₂₂Eers wanneer die Here die land onderwerp het, mag julle terugkom en sal julle vrygestel wees van julle verpligting teenoor die Here en teenoor Israel. Dan kan julle hierdie gebied uit die hand van die Here ontvang as julle besitting. ₂₃Maar as julle dit nie doen nie, sondig julle teen die Here en moet julle weet dat julle sonde julle sal agterhaal. ₂₄Bou gerus die stede vir julle gesinne en die krale vir julle kleinvee, maar doen wat julle gesê het.”

₂₅Die mense van Gad en Ruben het toe vir Moses gesê: “Ons sal doen soos u gesê het. ₂₆Ons vrouens en kinders, ons kleinvee en ons beeste sal hier in die stede van Gilead bly, ₂₇maar al ons gewapende manne sal voor die ark van die Here uit optrek om te gaan veg soos u gesê het.”

₂₈Moses het toe vir die priester Eleasar, vir Josua seun van Nun en vir die leiers van die stamme van Israel ₂₉gesê: “As die mense van Gad en Ruben, al hulle gewapende manne, saam met julle deur die Jordaan gaan en voor die ark van die Here uit optrek om te gaan veg, en die land aan julle onderwerp is, moet julle die Gileadgebied aan hulle as 'n besitting gee. ₃₀Maar as hulle gewapende manne nie saam met julle gaan nie, moet hulle tussen julle in Kanaän 'n besitting kry.”

₃₁Die mense van Gad en Ruben het toe geantwoord: “Ons sal doen wat die Here vir ons gesê het. ₃₂Ons gewapende manne sal voor die ark van die Here uit optrek na Kanaän toe, maar ons besitting moet hier oos van die Jordaan wees.”

₃₃Moses het toe die koninkryk van koning Sihon van die Amoriete, en die koninkryk van koning Og van Basan, die hele streek met sy stede en die gebied daar rondom, aan die stamme Gad en Ruben en aan die halwe stam van Manasse seun van Josef gegee.

₃₄Die mense van Gad het Dibon, Atarot, Aroër, ₃₅Atrot-Sofan, Jaser, Jogboha, ₃₆Bet-Nimra en Bet-Haram as vestingstede ingerig en ook krale vir hulle kleinvee gebou.

₃₇Die mense van Ruben het die volgende stede herbou: Gesbon, Elale, Kirjatajim, ₃₈Nebo, Baäl-Meon, waarvan die naam verander is, en Sibma. Hulle het die ander stede wat hulle herbou het, se name behou.

₃₉Die afstammelinge van Makir seun van Manasse het na Gilead toe gegaan, dit verower en die Amoriete wat daar was, uitgedryf. ₄₀Moses het Gilead toe aan die mense van Makir seun van Manasse gegee, en hulle het daar gaan woon.

₄₁Jaïr, ook 'n afstammeling van Manasse, het die tentdorpe gaan verower, en hulle tentdorpe van Jaïr genoem.

₄₂Nobag het Kenat en sy buitedorpe gaan verower, en die plek Nobag genoem, na homself.