PSALM 62

₁VIR die musiekleier; op die wysie van: „Jedútun.” 'n Psalm van Dawid.

₂Ja, my siel is stil tot God; van Hom is my heil.

₃Hy alleen is my rots en my heil, my rotsvesting; ek sal nie grootliks wankel nie.

₄Hoe lank sal julle aanstorm op 'n man, julle almal hom verbrysel soos 'n muur wat oorhang, 'n omgestote klipmuur?

₅Ja, hulle hou raad om hom van sy hoogte af te stoot; hulle het behae in leuens; met hul mond seën hulle, maar met hul binneste vloek hulle. Sela.

₆Wees net maar stil tot God, my siel, want van Hom is my verwagting!

₇Sekerlik, Hy is my rots en my heil, my rotsvesting; ek sal nie wankel nie.

₈By God is my heil en my eer; die rots van my sterkte, my toevlug is in God.

₉Vertrou op Hom altyd, o volk! Stort julle hart uit voor sy aangesig! God is 'n toevlug vir ons. Sela.

₁₀Ja, nietigheid is die mensekinders, leuens is die aansienlikes; in die weegskaal moet hulle opgaan, almal saam is hulle minder as nietigheid.

₁₁Vertrou nie op verdrukking en bou geen ydele hoop op rowery nie; as die vermoë aangroei, sit daar die hart nie op nie!

₁₂Een ding het God gespreek, twee is dit wat ek gehoor het: dat die sterkte aan God behoort,

₁₃en aan U, o Here, behoort die goedertierenheid; want U vergeld elkeen na sy werk.