SPREUKE 31

₁DIE woorde van Lémuël, die koning van Massa, waarmee sy moeder hom vermaan het:

₂Wat, my seun, ja wat, seun van my skoot, ja wat, seun van my geloftes, sal ek sê?

₃Gee jou krag nie aan vroue of jou omgang aan die wat konings uitroei nie.

₄Die konings, o Lémuël, die konings moet nie wyn drink nie, en die vorste moet nie sterk drank begeer nie;

₅anders drink hy en vergeet die insettinge en verdraai die reg van al die ellendiges.

₆Gee sterk drank aan hom wat wil ondergaan, en wyn aan die wat bitter bedroef is.

₇Laat hy drink en sy armoede vergeet en aan sy moeite nie meer dink nie.

₈Maak jou mond oop vir die stomme, vir die regsaak van almal wat wegkwyn.

₉Maak jou mond oop, oordeel regverdig, en verskaf reg aan die ellendige en die behoeftige.

₁₀Alef. Wie sal 'n deugsame vrou vind? want haar waarde is ver bo korale.

₁₁Bet. Die hart van haar man vertrou op haar, en aan wins sal dit hom nie ontbreek nie.

₁₂Gimel. Sy doen aan hom goed, en nie kwaad nie, al die dae van haar lewe.

₁₃Dalet. Sy sorg vir wol en vlas, en sy werk met gewillige hande.

₁₄He. Sy is soos die skepe van 'n handelaar — van ver af bring sy haar brood in.

₁₅Wau. En sy staan op as dit nog nag is en gee voedsel aan haar huisgesin en die bestemde deel aan haar diensmeisies.

₁₆Sajin. Sy dink na oor 'n stuk grond en koop dit, van die vrug van haar hande plant sy 'n wingerd.

₁₇Get. Sy omgord haar lendene met krag en hou haar arms stewig.

₁₈Tet. Sy voel dat haar wins goed is, in die nag gaan haar lamp nie dood nie.

₁₉Jod. Sy steek haar hande uit na die spinstok, en haar handpalms hou die spoel vas.

₂₀Kaf. Sy brei haar handpalm uit na die ellendige, en sy steek haar hande uit na die behoeftige.

₂₁Lamed. Sy is nie bevrees vir haar huisgesin vanweë die sneeu nie, want haar hele huisgesin dra skarlaken stof.

₂₂Mem. Sy maak vir haarself dekens, haar tabberd is van fyn linne en purper.

₂₃Noen. Haar man is bekend in die poorte as hy saam met die oudstes van die land sit.

₂₄Samek. Sy maak hemde en verkoop dit, en gordels lewer sy aan die handelaars.

₂₅Ajin. Sterkte en eer is haar kleed, en sy lag oor die dag wat kom.

₂₆Pe. Haar mond maak sy oop met wysheid, en vriendelike onderrigting is op haar tong.

₂₇Sade. Opmerksaam gaan sy die werksaamhede van haar huis na, en die brood van luiheid eet sy nie.

₂₈Kof. Haar seuns tree op en noem haar gelukkig, haar man ook, en hy prys haar:

₂₉Resj. Baie dogters het hulle knap gedra, maar jy oortref hulle almal.

₃₀Sjin. Die bevalligheid is bedrog, en die skoonheid is nietigheid; 'n vrou wat die Here vrees, sy moet geprys word.

₃₁Tau. Gee haar van die vrug van haar hande, en laat haar werke haar prys in die poorte.