JONA 2

₁EN Jona het tot die Here sy God gebid uit die ingewande van die vis

₂en gesê: Uit my benoudheid het ek die Here aangeroep, en Hy het my verhoor; uit die binneste van die doderyk het ek geroep om hulp — U het my stem gehoor.

₃U tog het my in die diepte gewerp, in die hart van die see, sodat 'n stroom my omring het; al u bare en u golwe het oor my heengegaan.

₄Toe het ek gesê: Ek is weggestoot, weg van u oë; tog sal ek weer u heilige tempel aanskou.

₅Waters het my omring tot aan die siel toe, die vloed was rondom my; seegras was om my hoof gedraai.

₆Ek het afgedaal tot by die grondslae van die berge, die grendels van die aarde het my vir altyd ingesluit; maar U het my lewe uit die kuil opgetrek, Here my God!

₇Toe my siel in my versmag het, het ek aan die Here gedink; en my gebed het tot by U gekom in u heilige tempel.

₈Die wat nietige afgode vereer, verlaat die Een wat vir hulle goedertieren is.

₉Ek daarenteen sal aan U offer met 'n stem van lof; wat ek beloof het, sal ek betaal. Die heil behoort aan die Here.

₁₀Daarop het die Here die vis beveel om Jona op die droë grond uit te spuug.