I KORINTHIËRS 14

₁JAAG die liefde na, en beywer julle met die oog op die geestelike gawes, maar veral om te profeteer.

₂Want hy wat in 'n taal spreek, spreek nie tot mense nie, maar tot God; want niemand verstaan dit nie, maar deur die Gees spreek hy verborgenhede.

₃Maar hy wat profeteer, spreek tot die mense woorde van stigting en troos en bemoediging.

₄Hy wat in 'n taal spreek, stig homself; maar hy wat profeteer, stig die gemeente.

₅Ek wens dat julle almal in tale spreek, maar nog liewer dat julle profeteer. Want hy wat profeteer, is groter as hy wat in tale spreek, of hy moet dit uitlê, sodat die gemeente stigting kan ontvang.

₆Maar nou, broeders, as ek na julle kom en in tale spreek, tot watter nut sal ek vir julle wees as ek nie met julle spreek òf deur 'n openbaring, òf deur kennis, òf deur profesie, òf deur lering nie?

₇Net soos met lewelose dinge wat 'n klank gee, 'n fluit of 'n siter, as hulle nie 'n onderskeid in toon laat hoor nie, hoe sal 'n mens weet wat op die fluit of siter gespeel word?

₈Want as die basuin ook 'n onduidelike klank gee, wie sal klaarmaak vir die oorlog?

₉Net so julle ook, as julle met die tong geen verstaanbare woord uitbring nie, hoe sal 'n mens weet wat gespreek word? Want julle sal wees soos mense wat in die wind praat.

₁₀Daar is wie weet hoeveel soorte tale in die wêreld, en geeneen daarvan is sonder klank nie.

₁₁As ek dan die betekenis van die klank nie ken nie, sal ek vir die spreker 'n vreemdeling wees, en die spreker sal vir my 'n vreemdeling wees.

₁₂So moet julle ook, terwyl julle streef na geestelike gawes, probeer om uit te munt tot stigting van die gemeente.

₁₃Daarom moet hy wat in 'n taal spreek, bid dat hy dit kan uitlê.

₁₄Want as ek in 'n taal bid, dan bid my gees, maar my verstand is onvrugbaar.

₁₅Hoe staan die saak dan? Ek sal met die gees bid, maar ek sal ook met die verstand bid. Ek sal met die gees psalmsing, maar ek sal ook met die verstand psalmsing.

₁₆Anders, as jy met die gees dank, hoe sal hy wat die plek van 'n onkundige inneem, amen sê op jou danksegging, aangesien hy nie weet wat jy sê nie?

₁₇Want jy dank wel goed, maar die ander een word nie gestig nie.

₁₈Ek dank my God dat ek meer in tale spreek as julle almal;

₁₉maar in die gemeente wil ek liewer vyf woorde met my verstand spreek om ook ander te onderrig, as tienduisend woorde in 'n taal.

₂₀Broeders, moenie kinders wees in die verstand nie, maar wees kinders in die boosheid en wees volwassenes in die verstand.

₂₁In die wet is geskrywe: Ek sal deur mense van ander tale en deur ander lippe tot hierdie volk spreek, en ook so sal hulle na My nie luister nie, sê die Here.

₂₂Die tale is dus 'n teken nie vir die gelowiges nie, maar vir die ongelowiges; die profesie egter is nie vir die ongelowiges nie, maar vir die gelowiges.

₂₃As die hele gemeente dan saam vergader het en hulle sou almal in tale spreek en daar kom onkundiges of ongelowiges binne, sal hulle nie sê dat julle kranksinnig is nie?

₂₄Maar as almal profeteer en daar 'n ongelowige of 'n onkundige binnekom, dan word hy deur almal oortuig, deur almal beoordeel;

₂₅en so kom die geheime van sy hart aan die lig. En so sal hy op sy aangesig val, God aanbid, en verkondig dat God werklik onder julle is.

₂₆HOE staan die saak dan, broeders? Wanneer julle saamkom, dan het elkeen van julle 'n psalm of 'n lering of 'n taal of 'n openbaring of 'n uitlegging — laat alles tot stigting geskied.

₂₇En as iemand in 'n taal spreek, laat dit dan wees twee of hoogstens drie, en by beurte; en laat een dit uitlê.

₂₈Maar as daar geen uitlêer is nie, laat hy in die gemeente swyg, en laat hy met homself en met God spreek.

₂₉Laat twee of drie profete spreek en die ander dit beoordeel.

₃₀Maar as daar iets geopenbaar is aan 'n ander wat daar sit, laat die eerste swyg.

₃₁Want julle kan almal een vir een profeteer, sodat almal kan leer en almal bemoedig word.

₃₂En die geeste van die profete is aan die profete onderworpe;

₃₃want God is nie 'n God van wanorde nie, maar van vrede, soos in al die gemeentes van die heiliges.

₃₄Julle vroue moet in die gemeentes swyg; want dit is hulle nie toegelaat om te spreek nie, maar om onderdanig te wees, soos die wet ook sê.

₃₅Maar as hulle iets wil leer, laat hulle tuis hul eie mans vra, want dit is lelik vir vroue om in die gemeente te spreek.

₃₆Of het die woord van God van julle uitgegaan, of het dit tot julle alleen gekom?

₃₇As iemand meen dat hy 'n profeet of 'n geestelike mens is, moet hy erken dat wat ek aan julle skrywe, bevele van die Here is.

₃₈Maar as iemand onkundig is, laat hom onkundig bly.

₃₉Daarom, broeders, beywer julle om te profeteer en moenie verhinder dat daar in tale gespreek word nie.

₄₀Laat alles welvoeglik en ordelik toegaan.