1 Samuel 8

₁Toe Samuel oud geword het, het hy sy seuns gekies en aangestel om regters te wees oor die Israeliete. ₂Die oudste seun se naam was Joël, en die tweede seun se naam was Abia. Hulle was regters in Berseba. ₃Maar Samuel se seuns het nie gedoen soos hy nie. Hulle het gedoen wat die beste was vir hulleself. Hulle het ook omkoopgeld geneem en nie reg ge-oordeel nie. ₄Die leiers van die Israeliete het toe bymekaargekom. Hulle het na Samuel toe gegaan in Rama ₅en vir hom gesê: “Kyk, jy is al oud, en jou seuns doen nie soos jy nie. Jy moet nou vir ons 'n koning kies en aanstel om oor ons te regeer, dit is so by al die ander volke.”

₆Samuel het gedink die leiers doen baie verkeerd toe hulle gevra het dat 'n koning oor hulle moet regeer. Samuel het tot die Here gebid, ₇en die Here het vir hom gesê: “Jy moet alles doen wat die volk wil hê, want dit is nie vir jóú wat hulle nie wil hê nie, dit is vir Mý wat hulle nie wil hê nie. Hulle wil nie hê dat Ek hulle Koning moet wees nie. ₈Hulle het dit gedoen vandat Ek hulle uit Egipte gebring het tot vandag toe. Hulle het My gelos en hulle het ander gode gedien, en nou doen hulle dieselfde met jou. ₉Maar nou moet jy doen wat hulle vra. Jy moet hulle net eers ernstig waarsku en vir hulle sê wat die koning alles mag doen, die koning wat oor hulle sal regeer.”

₁₀Die volk wou 'n koning hê, en Samuel het vir hulle alles gesê wat die Here vir hom gesê het. ₁₁Hy het gesê: “Die koning wat oor julle sal regeer, mag baie dinge doen: Hy sal julle seuns vat en hy sal hulle aanstel by sy oorlogkarre of om op sy perde te ry of om voor sy oorlogkar te hardloop. ₁₂Hy sal party van julle seuns aanstel om offisiere te wees, om sy grond te ploeg en koring te saai en af te sny, om wapens te maak of die goed wat hy by sy oorlogkar gebruik. ₁₃Hy sal julle dogters vat om vir hom salf te meng of om vir hom te bak en kos te kook. ₁₄Hy sal julle beste lande en wingerde en olyfboorde vat en hy sal dit vir sy amptenare gee. ₁₅Hy sal 'n tiende van julle koring en julle druiwe vat en hy sal dit vir sy offisiere en sy amptenare gee. ₁₆Hy sal julle beste slawe en slavinne en julle donkies vat en hy sal hulle gebruik om vir hom te werk. ₁₇Hy sal 'n tiende van julle skape en bokke vat, en julle self sal sy slawe wees. ₁₈Dan sal julle bid en vra dat die Here julle moet help teen die koning wat julle wou hê, maar die Here sal julle nie antwoord nie.”

₁₉Maar die volk wou nie luister na Samuel nie. Hulle het gesê: “Nee, ons wil 'n koning hê. ₂₀Ons wil wees soos al die ander volke. Ons koning moet oor ons regeer en hy moet ons lei wanneer ons oorlog maak.”

₂₁Samuel het geluister na wat die volk sê en hy het dit vir die Here gesê. ₂₂En die Here het vir Samuel gesê: “Jy moet doen wat hulle vra, jy moet vir hulle 'n koning kies en aanstel.”

Samuel het toe vir die leiers van Israel gesê: “Julle moet teruggaan, elkeen na sy stad.”