PSALM 94

₁GOD van wraak, o Here, God van wraak, verskyn in ligglans!

₂Verhef U, o regter van die aarde, vergeld die trotsaards hulle dade!

₃Hoe lank sal die goddelose, o Here, hoe lank sal die goddelose jubel?

₄Hulle smaal, hulle praat onbeskaamd — al die werkers van ongeregtigheid verhef hulle.

₅o Here, hulle verbrysel u volk, en hulle verdruk u erfdeel.

₆Hulle maak die weduwee en die vreemdeling dood en vermoor die wese

₇en sê: Die Here sien dit nie, en die God van Jakob merk dit nie.

₈Let op, o onverstandiges onder die volk, en julle dwase, wanneer sal julle verstandig word?

₉Sou Hy wat die oor plant, nie hoor nie, of Hy wat die oog formeer, nie sien nie?

₁₀Sou Hy wat die nasies tugtig, nie straf nie — Hy wat die mens kennis leer?

₁₁Die Here ken die gedagtes van die mense — dat hulle nietigheid is.

₁₂Welgeluksalig is die man, o Here, wat U onderrig en wat U leer uit u wet,

₁₃om hom rus te gee van die dae van teëspoed, totdat die kuil vir die goddelose gegrawe word.

₁₄Want die Here sal sy volk nie verwerp en sal sy erfdeel nie verlaat nie;

₁₅want die regspraak sal terugkeer tot geregtigheid, en al die opregtes van hart sal dit volg.

₁₆Wie sal vir my optree teen die kwaaddoeners? Wie sal my bystaan teen die werkers van ongeregtigheid?

₁₇As die Here vir my nie 'n hulp was nie, dan het my siel gou in die stilte gewoon.

₁₈As ek dink: My voet wankel — dan ondersteun u goedertierenheid my, o Here!

₁₉As my gedagtes binne-in my vermenigvuldig, dan verkwik u vertroostinge my siel.

₂₀Het die regterstoel wat onheil stig, met U gemeenskap; wat moeite versin teen die insettinge in?

₂₁Hulle bestorm die lewe van die regverdige en veroordeel onskuldige bloed.

₂₂Maar die Here is 'n rotsvesting vir my, en my God die rots van my toevlug.

₂₃En Hy laat hulle ongeregtigheid op hulle terugkeer en verdelg hulle in hul boosheid; die Here onse God verdelg hulle.