PSALM 106

₁HALLELUJA! Loof die Here, want Hy is goed, want sy goedertierenheid is tot in ewigheid.

₂Wie kan die magtige dade van die Here uitspreek, al sy roem verkondig?

₃Welgeluksalig is hulle wat die reg bewaar, die wat altyd geregtigheid doen.

₄Dink aan my, o Here, na die welbehae in u volk, besoek my met u heil,

₅dat ek kan aanskou die geluk van u uitverkorenes, dat ek bly kan wees in die blydskap van u volk, my kan beroem met u erfdeel.

₆Ons het gesondig, saam met ons vaders; ons het verkeerd gedoen, goddeloos gehandel.

₇Ons vaders in Egipte het nie ag gegee op u wonders, hulle het nie gedink aan die menigte van u goedertierenhede nie, maar was wederstrewig by die see, by die Skelfsee.

₈Maar Hy het hulle verlos om sy Naam ontwil, om sy mag bekend te maak.

₉En Hy het die Skelfsee gedreig, sodat dit opgedroog het, en hulle deur die watervloede laat gaan soos deur 'n woestyn.

₁₀En Hy het hulle verlos uit die hand van die hater en hulle bevry uit die hand van die vyand.

₁₁En die waters het hulle teëstanders oordek: nie een van hulle het oorgebly nie.

₁₂Toe het hulle aan sy woorde geglo, hulle het sy lof gesing.

₁₃Maar hulle het gou sy werke vergeet, op sy raadsbesluit nie gewag nie.

₁₄En hulle het baie begerig geword in die woestyn en God versoek in die wildernis.

₁₅Toe het Hy hulle gegee wat hulle gevra het, maar in hulle siel 'n maerte gestuur.

₁₆En hulle was in die laer afgunstig op Moses, op Aäron, die heilige van die Here.

₁₇Die aarde het oopgegaan en Datan verslind en die bende van Abíram oordek.

₁₈En 'n vuur het gebrand onder hulle bende, 'n vlam die goddelose aan die brand gesteek.

₁₉Hulle het by Horeb 'n kalf gemaak en gebuig voor 'n gegote beeld.

₂₀En hulle het hul Heerlikheid verruil vir die afbeelding van 'n bees wat gras eet.

₂₁Hulle het God vergeet, hulle Verlosser, wat groot dinge gedoen het in Egipte,

₂₂wonders in die land van Gam, vreeslike dinge by die Skelfsee.

₂₃Toe het Hy gesê dat Hy hulle sou verdelg, as Moses, sy uitverkorene, nie voor sy aangesig in die bres gaan staan het om sy grimmigheid af te keer, dat Hy nie sou vernietig nie.

₂₄Hulle het ook die kosbare land versmaad, sy woord nie geglo nie;

₂₅en hulle het gemurmureer in hul tente, na die stem van die Here nie geluister nie.

₂₆Toe het Hy sy hand teen hulle opgehef om hulle neer te slaan in die woestyn,

₂₇en om hulle nageslag te versprei onder die nasies en hulle te verstrooi in die lande.

₂₈Ook het hulle hul aan Baäl-Peor gekoppel en die offerandes aan die dooies geëet;

₂₉en hulle het die Here geterg deur hul dade, sodat 'n plaag onder hulle uitgebreek het.

₃₀Toe het Pínehas opgetree en gerig geoefen, en die plaag het opgehou;

₃₁en dit is hom gereken tot geregtigheid, van geslag tot geslag tot in ewigheid.

₃₂Hulle het Hom ook vertoorn by die waters van Mériba, en dit het met Moses sleg gegaan om hulle ontwil;

₃₃want hulle was wederstrewig teen sy Gees, sodat hy onverskillig gepraat het met sy lippe.

₃₄Hulle het die volke nie verdelg soos die Here aan hulle gesê het nie,

₃₅maar hul met die heidene vermeng en hulle werke geleer.

₃₆En hulle het hulle afgode gedien, en dit het vir hulle 'n strik geword.

₃₇Bowendien het hulle hul seuns en hul dogters aan die duiwels geoffer

₃₈en onskuldige bloed vergiet — die bloed van hul seuns en hul dogters wat hulle aan die afgode van Kanaän geoffer het — sodat die land deur bloedskuld ontheilig is.

₃₉En hulle het onrein geword deur hul werke en gehoereer deur hul dade.

₄₀Toe het die toorn van die Here ontvlam teen sy volk, en Hy het 'n afsku gekry van sy erfdeel.

₄₁En Hy het hulle in die hand van die heidene gegee, en hulle haters het oor hulle geheers;

₄₂en hulle vyande het hulle verdruk, sodat hulle onder hul hand moes buig.

₄₃Hy het hulle baiekeer gered; maar húlle was wederstrewig in hulle voorneme. So het hulle dan weggesink deur hul ongeregtigheid.

₄₄Nogtans het Hy hulle benoudheid aangesien toe Hy hulle smeking gehoor het;

₄₅en Hy het tot hulle beswil aan sy verbond gedink en berou gekry na die veelheid van sy goedertierenhede.

₄₆En Hy het hulle medelyde laat vind by almal wat hulle as gevangenes weggevoer het.

₄₇Verlos ons, Here onse God, en versamel ons uit die nasies, dat ons u heilige Naam kan loof en ons beroem in u lof!

₄₈Geloofd sy die Here, die God van Israel, van ewigheid tot ewigheid! En laat die hele volk sê: Amen. Halleluja!