LUKAS 22

₁EN die fees van die ongesuurde brode, wat pasga genoem word, was naby.

₂En die owerpriesters en die skrifgeleerdes het gesoek hoe hulle Hom kon ombring, want hulle het die volk gevrees.

₃En die Satan het in Judas gevaar, wat Iskáriot genoem word en wat uit die getal van die twaalf was.

₄Toe het hy gegaan en met die owerpriesters en hoofde beraadslaag hoe hy Hom aan hulle kon oorlewer.

₅En hulle was bly en het met hom ooreengekom om hom geld te gee.

₆En hy het toegestem en na 'n goeie geleentheid gesoek om Hom sonder oproer aan hulle oor te lewer.

₇EN die dag van die ongesuurde brode het gekom waarop die pasga geslag moes word.

₈Toe stuur Hy Petrus en Johannes en sê: Gaan berei die pasga vir ons, dat ons dit kan eet.

₉En hulle sê vir Hom: Waar wil U hê moet ons dit berei?

₁₀En Hy antwoord hulle: Kyk, as julle in die stad ingaan, sal 'n man julle ontmoet wat 'n kruik water dra; volg hom na die huis waar hy ingaan.

₁₁En julle moet vir die eienaar van die huis sê: Die Meester vra u — waar is die kamer waar Ek die pasga met my dissipels kan eet?

₁₂En hy sal julle 'n groot bovertrek wys wat reggemaak is; daar moet julle dit berei.

₁₃En hulle het gegaan en dit gevind soos Hy vir hulle gesê het, en die pasga berei.

₁₄En toe die uur kom, het Hy aan tafel gegaan en die twaalf apostels saam met Hom.

₁₅En Hy sê vir hulle: Ek het baie sterk daarna verlang om hierdie pasga met julle te eet voordat Ek ly.

₁₆Want Ek sê vir julle: Ek sal sekerlik nie meer daarvan eet voordat dit in die koninkryk van God vervul is nie.

₁₇En toe Hy 'n beker geneem het, dank Hy en sê: Neem dit en deel dit onder julle.

₁₈Want Ek sê vir julle: Ek sal sekerlik nie drink van die vrug van die wynstok voordat die koninkryk van God gekom het nie.

₁₉Daarop neem Hy brood, en nadat Hy gedank het, breek Hy dit en gee dit aan hulle en sê: Dit is my liggaam wat vir julle gegee word; doen dit tot my gedagtenis.

₂₀Net so neem Hy ook die beker ná die maaltyd en sê: Hierdie beker is die nuwe testament in my bloed wat vir julle uitgestort word.

₂₁Maar kyk, die hand van hom wat My verraai, is by My aan tafel.

₂₂Die Seun van die mens gaan wel heen volgens wat bepaal is, maar wee daardie man deur wie Hy verraai word!

₂₃Toe begin hulle onder mekaar te vra wie van hulle dit tog kon wees wat dit sou doen.

₂₄EN daar het ook twis onder hulle ontstaan oor wie van hulle die grootste geag moet wees.

₂₅En Hy het vir hulle gesê: Die konings van die nasies heers oor hulle, en die wat gesag voer oor hulle, word weldoeners genoem.

₂₆Maar so moet julle nie wees nie; maar die oudste onder julle moet word soos die jongste, en wie 'n leier is, soos een wat dien.

₂₇Want wie is groter: die een wat aan tafel is, of die een wat dien? Is dit nie hy wat aan tafel is nie? Maar Ek is onder julle soos een wat dien.

₂₈En dit is julle wat altyddeur by My gebly het in my versoekinge.

₂₉En Ek beskik vir julle 'n koninkryk soos my Vader dit vir My beskik het,

₃₀sodat julle kan eet en drink aan my tafel in my koninkryk en op trone sit om die twaalf stamme van Israel te oordeel.

₃₁EN die Here sê: Simon, Simon, kyk, die Satan het vurig begeer om julle soos koring te sif.

₃₂Maar Ek het vir jou gebid, dat jou geloof nie ophou nie; en as jy eendag bekeerd is, moet jy jou broeders versterk.

₃₃En hy het vir Hom gesê: Here, ek is gereed om saam met U selfs in die gevangenis en in die dood te gaan.

₃₄Maar Hy antwoord: Ek sê vir jou, Petrus, die haan sal vannag nie kraai voordat jy drie maal geloën het dat jy My ken nie.

₃₅EN Hy sê vir hulle: Toe Ek julle uitgestuur het sonder beurs en reissak en skoene, het julle iets kortgekom? En hulle antwoord: Niks nie.

₃₆Toe sê Hy vir hulle: Maar nou, wie 'n beurs het, laat hom dit neem en so ook die reissak; en wie dit nie het nie, moet sy kleed verkoop en 'n swaard koop.

₃₇Want Ek sê vir julle dat dit wat geskrywe is, nog aan My vervul moet word: En Hy is saam met misdadigers gereken. Want ook aan die dinge wat betrekking het op My, kom daar 'n einde.

₃₈Hulle sê vir Hom: Here, kyk hier is twee swaarde. En Hy antwoord hulle: Dit is genoeg.

₃₉EN Hy het vertrek en volgens gewoonte na die Olyfberg gegaan. En ook sy dissipels het Hom gevolg.

₄₀En toe Hy op die plek kom, sê Hy vir hulle: Bid dat julle nie in versoeking kom nie.

₄₁En Hy het Hom van hulle afgesonder omtrent so ver as 'n mens met 'n klip kan gooi, en neergekniel en gebid

₄₂en gesê: Vader, as U tog maar hierdie beker van My wil wegneem! Laat nogtans nie my wil nie, maar u wil geskied!

₄₃En 'n engel uit die hemel het aan Hom verskyn en Hom versterk.

₄₄En toe Hy in 'n sware stryd kom, het Hy met groter inspanning gebid, en sy sweet het geword soos bloeddruppels wat op die grond val.

₄₅Toe staan Hy van die gebed op en kom by sy dissipels en vind hulle aan die slaap van droefheid.

₄₆En Hy sê vir hulle: Wat slaap julle? Staan op en bid, dat julle nie in versoeking kom nie.

₄₇EN terwyl Hy nog spreek, kom daar 'n skare; en hy wat Judas genoem word, een van die twaalf, het voor hulle uit geloop en nader gekom na Jesus om Hom te soen.

₄₈En Jesus sê vir hom: Judas, verraai jy die Seun van die mens met 'n kus?

₄₉En toe die wat rondom Hom was, sien wat gaan gebeur, sê hulle vir Hom: Here, moet ons met die swaard slaan?

₅₀En een van hulle het die dienskneg van die hoëpriester getref en sy regteroor afgekap.

₅₁Maar Jesus het geantwoord en gesê: Hou op, dit is genoeg! En Hy het sy oor aangeraak en hom gesond gemaak.

₅₂Toe sê Jesus vir die owerpriesters en hoofde van die tempel en ouderlinge wat teen Hom gekom het: Het julle uitgetrek soos teen 'n rower met swaarde en stokke?

₅₃Dag vir dag was Ek saam met julle in die tempel, en julle het nie die hande teen My uitgesteek nie. Maar dit is julle uur en die mag van die duisternis.

₅₄EN hulle het Hom gevange geneem en weggelei en Hom gebring in die huis van die hoëpriester. En Petrus het van ver af gevolg.

₅₅En toe hulle 'n vuur in die middel van die binneplaas van die paleis gemaak en bymekaar gaan sit het, het Petrus onder hulle gesit.

₅₆En 'n diensmeisie het hom daar by die vuur sien sit; en nadat sy hom vas aangekyk het, sê sy: Hierdie man was ook saam met Hom.

₅₇Maar hy het Hom verloën en gesê: Vrou, ek ken Hom nie.

₅₈En kort daarna sien iemand anders hom en sê: Jy is ook een van hulle. Maar Petrus sê: Man, ek is nie.

₅₉En ná verloop van omtrent een uur het 'n ander een dit verseker en gesê: Sowaar, hierdie man was ook saam met Hom, want hy is ook 'n Galiléër.

₆₀Maar Petrus antwoord: Man, ek weet nie wat jy sê nie. En onmiddellik, terwyl hy nog praat, het die haan gekraai.

₆₁En die Here het Hom omgedraai en Petrus aangekyk, en Petrus het die woord van die Here onthou wat Hy vir hom gesê het: Voordat die haan kraai, sal jy My drie maal verloën.

₆₂En Petrus het buitentoe gegaan en bitterlik geween.

₆₃EN die manne wat Jesus gevange gehou het, het Hom bespot en geslaan.

₆₄En hulle het Hom geblinddoek en Hom in die aangesig geslaan en Hom gevra en gesê: Profeteer wie dit is wat U geslaan het.

₆₅En baie ander dinge het hulle lasterlik teen Hom gespreek.

₆₆En toe dit dag word, het die oudstes van die volk — die owerpriesters en skrifgeleerdes — vergader en Hom voor hulle Raad gebring

₆₇en gesê: As U die Christus is, sê vir ons. En Hy antwoord hulle: As Ek vir u sê, sal u tog nie glo nie.

₆₈En as Ek vra, sal u My tog nie antwoord of loslaat nie.

₆₉Van nou af sal die Seun van die mens sit aan die regterhand van die krag van God.

₇₀En hulle sê almal: Is U dan die Seun van God? En Hy antwoord hulle: U sê dat Ek dit is.

₇₁Daarop sê hulle: Wat het ons nog getuienis nodig! Want ons het dit self uit sy mond gehoor.