Job 6

₂“As my leed maar net geweeg kon word,

my rampspoed daarmee saam

op 'n weegskaal geplaas kon word,

₃want dan sou dit swaarder wees

as die sand van die oseane.

Daarom is my woorde ondeurdag.

₄Ja, die pyle van die Almagtige

is in my,

sodat my gees die gif daarvan drink.

Die verskrikkinge van God

neem teen my stelling in.

₅Balk 'n wilde donkie by groen gras,

of bulk 'n bees by sy voer?

₆Word smaaklose kos

sonder sout geëet,

of is daar smaak in die slym

van heemswortel?

₇My keel wil dit nie afsluk nie.

Ek het 'n afkeer daarvan,

asof dit onrein kos vir my is.

₈“Ag, as my wens tog maar vervul word!

Mag God dit gee waarvoor ek hoop –

₉dat God bereid sal wees

om my te verpletter!

Mag Hy sy hand loslaat

en my van die lewe afsny!

₁₀Dit sal vir my weer

vertroosting bring;

ondanks die pyn

sal ek opspring van vreugde.

Hy mag nie deernis betoon nie,

want ek het die woorde

van die Heilige nie verberg nie.

₁₁Hoeveel krag het ek oor,

dat ek sou wag?

Wat is my einddoel,

dat ek my lewe sou wou verleng?

₁₂Is my krag die krag van klippe?

Of is my liggaam van brons?

₁₃Is dit nie so dat ek myself

nie kan help nie,

dat my vindingrykheid

van my weggedryf is nie?

₁₄“Iemand wat in wanhoop verkeer,

kan reken op die troue liefde van sy vriend,

selfs al gee hy ontsag

vir die Almagtige prys.

₁₅Maar my metgeselle is so bedrieglik

soos 'n nie-standhoudende spruit,

soos die beddings van spruite wat wegvloei –

₁₆hulle is troebel van ys;

sneeu is in hulle weggesteek.

₁₇Met die tyd droog hulle op,

hulle sypel weg.

Wanneer dit warm word,

verdwyn hulle

van waar hulle was,

₁₈hulle tas na die roetes

wat hulle moet volg;

hulle loop hulle vas

in onherbergsaamheid

en gaan tot niet.

₁₉Karavane van Tema is op die uitkyk,

reisigers van Skeba wag vir hulle,

₂₀maar staan beskaamd,

want hulle het gehoop

dat hulle water sou kry;

hulle het tot daar gekom,

maar staan verleë.

₂₁“Ja, nou het julle so geword –

julle sien 'n verskrikking

en raak vreesbevange.

₂₂Het ek dalk gesê,

‘Gee my iets!

Gee volgens julle vermoë

vir my 'n geskenk!

₂₃Bevry my uit die hand van teenstanders!

Uit die hand van geweldenaars

moet julle my vrykoop!’?

₂₄“Onderrig my, ek sal stilbly;

wat ek verkeerd gedoen het,

verduidelik dit vir my!

₂₅Hoe kan opregte woorde

krenkend wees?

En hoe kan 'n teregwysing van julle kant af

hoegenaamd teregwys?

₂₆Beplan julle om met woorde

tereg te wys,

maar die woorde van 'n wanhopige

beskou julle bloot as wind?

₂₇Selfs oor 'n vaderlose kind

sal julle die lot werp,

en julle vriend verhandel.

₂₈Wees dan nou bereid om na my te kyk.

Ek sal beslis nie in julle gesigte lieg nie.

₂₉Draai tog om!

Laat daar nie onreg wees nie!

Draai om!

Ek het steeds die reg aan my kant,

ondanks die onreg.

₃₀Is daar op my tong enige onreg?

Of kan my verhemelte

nie rampspoed eien nie?