Spreuke 1

₂om vertroud te raak

met wysheid en vermaning,

om woorde van insig te verstaan;

₃om vermaning wat begrip kweek,

te ontvang,

begrip vir wat regverdig

en billik en reg is;

₄om onkundiges vernuf aan te leer,

jongmense kennis en goeie oordeel

₅– 'n wyse sal luister

en geleerdheid vermeerder,

en 'n verstandige

sal leierskap verwerf –

₆om 'n spreuk en 'n gesegde

te begryp,

die woorde van wyses

en hulle raaisels.

is die begin van kennis;

wysheid en vermaning –

net sotte verag dit.

₈My seun, luister na die

vermaning van jou vader,

en moenie die onderrig van jou

moeder verontagsaam nie;

₉want dit is 'n bekoorlike krans

vir jou kop,

en halssnoere vir jou nek.

₁₀My seun, as sondaars jou wil verlei,

moenie instem nie.

₁₁As hulle sê:

“Gaan saam met ons;

laat ons 'n hinderlaag opstel

vir bloedvergieting;

laat ons 'n onskuldige voorlê

sonder rede;

₁₂laat ons, soos die •doderyk,

hulle lewend verslind, volledig,

soos dié wat afdaal in die put.

₁₃Allerlei kosbare besittings

sal ons vind;

ons sal ons huise vol maak met buit.

₁₄Deel jou lot met ons;

ons sal almal net een beursie hê.”

₁₅My seun, moenie saam met hulle

op die pad gaan nie,

hou jou voet terug van hulle paaie;

₁₆want na die kwaad

hardloop hulle voete;

hulle is haastig om bloed te vergiet.

₁₇Ja, tevergeefs

word 'n net uitgesprei,

waar elke voël met vlerke dit sien;

₁₈maar hierdie manne

stel 'n hinderlaag op

vir hulle eie bloedvergieting;

hulle stel 'n lokval vir hulleself!

₁₉So verloop die lewenspad

van elkeen wat onregverdige wins maak –

dit kos die een wat dit verkry,

sy lewe.

₂₀Wysheid roep opgewonde

op straat,

op die stadspleine

laat sy haar stem hoor.

₂₁Aan die bopunt

van 'n rumoerige straat

roep sy uit,

by die ingange na die stadspoorte

klink haar woorde op:

₂₂“Hoe lank nog gaan julle,

onkundiges, onkunde liefhê,

gaan spotters 'n geklets

waardevol ag,

en gaan dwase kennis haat?

₂₃Julle moet reageer

op my teregwysing.

Kyk, ek sal my gees

vir julle laat uitstroom,

ek sal my woorde

aan julle bekend maak.

₂₄Omdat ek geroep,

maar julle geweier het,

ek my hand uitgesteek,

maar julle geen aandag

gegee het nie,

₂₅julle al my raad

in die wind geslaan het,

my teregwysings

nie aanvaar het nie,

₂₆sal ek op my beurt

lag oor julle teenspoed,

die spot dryf wanneer julle

verskrikking kom,

₂₇wanneer julle verskrikking kom

soos 'n stormwind,

en julle teenspoed losbreek

soos 'n orkaan,

wanneer benoudheid en angs

julle oorval.

₂₈“Dan sal hulle na my roep,

maar ek sal nie antwoord nie;

hulle sal my soek,

maar my nie vind nie.

₂₉Aangesien hulle kennis gehaat het,

ontsag vir die Here nie gekies het nie,

₃₀my raad nie aanvaar het nie,

al my teregwysings versmaai het,

₃₁sal hulle die vrug

van hulle optrede moet eet,

sal hulle genoeg kry

van hulle eie planne.

₃₂Ja, die ongeërgdheid van onverstandiges

kos hulle dood;

die selfversekerdheid van dwase

vernietig hulle.

₃₃Maar wie na my luister,

sal veilig woon;

hulle sal rustig wees,

sonder die verskrikking van onheil.”