Ongehoorsaamheid van die mens
1Die slang was listiger as al die diere van die veld wat die Here God gemaak het. Hy het vir die vrou gevra: “Is dit werklik so dat God gesê het julle mag nie van enige boom in die tuin eet nie?” 2Die vrou het die slang geantwoord: “Van die vrugte van die bome in die tuin mag ons eet, 3maar oor die vrugte van die boom wat in die middel van die tuin is, het God gesê, ‘Julle mag daarvan nie eet nie en dit nie aanraak nie, anders sterf julle.’ ” 4Die slang sê toe vir die vrou: “Julle sal beslis nie sterf nie. 5Maar God weet dat die dag wanneer julle daarvan eet, julle oë sal oopgaan. Dan sal julle word soos God, wat goed en kwaad ken.”
6Die vrou sien toe dat die boom goed was om van te eet, dat dit 'n lus was vir die oog, en dat die boom begeerlik was om 'n mens insig te gee. Sy het van die vrugte daarvan geneem, dit geëet en ook vir haar man by haar gegee, en hy het geëet. 7Al twee se oë het oopgegaan en hulle het besef dat hulle naak is. Hulle het vyeblare aaneengeryg en vir hulle lendeskorte gemaak.
8Hulle hoor toe die geluid van die Here God wat in die tuin rondstap in die middagkoelte. Die mens en sy vrou het vir die Here God weggekruip tussen die bome van die tuin. 9Die Here God het na die mens geroep en vir hom gevra: “Waar is jy?” 10Hy het geantwoord: “Ek het U in die tuin hoor beweeg, en ek was bang, want ek is naak; toe het ek weggekruip.” 11Hy vra toe: “Wie het vir jou vertel dat jy naak is? Het jy van die boom geëet waaroor Ek jou beveel het dat jy nie daarvan mag eet nie?” 12Die mens het geantwoord: “Die vrou wat U gegee het om aan my sy te wees, sy is die een wat vir my van die boom gegee het, en ek het geëet.” 13Die Here God vra toe vir die vrou: “Wat het jy nou gedoen?” Die vrou het geantwoord: “Die slang het my bedrieg, en ek het geëet.”
14Toe sê die Here God vir die slang:
“Omdat jy dit gedoen het,
is jy vervloek
onder al die mak diere
en al die diere van die veld;
op jou pens sal jy seil,
en stof sal jy eet, solank jy leef.
15Vyandskap sal Ek tussen jou
en die vrou stel,
en tussen jou nageslag en haar nageslag.
Hy sal jou kop aanval,
en jy sal sy hakskeen aanval.”
16Vir die vrou het Hy gesê:
“Ek sal jou swaarkry met jou
swangerskap baie erger maak;
met pyn sal jy kinders
in die wêreld bring.
Na jou man sal jou begeerte wees,
maar hy sal oor jou heers.”
17Vir die mens het Hy gesê:
“Omdat jy geluister het
na jou vrou se stem,
en geëet het van die boom
waarvan Ek jou beveel het,
‘Jy mag nie daarvan eet nie!’
is die grond deur jou toedoen vervloek.
Met swaarkry sal jy daarvan eet,
solank jy leef;
18dorings en dissels sal dit
vir jou laat uitspruit,
en jy sal veldplante eet.
19Met sweet aan jou gesig
sal jy brood eet,
totdat jy terugkeer na die grond;
want daaruit is jy geneem –
ja, stof is jy,
en tot stof sal jy terugkeer.”
20Die mens het sy vrou “Eva” genoem, want sy is die een wat die moeder geword het van almal wat lewe. 21Die Here God het daarna vir die mens en sy vrou rokke van vel gemaak en dit vir hulle aangetrek.
22Toe sê die Here God: “Kyk, die mens het soos een van Ons geword deur goed en kwaad te ken. Nou moet hy net nie sy hand uitsteek en ook van die boom van die lewe neem en eet en vir altyd bly lewe nie.” 23Die Here God het hom toe weggestuur uit die tuin van Eden om die grond waaruit hy geneem is, te gaan bewerk. 24Hy het die mens uitgedryf en aan die oostekant van die tuin van Eden gerubs laat woon, met 'n flikkerende swaard wat heen en weer beweeg, om die pad na die boom van die lewe te bewaak.
